Σε αντίθεση με τους έφηβους που ξεκίνησαν ως «παιδιά θαύματα» αλλά με τη συνέχεια να μην είναι ανάλογη, από τα παγκόσμια πρωταθλήματα στίβου Κ20, έχουν περάσει αθλήτριες που έκαναν το τρομερό back to back (υπερασπίστηκαν τον τίτλο τους) και στη συνέχεια έγραψαν ιστορία στον παγκόσμιο στίβο.
Καρολίνα Κλουφτ (Σουηδία) – έπταθλο
Μια από τις κορυφαίες αθλήτριες όλων των εποχών, από μικρή έδειξε ότι θα γίνει σπουδαία. Παγκόσμια πρωταθλήτρια στις νεάνιδες στο έπταθλο, το 2000 με 6.056 και το 2002 με 6.470! Την ίδια χρονιά (2002) ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης στις γυναίκες και το 2003 ήταν πρωταθλήτρια κόσμου σε ανοιχτό και κλειστό. Αρκετό; Όχι. Το 2004 κατέκτησε και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Από το 2003 μέχρι το 2008 είχε στην κατοχή της όλους τους τίτλους ανοιχτού και κλειστού σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, συν τους Ολυμπιακούς. Αθλήτρια – θαύμα που δεν τη νικούσε τίποτα, παρά μόνο ένας σοβαρός τραυματισμός το 2008 που ουσιαστικά έβαλε τέλος στην καριέρα της σε ηλικία 26 ετών.
Ίλκε Βιλούντα (Ανατολική Γερμανία – Γερμανία) – δισκοβολία
Υπήρξε η πρώτη που κατάφερε να κάνει το back to back στην ιστορία των παγκόσμιων πρωταθλημάτων Κ20 και η μόνη όλους όσοι κέρδισαν δύο τίτλους, που στέφθηκ χρυσή Ολυμπιονίκης. Το 1986 στην Αθήνα, όταν ήταν 17 ετών με βολή στα 64.02μ στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια στις νεάνιδες. Την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε στο παγκόσμιο της Ρώμης με τις γυναίκς και ρίχνοντας 68.20μ έμεινε 4η. Ξαναπήρε το χρυσό σε παγκόσμιο νεανίδων το 1988 στο Σάντμπουρι του Καναδά με βολή στα 68.24μ. Ως νεάνιδα έκανε 11 παγκόσμια ρεκόρ στην κατηγορία. Από το 1989 μέχρι το 1991 κατέγραψε ως γυναίκα 41 συνεχόμενες νίκες μέχρι που έχασε από τη Τσβετάνκα Κρίστοβα στο παγκόσμιο του Τόκιο το 1991. Ήταν 2η και το 1995 στο Τόκιο, αλλά το 1996 στην Ατλάντα κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς με βολή στα 69.66μ. Ολοκλήρωσε την καριέρα της έχοντας ατομικό ρεκόρ 74.56μ που είναι η 2η καλύτερη επίδοση όλων των εποχών.
Μπλάνκα Βλάσιτς (Κροατία) – ύψος
Αν υπάρχει ένα ταλέντο από αυτά που κέρδισαν back to back τίτλους σε παγκόσμια πρωταθλήμα Κ20, το οποίο επιβεβαίωσε τις προσδοκίες, αυτή είναι η Μπλάνκα Βλάσιτς. Χρυσό το 2000 με 1.91μ στο Σαντιάγο της Χιλής, χρυσό και το 2002 με 1.96μ το 2002 στο Κίνγκστον της Τζαμάικα. Ακολούθησαν τέσσερις παγκόσμιοι τίτλοι (2 στον ανοιχτό και 2 στον κλειστό) συν τρία αργυρά και ένα χάλκινο και φυσικά ένα αργυρό Ολυμπιακό (2008) και ένα χάλκινο (2016) και ενώ ταλαιπωρήθηκε πολύ στην καριέρα της από τραυματισμούς. Με 2.08μ στον ανοιχτό στίβο, είναι η 2η καλύτερη άλτρια όλων των εποχών και στον κλειστό με 2.06μ η Νο3.
Οσλέιντις Μενέντεζ (Κούβα) – ακοντισμός
Πολύ μεγάλη αθλήτρια σε όλη της την καριέρα. Παγκόσμια πρωταθλήτρια το 1996 (Σίδνεϊ) και το 1998 (Ανεσί) ως νεάνιδα και στη συνέχεια χάλκινο στους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ το 2000 και χρυσό στην Αθήνα το 2004. Δύο παγκόσμιοι τίτλο το 2001 και το 2005 και δύο παναμερικανικοί (1999 2007). Με ατομικό ρεκόρ 71.70μ (παγκόσμιο ρεκόρ το 2005) είναι μια από τις κορυφαίες ακοντίστριες όλων των εποχών.
Σελιφίν Τσέσπολ (Κένυα) – 3.000μ στιπλ
Πολύ μεγάλο ταλέντο στα φυσικά εμπόδια, πριν ακόμα γίνει 17 ετών ήταν παγκόσμια πρωταθλήτρια το 2016 στο Μπίντγκοτζ τρέχοντας σε 9:25.15. Δύο χρόνια αργότερα στο Τάμπερε έκανε το back to back κερδίζοντας το ίδιο άνετα με την πρώτη φορά (τερμάτισε σε 9:12.78). Το 2015, όταν ήταν δεν ήταν 16, κέρδισε το παγκόσμιο κορασίδων (2.000μ στιπλ) στο Κάλι και το 2017 ήταν τρίτη στο παγκόσμιο ανωμάλου Κ20. Έχει το παγκόσμιο ρεκόρ στις νεάνιδες στα 3.000μ στιπλ με 8:58.78. Το 2017 στο Λονδίνο ήταν 6η στο παγκόσμιο των γυναικών και το 2019 έπεσε και δεν ολοκλήρωσε στη Ντόχαα. Δεν είναι χαμένο ταλέντο και μόλις 22 χρονών έχει μπροστά της χρόνο να αποδείξει ότι δεν ήταν απλά ένα παιδί – θαύμα.
Μιρέλα Λάβριτς (Ρουμανία) – 800μ
Σε ηλικία 17 κέρδισε τον πρώτο της παγκόσμιο τίτλο ως νεάνιδα το 2008 στο Μπίντγκοτζ κάνοντας ρεκόρ αγώνων στα 800μ με 2:00.06. Το 2009 κέρδισε τον τίτλο στην Ευρώπη και το 2010 στο Μονκτόν του Καναδά έκανε το back to back με 2:01.85. Απο τότε κέρδισε δύο χάλκινα μετάλλια (2012, 2016) σε παγκόσμια κλειστού, στη σκυταλοδρομία 4Χ400μ. Στην καριέρα της κέρδισε τα πάντα στα 800μ από κορασίδα μέχρι Κ23 σε παγκόσμια και ευρωπαϊκά. τίποτα όμως ως senior. Συνεχίζει να τρέχει μέτρια 400αρια (55+) και 800αρια (2:12+).
Mέρσι Τσερόνο (Κένυα) – 3.000μ
Άλλη μια Κενυάτισσα με σπουδαίες προοπτικές που όμως δεν τις επιβεβαίωσε ποτέ. Έκανε την πρώτη της εμφάνιση σε παγκόσμιο νεανίδων το 2008 (Μπίντγκοτζ) για να κερδίσει το 3αρι σε 8:58.07. Ήταν μόλις 17 ετών. Δύο χρόνια αργότερα στον Μονκτόν επιχείρησε να κάνει το νταμπλ σε 3αρι και 5αρι. Κέρδισε το 3αρι με 8:55.07 και ήταν 2η στο 5αρι με 15:09.59. Κέρδισε μετάλλια στις ηλικιακές κατηγορίες και στον ανώμαλο δρόμο και το 2009 αναδείχθηκε ως η πλέον υποσχόμενη νέα αθλήτρια της Κένυας. Τι ακολούθησε; Ένα αργυρό μετάλλιο το 2013 στη Μόσχα στα 5.000μ, 5η θέση στο παγκόσμιο του 2015 και 4η θέση στους Ολυμπιακούς του 2016. Τα επόμενα τρία χρόνια δεν αγωνίστηκε καθόλου και το 2019 προσπάθησε ανεπιτυχώς να επανέλθει. Αγωνίζεται δίχως επιτυχία μέχρι σήμερα.
Τζίλιαν Ράσελ (Τζαμάικα) – 100μ εμπόδια
Πολύ μεγάλο ταλέντο στις αρχές τις δεκαετίας του 90. Κέρδισε τον τίτλο στα 100μ εμπόδια στο παγκόσμιο Κ20 του 1990 (Φιλιππούπολη, Βουλγαρία) σε ηλικία 16 ετών τρέχοντας 13.31 και στην ίδια διοργάνωση πήρε το χρυσό και με την 4Χ100μ της Τζαμάικα. Ακριβώς το ίδιο κατόρθωμα επανέλαβε το 1992 στη Σεούλ. Η καριέρα της στην κατηγορία των γυναικών δεν είχε ανάλογη πορεία. Αργυρό μετάλλιο στα 60μ εμπόδια στο παγκόσμιο κλειστού το 1997 στο Παρίσι και χάλκινο με την 4Χ100μ της Τζαμάικα το 1996 στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα.
Αντζέλικα Μπένγκστον (Σουηδία) – επί κοντώ
Η Σουηδέζα επικοντίστρια ήταν νικήτρια το 2010 στο Μονκτόν (4.25μ) σε ηλικία 17 ετών και το 2012 στη Βαρκελόνη (4.50μ) όταν ήταν πλέον 19. Στα χρόνια που ακολούθησαν κέρδισε τρία χάλκινα μετάλλια σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (ανοιχτού και κλειστού) και είναι σχεδόν πάντα παρούσα στους τελικούς. Στο Τόκιο φέτος ήταν 13η και στο παγκόσμιο της Ντόχα το 2019 ολοκλήρωσε 6η.
Ιρίνα Στάνκινα (Ρωσία) – βάδην
Φοβερή η ιστορία της Ρωσίδας. Το 1994 σε ηλικία 16 ετών κέρδισε τον παγκόσμιο τίτλο στις νεάνιδες στη Λισαβόνα κάνοντας 21:05.41 στα 5.000μ βάδην. Ένα χρόνο αργότερα, στα 17 της ήταν παγκόσμια πρωταθλήτρια στις γυναίκες στο Γκέτενμποργκ κάνοντας 42:13 στο 10αρι. Στους Ολυμπιακού της Ατλάντα κυνήγησε το χρυσό στο 10αρ αλλά… ακυρώθηκε. Ένα μήνα αργότερα, έκανε το back to back στο παγκόσμιο κορασίδων κερδίζοντας στο Σίδνεϊ (1996) σε 21:31.85. Το 1997 πρόσθεσε το χρυσό και στο παγκόσμιο κύπελλο κάνοντας το 10αρι σε 41:52 και μετά… τέλος. Μέχρι το 2008 που σταμάτησε, έκανε ένα 20αρι το χρόνο εντός Ρωσίας μόνο.
Νταϊλένις Αλκάνταρα (Κούβα) – τριπλούν
Παγκόσμια πρωταθλήτρια ως κορασίδα το 2007, χρυσή το 2008 στο παγκόσμιο νεανίδων και back to back to 2010. Κάπου εκεί σταμάτησε και η καριέρα της ουσιαστικά. Οριστικά το 2016 όταν ακόμα ήταν 25 ετών, λόγω τραυματισμών. Το ατομικό της ρεκόρ είναι 14.58μ από το 2012.
Ξέουτζουν Μα (Κίνα) – δισκοβολία
Το κατόρθωμα της Βιλούντα στη δισκοβολία, το επανέλαβε η Κινέζα Μα το 2002-2004. Η πρώτη της διάκριση ήταν το 2001 στο Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας όπου κέρδισε το χρυσό στο παγκόσμιο κορασίδων. Την επόμενη χρονιά (2002, Κίνγκστον) ήταν χρυσή στο νεανίδων με βολή στα 58.85μ και το 2004 (Γκροσέτο) διατήρησε τον τίτλο της με 57.85μ. Κέρδισε τρία αργυρά μετάλλια στους ασιατικούς αγώνες (2006, 2009, 2011) και τίποτα άλλο. Σταμάτησε το 2012 έχοντας ατομικό ρεκόρ 65.00μ από το 2006.
Ιβάνα Μπρκλιάτσιτς (Κροατία) – σφυροβολία
Κέρδισε τα πάντα ως νεάνιδα, τίποτα ως γυναίκα. Η πορεία της μόλις έγινε senior ήταν αντιστρόφως ανάλογη αυτής των ηλικιακών κατηγοριών. Τρίτη στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κορασίδων το 1999 στο Μπίντγκοτζ. πρώτη το 2000 στο παγκόσμιο του Σαντιάγο ως νεάνιδα 17 ετών, πρώτη το 2001 στο Γκροσέτο στο ευρωπαϊκό νεανίδων και back to back τίτλος στο παγκόσμιο νεανίδων το 2002 στο Κίνγκστον. Ως γυναίκα η μεγαλύτερη της διάκριση ήταν η 11η θέση στο παγκόσμιο του 2007 στην Οσάκα. Το ατομικό της ρεκόρ ήταν 75.08μ.
Μπιάνκα Περιέ (Ρουμανια) – σφυροβολία
Μέχρι και την κατηγορία Κ23 σάρωσε τα πάντα. Δύο φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια ως κορασίδα (2005 και 2007), δυο φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια ως νεάνιδα (2006, 2008), πρωταθλήτρια Ευρώπης Κ23 το 2011 και τέλος. Εμφανίστηκε πάλι στο Τόκιο, έκανε ατομικό ρεκόρ με 74.18μ και κατέλαβε την 6η θέση.
Σβέτλα Ντιμιτρόβα (Βουλγαρία) – έπταθλο
Κέρδισε τους δύο πρώτους τίτλους στο έπταθλο το 1986 και το 1988 αλλά το 1989 βρέθηκε να έχει κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών και ενώ είχε κάνει παγκόσμιο ρεκόρ στο έπταθλο των νεανίδων. Στη συνέχεια το γύρισε στα 100μ εμπόδια όπου κέρδισε ένα αργυρό μετάλλιο στο παγκόσμιο της Αθήνας το 1997 και τέλος.
