Η ένταξη του Κώστα Παπανικολάου στους Ρόκετς του Χιούστον έδωσε στους προληπτικούς φίλους της Εθνικής ομάδας ένα λόγο για να αισιοδοξούν. Θυμήθηκαν ότι τις παραμονές του μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας, στην ίδια ομάδα είχε υπογράψει ο Βασίλης Σπανούλης. Στην τελετή λήξης της διοργάνωσης, η Εθνική βρισκόταν στο δεύτερο σκαλί του βάθρου και αποτελούσε το βασικό θέμα συζήτησης για τη μεγάλη νίκη της επί των Ηνωμένων Πολιτειών στον ημιτελικό της Σαϊτάμα.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Συνειρμικά, λοιπόν, κάποιοι ονειρεύονται επανάληψη της ιστορίας. Βλέπετε, ο «Παπ» υπέγραψε στην ομάδα του Χιούστον παραμονές ενός μουντομπάσκετ ή παγκοσμίου κυπέλλου όπως λέγεται πλέον και έτσι εμφανίστηκαν χαμόγελα για το μέλλον της Εθνικής.
Αγωνιστικά, πάντως, η επίσημη αγαπημένη βγάζει χτυπητές αδυναμίες. Κάποιες τις υπογραμμίσαμε και στο προηγούμενο σημείωμά μας, αμέσως μετά από το ματς με τη Σερβία. Η ελληνική ομάδα έχει πρόβλημα στα ριμπάουντ. Επιβεβαιωθήκαμε και στην αναμέτρηση με τη Γαλλία. «Ένα κομμάτι, στο οποίο θα πρέπει να δουλέψουμε πολύ είναι το θέμα των ριμπάουντ», δήλωσε ο Φώτης Κατσικάρης. Όταν ακούς έναν προπονητή να αναφέρεται σε προβλήματα και να μιλάει για δουλειά, τότε μπορούμε να αισιοδοξούμε για το μέλλον. Ειδικά όταν ο συγκεκριμένος άνθρωπος έφτασε ψηλά επειδή δούλεψε στην καριέρα του.
Κόντρα στους Γάλλους η Εθνική είχε προβλήματα στην άμυνα. Έστειλε, όμως, και ενθαρρυντικά μηνύματα. Όχι επειδή μείωσε τη διαφορά και έφτασε έως και το 78-73 πριν διαμορφωθεί το τελικό 81-73 από τους οικοδεσπότες του διεθνούς τουρνουά. Τα καλά μαντάτα ήρθαν από την επίθεση. Απέναντι σε μια ομάδα που παραδοσιακά μας κρατούσε σε χαμηλά σκορ, οι διεθνείς σκόραραν 73 πόντους παρά το σκιάχτρο της ρακέτας με το όνομα Ρούντι Γκομπέρ. Ο σέντερ των Γιούτα Τζαζ έπαιζε και ως τερματοφύλακας στο ζωγραφιστό των Γάλλων και σταμάτησε πολλές φορές τα ελληνικά σουτ. Η επιθετική παραγωγή της ελληνικής ομάδας αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία αν αναλογιστούμε ότι απουσίαζε ο βασικός οργανωτής (Νικ Καλάθης), ο πιο αξιόπιστος σουτέρ (Κώστας Βασιλειάδης) και ένας ιδιαίτερα παραγωγικός ψηλός (Γιώργος Πρίντεζης).
Στα κέρδη από το ματς με τους Γάλλους η αυτοπεποίθηση του Κώστα Παπανικολάου. Φαίνεται πως η συμφωνία του με τους Ρόκετς τόνωσε ψυχολογικά τον διεθνή φόργουορντ που πήρε τις πρωτοβουλίες, τις οποίες ζητούν από αυτόν όλοι οι προπονητές του εδώ και τέσσερα χρόνια. Επίσης σημαντικό όφελος η ενσωμάτωση του Γιάννη Αντετοκούμπο. Ο μικρός έχει θράσος και σε συνδυασμό με το τεράστιο ταλέντο του, ίσως εξελιχθεί σε μεγάλο πρωταγωνιστή του παγκοσμίου κυπέλλου. Θα τον βοηθήσει, άλλωστε, σημαντικά η συνεργασία του με τον Καλάθη. Έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά οι δυο τους.
Η δουλειά πρέπει να επικεντρωθεί στην ομαδική άμυνα, αλλά και στα ατομικά μαρκαρίσματα. Η βελτίωση στον συγκεκριμένο τομέα θα συμβάλει και στη μερική επίλυση του προβλήματος στα ριμπάουντ. Συμπέρασμα; Η Εθνική χρειάζεται ακόμα δουλειά. Από το στιγμή που το ξέρουν οι αρμόδιοι, μόνο καλύτερα μπορεί να πηγαίνει η ομάδα από εδώ και πέρα!
