To Sportsfeed ήταν το μοναδικό ελληνικό μέσο που βρέθηκε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Λονδίνου και παρακολουθώντας από κοντά τους αγώνες, κατέγραψε τα 10 γεγονότα που θα μας μείνουν και θα τα συζητάμε για πολλά χρόνια ακόμα. Η σειρά αναφοράς, είναι τυχαία.
Λονδίνο Θανάσης Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou
φωτογραφία Νίκος Ζιαγάκης [email protected]
Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) των φωτογραφιών του Sportsfeed.gr με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς τη προηγούμενη γραπτή άδεια (Ν. 2121/1993).
Ο Ζορμπάς και η Στεφανίδη
Οι τυπολάτρες Βρετανοί, για κανένα λόγο δεν παρεκλίνουν των κανόνων. Αυτό έκαναν και στο 16ο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου. By the book al the way. Μόνο σε μία περίπτωση έκαναν την ανατροπή. ΄Όχι για τον Φάρα, ούτε για την 4Χ100μ. των ανδρών που κέρδισε ιστορικό χρυσό μετάλλιο. Παρενέβησαν το πρωτόκολλο μόνο για την Κατερίνα Στεφανίδη. Την ημερά της απονομή της, την έβγαλαν στον αγωνιστικό χώρο πριν την τελετή για να χορέψει με ολόκληρο το στάδιο τον Ζορμπά. Μόνο όσοι ήταν μέσα στο στάδιο μπορούν να αντιληφθούν τί έγινε. Μόνο ο Γιουσέιν Μπολτ και ο Μο Φάρα τέτοια αποθέωση.
Η νίκη του Τζάστιν Γκάτλιν στα 100μ.
Το περίμενε πολλά χρόνια. Έκανε υπομονή και μετέτρεψε τις loses σε lessons και στην τελευταία κούρσα που βρέθηκε αντίπαλος με τον Μπολτ κατάφερε να τον κερδίσει. Όπως κέρδισε και τους δημοσιογράφους αργότερα με τα όσα είπε έχοντας δίπλα του τον Μπολτ να τον επικροτεί.
Ο τελευταίος γύρος του Γιουσέιν Μπολτ
Η πιο συγκινητική στιγμή του παγκοσμίου πρωταθλήματος του στίβου, ήταν όταν ο Γιουσέιν Μπολτ έκανε τον τελευταίο γύρο του θριάμβου. Τον χειροκρότησαν άπαντες, αρκετοί δάκρυσαν και ο πρόεδρος της IAAF, Σεμπάστιαν Κόου (θρυλική μορφή του στίβου και ο ίδιος) παρακολουθούσε τις αντιδράσεις του κόσμου με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο αλλά και μια μεγάλη θλίψη μέσα του. Σαν τον Μπολτ δε θα υπάρξει άλλος κανείς.
Η νίκη του Φάρα στα 10.000μ.
Ίσως η καλύτερη κούρσα 10.000μ. από την εποχή της κόντρας Γκεμπρεσιλασιέ – Τανούι – Μπεκέλε. Ο φρέσκος Φάρα, στο 10άρι δεν έχασε παρά το γεγονός ότι Κενυάτες, Αιθίοπες και αθλητές από την Ουγκάντα προσπάθησαν να τον εξαντλήσουν με συνεχείς εναλλαγές στο ρυθμό. Τα αντιμετώπισε όλα μόνος του, καθώς ο Ραπ δεν μπόρεσε να κάνει πολλά και με ένα εκπληκτικό φίνις για άλλη μία φορά (τελευταία) πανηγύρισε το χρυσό μετάλλιο.
Η ήττα του Μο Φάρα στα 5.000μ.
Αυτή ήταν ίσως η πιο αναπάντεχη ήττα της διοργάνωσης. Έχοντας δει τον Φάρα στα 10.000μ. να κερδίζει όλη την Αφρική, κανείς δεν περίμενε να χάσει στο 5αρι. Μέσα στο σπίτι του. Το κατάφερε ο Αιθίοπας Μουκτάρ Εντρίς που σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους που είχαν στατηγικές και συνεργασίες, αποφάσισε να τον χτυπήσει εκεί που έμοιαζε ανίκητος. Στο τελευταίο σπριντ. Ο Αιθίοπας έκανε πολύ προπόνηση πάνω σε αυτό το κομμάτι όπως μας ενημέρωσαν οι συμπατριώτες του. Το αποτέλεσμα ήταν να νικήσει τον (όχι και τόσο φρέσκο από το 10αρι) Φάρα.
Η επιστροφή της Σάλι Πίρσον
Σε ένα αγώνισμα όπου στους Ολυμπιακούς κυριάρχησαν οι Αμερικανίδες σαρώνοντας τα μετάλλια, ενώ στον τελικό του Λονδίνου υπήρχαν τέσσερις, επικράτησε η αθλήτρα που είχε κερδίσει στον ίδιο αγώνα πέντε χρόνια πριν στους Αγώνες του Λονδίνου. Ένα από τα μεγαλύτερα come back των αγώνων, με την Αυστραλέζα να ξεπερνά σοβαρούς τραυματισμούς δύο ετών και την Κένι Χάρισον να επιβεβαιώνει πως πρόκειται μόνο για αθλήτρια των μίτινγκ και όχι των μεγάλων αγώνων.
Το χρυσό του Γκουλίεφ στα 200μ.
Παγκόσμιος πρωταθλητής στα 200μ. με χρόνο 20.09 είχε να εμφανιστεί από τότε που κέρδισε και πάλι λευκός. Το 2001 στο Έντμοντον o Κώστας Κεντέρης είχε κερδίσει κάνοντας 20.04. Ο Ραμίλ Γκουλίεφ εκμεταλλεύτηκε το γεγονός πως όλοι φοβήθηκαν τον Βαν Νίκερκ και δεν πλησίασαν τα 200μ., τραυματίστηκε και δεν ήρθε στο Λονδίνο ο Ντε Γκρας και ο Άιζακ Μακβάλα αγωνίστηκε εξασθενημένος από τον norovirus. Ο Λεμέτρ με τον Έντουαρντς έμειναν εκτός τελικού και ο Βαν Νίκερκ με τις τρεις κούρσες στα 400μ. και δύο στα 200μ. ήταν «σκασμένος». Η Αζέρος που τρέχει για την Τουρκία άρπαξε την ευκαιρία και τυπικά είναι ο διάδοχος του Μπολτ στα 200μ…
Η νίκη του Γουόλς στη σφαιροβολία
Ίσως το πιο σίγουρο χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, ήταν αυτό του Ράιαν Κράουζερ στη σφαιροβολία. Ο Αμερικανός έχει συνεχή ανοδική πορεία και στο Λονδίνο ήρθε με 22.65μ. Ο Νεοζηλανδός Γουόλς όμως έκανε την έκπληξη. Αυτός πέρασε τα 22 μέτρα όπως κάνει σε κάθε μεγάλο αγώνα και μετά τον κλειστό στίβο έχει τον τίτλο και στον ανοιχτό. Η έκπληξη δεν ήταν όμως τόσο το χρυσό του Γουόλς (έτσι και αλλιώς είναι εξαιρετικός αθλητής) αλλά η έκτη θέση του Κράουζερ που δεν κατάφερε να ρίξει πάνω από 21.20μ. και έμεινε και εκτός μεταλλίων.
Η μονομαχία Ομπίρι – Αγιάνα στα 5.000μ.
Λίγες μέρες νωρίτερα στο 10αριη, η Αγιάνα είχε τρέξει το τέταρτο καλύτερο… 5αρι όλων των εποχών. Η αθλήτρια από την Αιθιοπία με το εκπληκτικό τρέξιμο ήταν η τελευταία ελπίδα για το χρυσό νταμπλ (μετά το 10αρι) και θα τα κατάφερνε αν δεν υπήρχε η «μηχανή» που λέγεται Έλεν Ομπίρι. Η Κενυάτισα είναι απλά εκπληκτική. Ακολούθησε την Αγιάνα σε όλη τη διαδρομή και τη στιγμή που έπρεπε (στα 4.700μ.) έκανε την επίθεση. Για πρώτη φορά η Αγιάνα έμοιαζε ανήμπορη ενώ η Ομπίρι μετά τον τερματισμό είχε δυνάμεις και για… άλματα.
Η νίκη του Τρίνινταντ και Τομπάγκο στα 4Χ400μ.
Αήττητοι οι Αμερικανοί από το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2003 όταν είχαν χάσει από τους Γάλλους στο Παρίσι, την πάτησαν και πάλι στο Λονδίνο, όταν το 2012 είχε χαλάσει από τις Μαπχάμες το αήττητο σερί τους στους Ολυμπιακούς από το 2000. Η ομάδα των ΗΠΑ δεν διέθετε σούπερ σταρ και ο Φρεντ Κέρλι ήταν ο πιο γρήγορος της έχοντας κάνει φέτος το 400αρι σε 43.70. Ο 22χρονος θεωρείται το αντίπαλο δέος για τον Βαν Νίκερκ, αλλά δεν το έδειξε στα 400μ. ούτε και στη σκυτάλη. Έχασε από τον Λαλόντε Γκόρντον του 44.52 και το Τρινινταντ έκανε μία πολύ μεγάλη έκπληξη στην τελευταία κούρσα της ημέρας.
