Η ελληνική αποστολή είναι έτοιμη να δώσει μάχη για την παραμονή στη σούπερ λιγκ του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ομάδων, που σίγουρα είναι μακράν πιο δύσκολη υπόθεση σε σχέση με τη Λιλ το 2017.
του Παναγιώτη Βότση
[email protected]
Αρχικά, πρέπει να αναφέρουμε ότι υπάρχει ένα ικανό χάσμα μεταξύ των 6 χωρών που αναμένεται να βρεθούν στις 6 πρώτες θέσεις και των υπόλοιπων 6 που θα δώσουν μάχη για τη μία θέση παραμονής που απομένει. Η Πολωνία η Γερμανία και η Ισπανία είναι οι χώρες που βλέπουν πιο σοβαρά τη διοργάνωση και στέλνουν τα μεγάλα ονόματα, τα οποία βλέπουν το ευρωπαϊκό ομάδων και ως έναν προπονητικό αγώνα υψηλού επιπέδου ενόψει του παγκοσμίου της Ντόχα. Η υπερδύναμη Βρετανία δεν έχει στείλει σίγουρα την καλύτερη της ομάδα ωστόσο και πάλι είναι απόλυτα υπολογισμένο να μην βρεθεί προ εκπλήξεως ενώ η Γαλλία και η βελτιωμένη φέτος Ιταλία έχουν αξιόλογες συνθέσεις που επίσης κατατάσσονται στις 6 δυνατότερες.
Στη συνέχεια υπάρχει η Ουκρανία, η Τσεχία η Ελλάδα, η Σουηδία η Φινλανδία και η Ελβετία. Οι μεγαλύτερες αντίπαλες της χώρας μας θεωρούνται η Τσεχία και η Ουκρανία. Η πρώτη ήταν στις τελευταίες δύο διοργανώσεις συνοδοιπόρος της Ελλάδας εξασφαλίζοντας το 2015 στο Ηράκλειο την πρόκριση από την 1η κατηγορία στη σούπερ λιγκ και το 2017 στη Λιλ την παραμονή. Και στις δύο περιπτώσεις βρέθηκε μία θέση πάνω από την Ελλάδα, με μεγάλο της ατού τους δρόμους παρατεταμένης ταχύτητας (με τη Χέζνοβα και το Μάσλακ να ξεχωρίζουν) αλλά και τις ρίψεις (π.χ. Βάντλεϊχ, Στάνεκ). Η Ουκρανία από την άλλη ήταν στο παρελθόν μεγάλη δύναμη στην Ευρώπη, έχοντας κατακτήσει και την 3η θέση το 2011. Πλέον όμως παρουσιάζει αρκετά αποδυναμωμένη εικόνα στο σύνολο, εν μέρει λόγω κρουσμάτων ντόπινγκ. Δεν παύει όμως να αποτελεί ιδιαίτερα υπολογίσιμη δύναμη με ορισμένα κορυφαία ονόματα κυρίως στις γυναίκες: Νατάλια Πριστσέπα (800μ. – 1500μ.), Μαρίνα Μπεκ (μήκος), Όλγα Σαλαντούχα (τριπλούν) και Γιούλια Λεβτσένκο (ύψος). Να σημειωθεί ότι η Ουκρανία δεν έχει υποβιβαστεί ποτέ στην 1η κατηγορία στην ιστορία του θεσμού. Η Σουηδία ακολουθεί από άποψη ισχύος με αρκετούς νέους καλούς αθλητές όπως ο Αντρέας Κράμερ στα 800μ. και καταξιωμένους όπως ο Ντάνιελ Σταλ στη δισκοβολία, όμως δε θεωρείται στο σύνολο καλύτερη ομάδα από την ελληνική. Η Φινλανδία και η Ελβετία θεωρούνται οι πιο αδύναμες χώρες τις 12άδας, παρά τη μεγάλη βελτίωση, ειδικά της δεύτερης, και αναμένεται να υποβιβαστούν. Όμως έχουν δυνατούς αθλητές σε ορισμένα αγωνίσματα (Ρουσκάνεν – ακοντισμός ανδρών, Κόρτε – 100μ. εμπόδια γυναικών η Φινλανδία, Βάντερς – 5000μ. ανδρών και Σπρούνγκερ – 400μ. εμπόδια γυναικών η Ελβετία) και σίγουρα θα στερήσουν πολύτιμους πόντους από τις υπόλοιπες ομάδες.
Η Ελλάδα θα στηριχτεί κατά βάση στα άλματα, εκεί που έχουμε τους περισσότερους αθλητές-φαβορί όπως η Στεφανίδη, ο Τεντόγλου, ο Φιλιππίδης, η Παπαχρήστου. Η συμβολή της Κρήτης με Μπελιμπασάκη στους δρόμους και Αναστασάκη στις ρίψεις θα είναι καθοριστική, ενώ οι υπόλοιποι αθλητές θα πρέπει να κυνηγήσουν επιδόσεις κοντά στα φετινά ρεκόρ τους για να έχουμε καλά πλασαρίσματα και να κρατήσουμε ζωντανές της ελπίδες της παραμονής. Οι αδυναμίες που έχουμε στις αποστάσεις αλλά και στις σκυταλοδρομίες είναι προφανείς.
Θα ακολουθήσει ενδελεχής ανάλυση και σύγκριση μετά από την ανακοίνωση των επίσημων λιστών από την ευρωπαϊκή ομοσπονδία.
