Εδώ και μια δεκαετία περίπου είναι το εθνικό άθλημα της Πολωνίας. Κατάμεστα γήπεδα, ομάδες που στην πλειοψηφία τους σφύζουν από υγεία και πρωταγωνιστούν σε όλα τα ευρωπαϊκά κύπελλα. Οργάνωση πρότυπο τόσο σε επίπεδο ομοσπονδίας όσο και σε επίπεδο λίγκας.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Η Πολωνία, παρόλο που δεν δίνει τα λεφτά της Ρωσίας ή της Τουρκίας, μπορεί να λογίζεται ως η «Μέκκα του ευρωπαϊκού βόλεϊ», αφού η εξέλιξη του αθλήματος δεν σταματά ποτέ. Και η εξέλιξη αυτή δεν αφορά μόνο το αγωνιστικό κομμάτι (όπου εδώ και δύο χρόνια υπάρχει η κλειστή λίγκα, την ώρα που στην Ελλάδα για νιοστή φορά ακούμε ότι θα συζητηθούν οι προϋποθέσεις δημιουργίας ανώνυμων εταιριών), αλλά κυρίως το εμπορικό.
Μια κουβέντα με τον Ντίμα Φιλίποφ, ο οποίος από πέρσι αγωνίζεται με τη φανέλα της Γιαστρέμπσκι, θα προκαλέσει στον οποιονδήποτε μια γλυκιά μελαγχολία, ωστόσο οι Πολωνοί φρόντισαν να ξαφνιάσουν ευχάριστα για μια ακόμη φορά.
Στο παγκόσμιο κινηματογράφο υπάρχουν αρκετές αθλητικές παραγωγές, ωστόσο ακραιφνώς βολεϊκές ταινίες μόνο δύο κι αυτές είναι πολωνικής παραγωγής. Κι αν πρώτη με τον μυθικό τίτλο «Ο βασανιστής» ήταν αφιερωμένη στο Ούμπερτ Βάγκνερ, τον προπονητή που οδήγησε την Πολωνία το 1976 στο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο (ο τίτλος φυσικά και είχε να κάνει με την αυστηρότητα με την οποία κατηύθυνε την ομάδα του) και βγήκε στις (πολωνικές μόνο) αίθουσες το 1983, η δεύτερη είναι εντελώς διαφορετική.
Ο τίτλος της; «Drużyna» (Η ομάδα). Και αν στον «Βασανιστή» ήταν πολύ εύκολο να παρουσιάσεις τη ζωή και την καριέρα ενός ανθρώπου που είχε θριαμβεύσει, οι παραγωγοί της «Ομάδας» θέλησαν να παρουσιάσουν κάτι εντελώς διαφορετικό. Πως είναι όταν χάνεις έναν τίτλο; Πως νιώθεις όταν μετά από χρόνια συνεχόμενης παρουσίας στα βάθρα των μεγάλων διοργανώσεων αποτυγχάνεις παταγωδώς;
Ακόμη και αυτός ο στόχος βέβαια προέκυψε στην… πορεία, καθώς το όλο κόνσεπτ είχε στηθεί στη λογική της καταγραφής της καθημερινότητας της Εθνικής ομάδας βόλεϊ της Πολωνίας στην προετοιμασία της για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, την παρουσία της εκεί, αλλά και στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2013 στην Δανία. Και οι… αθεόφοβοι αποφάσισαν να διοργανώσουν την επίσημη πρεμιέρα ένα μήνα πριν την έναρξη του παγκοσμίου πρωταθλήματος, το οποίο θα φιλοξενήσουν για πρώτη φορά στη χώρα τους.
«Δεν ήταν εύκολο να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των παικτών, αφού τα μίντια τους αποθεώνουν μετά από μια επιτυχία και τους… κατακεραυνώνουν στις αποτυχίες. Χρειάστηκε πολύς χρόνος και μεγάλη προσπάθεια από την πλευρά μας για να τους πείσουμε ότι είμαστε εκεί για να δείξουμε σε όλο τον κόσμο το πώς είναι η ζωή τους και τι θυσίες κάνουν όλοι τους», δήλωσε στην επίσημη πρεμιέρα της ταινίας η Μπεάτα Μάχαλα, παραγωγός της ταινίας.
Σκάνδαλα, δολοπλοκίες και διάφορα άλλα που συνήθως υπάρχουν στις χολιγουντιανές παραγωγές απουσιάζουν από την συγκεκριμένη προσπάθεια με τους ίδιους τους πρωταγωνιστές, τους αθλητές της εθνικής Πολωνίας που παραβρέθηκε σύσσωμη στην επίσημη πρεμιέρα, να δηλώνουν ενθουσιασμένοι από το τελικό αποτέλεσμα.
«Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έβγαινε τελικά κάτι τόσο όμορφο. Πρέπει όλος ο κόσμος να το δει για να καταλάβει πολλά πράγματα. Οι άνθρωποι είναι εκπληκτικοί κι απορώ πως κατέγραψαν τόσα πολλά χωρίς να το αντιληφθούμε και κυρίως χωρίς να μας ενοχλήσουν», δήλωσε ο αρχηγός της εθνικής Πολωνίας Μιχάλ Ρούσιακ.
Και αν προς το παρόν «Η ομάδα» κυκλοφορεί μόνο στην Πολωνική βερσιόν, ήδη η εταιρία παραγωγής έχει δεχθεί πολλές προσκλήσεις για να συμμετάσχει σε διάφορα φεστιβάλ και σύντομα θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.
Ποιος ξέρει, ίσως έτσι μπει και καμία ιδέα σε κάποιον «τρελό» (με την καλή έννοια) Έλληνα παραγωγό και σύντομα δούμε κάτι ανάλογο και στα μέρη μας…
[youtube id=”EXLyEThZSuM” width=”620″ height=”360″]
