Για λόγους καθαρά γραφειοκρατικούς (ή μήπως όχι;) δύο από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού στίβου δεν μπορούν να αγωνιστούν την Εθνική και να μας φέρουν διακρίσεις. Ο Αναστάσιος Λατιφλάρι και η Εριζαμπέλα Τζένγκο ονειρεύονται το εθνόσημο, όπως ακριβώς και τα αδέλφια Σκαρβέλη.
της Ελεονώρας Ρωσιάδου
[email protected]
Οι δύο ρίπτες του συλλόγου Κένταυρος Χαλκιδικής είναι, όχι μόνο πρώτοι πανελληνιονίκες στα αγωνίσματα τους αλλά οι επιδόσεις τους, δημιουργούν προσδοκίες για ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διακρίσεις. Μπορεί οι δυο πρωταθλητές να έχουν ρίζες από την Αλβανία, αλλά εδώ και πολλά χρόνια έχουν εκπαιδευτεί, μεγαλώσει και… ψηθεί στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η αγάπη τους για τη χώρα μας να τους κάνει να αγωνίζονται για αυτήν. Ενώ Τζένγκο και Λατιφλάρι πρωτοστατούν στο αγώνισμα της σφαιροβολίας με τα όρια που έχει θεσπίσει η παγκόσμια ομοσπονδία στίβου (αλλά και ο ΣΕΓΑΣ) για τους ευρωπαϊκούς αγώνες να τους φαίνονται παιχνιδάκι, δυστυχώς λόγω της γραφειοκρατίας μέχρι τώρα δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής με τα χρώματα της Εθνικής.
Σύμφωνα με το νέο νόμο που ψηφίστηκε στις 25 Ιουνίου, όσοι έχουν παρακολουθήσει την βασική εκπαίδευση στην Ελλάδα έχουν το δικαίωμα ιθαγένειας, με τον προπονητή και τους ίδιους να ξεκινούν μια κούρσα ταχύτητας προκειμένου να ολοκληρώσουν τις απαραίτητες διαδικασίες με όλα τα χαρτιά και να εκπροσωπήσουν την Εθνική στους αγώνες της Σουηδίας, καθώς πληρούν όλες τις προϋποθέσεις και έχουν παρακολουθήσει την βασική εκπαίδευση στην χώρα μας. Το Sportsfeed επικοινώνησε με τον προπονητή των δύο αθλητών, Γιώργο Μποτσκαρίωβ, ο οποίος ελπίζει πως η ομοσπονδία θα είναι δίπλα τους και θα τους βοηθήσει.
«Τα παιδιά έχουν τρομερές προοπτικές για μεγάλες επιδόσεις. Ο Λατλιφλάρι έχει ρίξει πάνω από τα 19μ. τουλάχιστον 4 φορές σε επίσημους αγώνες και η Τζένγκο αν και μόλις πρώτη χρονιά στην κατηγορία των νεανίδων έχει μεγάλες βολές με πολλά περιθώρια βελτίωσης. Γνωρίζουμε πως οι δηλώσεις συμμετοχών γίνονται μέχρι τις 5 Ιουλίου και ευελπιστούμε πως η ομοσπονδία θα τρέξει το θέμα μας. Από την πλευρά μας έχουμε δώσει όλα τα απαραίτητα έγγραφα που μας έχουν ζητηθεί και ο κύριος Σεβαστής μου είπε πως θα αναλάβει προσωπικά την περίπτωση μας. Στο παρελθόν σε αντίστοιχη περίπτωση με τη Γκούσιν είχε βρεθεί λύση, όταν η IAAF παραχώρησε προσωρινό διαβατήριο για να μπορέσει αγωνιστεί. Μακάρι να γίνει το ίδιο και τώρα γιατί πραγματικά οι καιροί είναι πολλοί δύσκολοι και τα παιδιά αγωνίζονται με μόνη επιβράβευση το εθνόσημο πάνω στο στήθος. Οι οικογένειες τους αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά θέματα και τους ζητάνε να γυρίσουν όλοι μαζί πίσω, όπου τους έχει γίνει ήδη πρόταση από την ομοσπονδία στίβου της Αλβανίας. Οι ίδιοι δε θέλουν να φύγουν γιατί αγαπούν την Ελλάδα, είναι κρίμα να χάσει ο ελληνικός στίβος τέτοιους αθλητές. Να σας αναφέρω ότι υάρχουν και οι μικρότερες αδερφές της Τζένγκο που δείχνουν να είναι αθλήτριες με μεγαλες δυνατότητες. Ελπίζουμε πως θα μας στηρίξουν, όχι για εμένα αλλά για αυτά τα παιδιά που χρειάζονται την ομοσπονδία δίπλα τους περισσότερο από ποτέ» τόνισε ο Μποτσκαρίοφ, ένας προπονητής που έφυγε από τη Θεσσαλονίκη για να καλλιεργήσει (με ιδιαίτερη επιτυχία) το στίβο στη Χαλκιδική. Στην ομάδα του Μποτσκαρίωβ ανήκει και ο φοβερός παίδας Οδυσσέας Μουζενίδης.
Από την πλευρά μας ελπίζουμε πως η ομοσπονδία θα δείξει τη δύναμη της και δε θα αφήσει να αποδυναμωθεί και άλλο η κατηγορία των ταλαντούχων νέων αθλητών του ελληνικού στίβου.
