«Η αναπηρία του αδελφού μου είναι κίνητρο και όχι εμπόδιο» δηλώνει η Ζίουζι Λου. Η 22χρονη δευτεραθλήτρια κόσμου στα 20χλμ. βάδην μιλάει για εκείνον και δηλώνει πως δε θα δίσταζε να παρατήσει την καριέρα της αρκεί ο αδελφός της να στεκόταν στα πόδια του.
του Στέφανου Σουλιώτη
[email protected]
Η τραγική ειρωνεία ολοφάνερη. Η Λου αποτελεί μία από τις γρηγορότερες αθλήτριες παγκοσμίως στο βάδην, τη στιγμή που ο αδελφός της, Τιάνσου, είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό καρότσι. Η 22χρονη Κινέζα δε σταματάει να συμμετέχει σε αγώνες με μοναδικό σκοπό να βοηθάει την οικογένειά της και να βλέπει χαμογελαστό τον Τιάνσου. «Ο αδελφός μου είναι πάντα κίνητρο για εμένα. Πρέπει να πηγαίνω πιο μακριά και πιο γρήγορα ώστε να βλέπω τον κόσμο για λογαριασμό του. Κάθε φορά που τον σκέφτομαι η καρδιά μου υποφέρει», σημειώνει η ασημένια παγκόσμια πρωταθλήτρια του Πεκίνου στα 20χλμ. βάδην μιλώντας στην ιστοσελίδα της IAAF.
Η Λου γεννήθηκε από φτωχή οικογένεια σε μία αγροτική περιοχή της Κίνας, την Ανχούι. Είναι τρία χρόνια μεγαλύτερη από τον αδελφό της ο οποίος πάσχει από μία σοβαρή μορφή μυϊκής δυστροφίας με αποτέλεσμα να είναι ξαπλωμένος τις περισσότερες ώρες της ημέρας στο κρεβάτι. «Ο αδελφός μου αποτελεί κίνητρο, όχι εμπόδιο», επαναλαμβάνει η Λου. «Αν ήταν δυνατόν, θα τα παρατούσα όλα, ακόμα και την καριέρα μου στο βάδην που αγαπάω τόσο πολύ, αρκεί ο αδελφός μου να στεκόταν στα πόδια του και να είναι υγιής», σημειώνει η Λου. Ωστόσο γνωρίζει πως ο Τιάνσου δεν πρόκειται ποτέ να γίνει καλά και αυτό που της απομένει είναι να κάνει τα πάντα προκειμένου να βοηθήσει εκείνον και την οικογένειά της.
Η Κινέζα αθλήτρια έχει αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις που την έχουν αναγάγει σε μία από τις κορυφαίες στο βάδην. Σε ηλικία 18 ετών τερμάτισε έκτη τα 20χλμ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου και από τότε η καριέρα της πήρε την ανιούσα. Προκάλεσε αίσθηση στο εθνικό πρωτάθλημα της χώρας της το 2013 όταν κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο, ενώ αργότερα κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους ασιατικούς αγώνες σημειώνοντας παγκόσμιο ρεκόρ. Με τα χρηματικά έπαθλα που αποκόμισε αγόρασε καινούργιο σπίτι στην οικογένειά της. Ο πατέρας της Λου ήταν οδηγός φορτηγού, ενώ η μητέρα της δεν έχει σταθερή δουλειά. «Αν και δε μπορώ να μείνω με τους γονείς και το αδελφό μου για πολύ καιρό, έχω τη δυνατότητα και τους στηρίζω οικονομικά. Στο παρελθόν ήταν αδύνατον για τον αδελφό μου να έχει laptop ή smartphone αλλά τώρα είναι χαρούμενος που του αγόρασα», σημειώνει η 22χρονη. «Οι γονείς μου τον έφεραν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Πεκίνου. Με είδε να αγωνίζομαι. Ένιωσα μεγάλη χαρά που ήταν στις κερκίδες την ώρα που περνούσα τη γραμμή του τερματισμού».
Η μάχη για το χρυσό
Η συμπατριώτισσά της Χονγκ Λιου και η Λου έκαναν το ένα-δύο τον Αύγουστο στο Πεκίνο. Τερμάτισαν στον ίδιο χρόνο αν και η Λου φάνηκε να κόβει ρυθμό στα τελευταία 300 μέτρα. Η 22χρονη εξηγεί τι έγινε στα τελευταία δευτερόλεπτα του αγώνα. «Είχα δεχθεί ήδη μία κίτρινη κάρτα. Αν πήγαινα πιο γρήγορα ίσως να δεχόμουν και άλλη. Δεν ήθελα να ρισκάρω έναν πιθανό αποκλεισμό μου και την απώλεια του ασημένιου μεταλλίου», αναφέρει η Λου. «Δεν ήταν θέμα στρατηγικής. Η Λίου κι εγώ έχουμε διαφορετικούς προπονητές και σπάνια επικοινωνούμε μεταξύ μας. Για να είμαι ειλικρινής, μετανιώνω κάπως που δεν έβαλα τα δυνατά μου για το χρυσό. Αν είχα δημιουργήσει ένα ξεκάθαρο προβάδισμα ή δεν είχα δεχθεί την κάρτα, δε θα ζύγιζα τα υπέρ και τα κατά στον τελευταίο γύρο», προσθέτει η Κινέζα αθλήτρια που στοχεύει μόνο στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου στο Ρίο: «Πρέπει να βελτιώσω την τεχνική και την ταχύτητά μου. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν τη σημαντικότερη διοργάνωση της επόμενης χρονιάς. Δε θέλω να μετανιώσω για κάτι αυτή τη φορά», καταλήγει η Λου.
