Ο Νίκος Γκάλης έστειλε τις ευχές του στον Φώτη Κατσικάρη, τους συνεργάτες του ομοσπονδιακού τεχνικού, αλλά και στους Έλληνες διεθνείς για την πορεία της Εθνικής ομάδας μπάσκετ στο παγκόσμιο κύπελλο της Ισπανίας.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Ακολούθησε ο Βασίλης Σπανούλης, ενώ σταδιακά ο ένας μετά από τον άλλον προσθέτει τη θετική σκέψη του στην προσπάθεια της «επίσημης αγαπημένης» να επιστρέψει εκεί που την έχουν συνηθίσει όλοι: στο βάθρο!
Η αποστολή, βέβαια, μόνο εύκολη δεν είναι. Όχι επειδή καταγράφονται απουσίες παικτών όπως ο Βασίλης Σπανούλης. Όλες οι ομάδες έχουν να επιδείξουν τουλάχιστον έναν πρωτοκλασάτο που απουσιάζει από τη διοργάνωση. Απλά η Εθνική βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο, κυρίως επειδή προέρχεται από πενταετία λειψυδρίας. Το χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας αποτέλεσε το 2009 την τελευταία διάκριση της Εθνικής παρά τις προσδοκίες που υπήρχαν και τα επόμενα χρόνια. Και στο Μουντομπάσκετ της Τουρκίας στόχευε ψηλά η Εθνική και στο Ευρωμπάσκετ της Λιθουανίας και στο Προολυμπιακό και πέρσι στη Σλοβενία. Αλλά σε κάθε περίπτωση οι προσδοκίες διαψεύστηκαν. Για διάφορους λόγους η Εθνική έμεινε μακριά από το βάθρο, την τετράδα, ακόμα και την εξάδα της κάθε διοργάνωσης.
Ο Κατσικάρης και οι παίκτες, λοιπόν, θα προσπαθήσουν να ξορκίσουν τα φαντάσματα της τετραετίας. Με σκληρή δουλειά, με καλή ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια όπως αποκάλυψε και ο Κώστας Βασιλειάδης για το χειροκρότημα πριν και μετά από κάθε προπόνηση. Κυρίως, όμως, με περίσσιο μπασκετικό IQ όπως έχει τονίσει κατ’ επανάληψη και ο Νικαιώτης τεχνικός που επιχειρεί να προσδώσει μία διαφορετική φιλοσοφία στην Εθνική. Οι δυνατότητες υπάρχουν, η παρουσία του Γιάννη Αντετοκούμπο προσθέτει και άνεμο αισιοδοξίας για το μέλλον.
Κάπως έτσι το παγκόσμιο κύπελλο που αρχίζει το αύριο με πρώτο αντίπαλο της Εθνικής τη Σενεγάλη, μας φέρνει 28 χρόνια πίσω, στο… Μουντομπάσκετ της Ισπανίας. Εκεί που η ελληνική ομάδα έκανε για πρώτη φορά αισθητή την παρουσία της σε μεγάλη διοργάνωση με την κατάκτηση της 10ης θέσης. Μία παρακαταθήκη για το υπέροχο ταξίδι που κατά τον Νίκο Γκάλη άρχισε ένα χρόνο αργότερα, το 1987, όταν η επίσημη αγαπημένη κατέκτησε, υπό τον ήχο του Final Countdown, το Ευρωμπάσκετ της Αθήνα. Στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε, λοιπόν, με στόχο την αφετηρία της Εθνικής στον δρόμο προς την κορυφή. Η Εθνική, άλλωστε, βγάζει υγεία! Όπως τότε! Όπως παλιά! Κι αυτό είναι το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της ομάδας που ρίχνεται στη μάχη του παγκοσμίου κυπέλλου…
