Η αλλαγή του ρόλου του αθλητή στον ευρωπαϊκό στίβο

Πριν από 40-50χρόνια ο ευρωπαϊκός στίβος είχε ως βάση τους αγώνες μεταξύ κρατών με βαθμολογία, δηλαδή ομαδική κατάταξη. Μεταξύ αυτών των αγώνων ήταν και οι βαλκανικοί. Αυτά τα ματς αποτελούσαν την βάση για την ανάπτυξη του αθλήματος. 

του Πλούταρχου Σαρασλανίδη
προπονητής στίβου  

Κατά την διάρκεια της δεκαετίας του ΄80 η IAAF και η ΕΑΑ καθιέρωσαν τα διεθνή μίτιγκ, με χρηματικά έπαθλα και αργότερα αυξήθηκε η συχνότητα των θεσμικών πρωταθλημάτων (πανευρωπαϊκοι, παγκόσμιοι), όπου οι αθλητές αγωνίζονται για να διεκδικήσουν τα μετάλλια και τα χρηματικά έπαθλα. Άρα ο ρόλος του αθλητή που αγωνίζεται ως μέλος μιας ομάδας που διεκδικεί ομαδική διάκριση με βαθμολογία, άλλαξε και από την δεκαετία του ΄90 έχουμε τον αθλητή που αγωνίζεται ατομικά και διακρίνεται ατομικά.

Αυτή η σημαντική αλλαγή έδωσε την δυνατότητα σε πολλούς αθλητές να ειδικευθούν σε ένα αγώνισμα για να μεγιστοποιήσουν τις ικανότητες τους, σε αντίθεση με το παρελθόν που οι καλοί αθλητές ήταν τα «πολυεργαλεια» των εθνικών ομάδων. Το ίδιο ίσχυε στο παρελθόν και στο εσωτερικό, με πολλούς αγώνες με βαθμολογία (Παμβορειοελλαδικοί, Παναθηναϊκοι, Παγκρήτιοι κ.α.). 

 Με αφορμή την διεξαγωγή του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος ομάδων (πρώην Μπρούνο Τζάουλι), που έχει τα χαρακτηριστικά των αγώνων με βαθμολογία του παρελθόντος, έκανα μια σύγκριση των διαφορών που υπάρχουν σε αυτούς τους αγώνες, σε σχέση με το κανονικό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

Με βάση τις παραπάνω διαφορές, στο πρωτάθλημα ομάδων μετέχουν και αθλητές με χαμηλές επιδόσεις, αφού αντιπροσωπεύεται κάθε χώρα σε όλα τα αγωνίσματα, χωρίς όριο συμμετοχής. Για παράδειγμα το 50% των αθλητών της ομάδας μας, αλλά και άλλων χωρών, δεν θα είχαν αγωνισθεί σε ένα κανονικό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, γιατί οι επιδόσεις τους είναι κάτω από το όριο συμμετοχής. Αντίθετα δεν μετέχουν οι 2^οι αθλητές κάθε χώρας, έστω και αν έχουν την 2^η επίδοση στην Ευρώπη..

Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα της βαθμολογίας των δύο ομίλων (Σούπερ κατηγορία  και Α΄κατηγορία) του 2019 με βάση την κατάταξη και την αξιολόγηση των 8 πρώτων (placing table) από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2018, που δείχνει το ποιοτικό βάθος υψηλού αθλητισμού μιας χώρας διαπιστώνουμε ότι: 

Οι χώρες, που μετείχαν στην Α΄κατηγορία, Λευκορωσία, Νορβηγία, Ολλανδία και Βέλγιο ήταν πιο ψηλά στην κατάταξη από την Τσεχία, την Σουηδία, την Ελλάδα, την Φινλανδία, και την Ελβετία, που μετείχαν στην σούπερ κατηγορία. Αντίθετα η πρωταθλήτρια ομάδα της Πορτογαλίας, που ανέρχεται στην  σούπερ κατηγορία, στο πρωτάθλημα του 2018 ήταν μόλις στην 19^η θέση, πολύ πίσω από τις άλλες χώρες στο ποιοτικό βάθος.

 Αυτό σημαίνει ότι η αξιολόγηση των χωρών σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, με πλήρη συμμετοχή, έχει πιο πολύ αξία για το επίπεδο του ποιοτικού αθλητισμού μιας χώρας.  

 Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία την τελευταία δεκαετία αποφάσισε την διεξαγωγή του κανονικού ευρωπαϊκού πρωταθλήματος από κάθε 4 χρόνια σε κάθε 2 χρόνια και την διεξαγωγή του αντίστοιχου πρωταθλήματος ομάδων, αντί κάθε χρόνο όπως ήταν παλαιότερα, κάθε δύο χρόνια. Αυτό δείχνει την υποβίβαση του θεσμού. Επίσης το γεγονός ότι δεν δείχνουν το ίδιο ενδιαφέρον με εμάς όλες οι χώρες.