Το 2021 ήταν η χρονιά που χάθηκε και η τελευταία λάμψη της ένδοξης εποχής του μπιτς βόλεϊ, αλλά το 2022 μπορεί να αποτελέσει τη βάση για μια νέα αρχή.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Ένα από τα ελάχιστα καλά που προέκυψαν από την πανδημία ήταν το γεγονός ότι Βίκυ Αρβανίτη και Πένυ Καραγκούνη απέκτησαν μια δεύτερη ευκαιρία για να διεκδικήσουν την πρόκριση τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Το ότι έφτασαν στον τελικό του Continental Cup (προΟλυμπιακό τουρνουά) ήταν από μόνο του μια συγκλονιστική επιτυχία καθώς η Βίκυ προέρχονταν από διπλή επέμβαση στον αχίλλειο.
Ο αποκλεισμός τους από το Τόκιο άρχισε ουσιαστικά την αντίστροφη μέτρηση για το πέσιμο της αυλαίας που ήρθε λίγες ημέρες πριν αποχαιρετίσουμε το 2021 με την ανακοίνωση της Αρβανίτη για το αντίο στην άμμο…
Η Βίκυ ήταν η τελευταία που είχε πάρει την σκυτάλη (Σφυρή, Καραντάσιου, Τσιαρτσιάνη, Αρβανίτη) σε μια απίθανη 20ετία, αλλά στο τέλος της διαδρομής φαίνεται να μην υπάρχει κανένα χέρι για να την παραδώσει.
Η Πένυ Καραγκούνη που υπό φυσιολογικές συνθήκες έπρεπε να ήταν εκεί για να την πάρει φαίνεται να έχει απογοητευτεί πλήρως κι ο Τίε Σαντάνα καλείται να χτίσει κάτι από το μηδέν (ή να την πείσει ότι αυτό το νέο που θα δημιουργήσει θα έχει ελπίδες).
Ίσως αυτή η προσπάθεια έπρεπε να έχει ξεκινήσει νωρίτερα, αλλά θεωρητικά αυτό το χτίσιμο που ξεκινά από το μηδέν ίσως είναι καλύτερο. Αρκεί να υπάρχει υπομονή κι επιμονή για να μπορέσουν να φανούν τα αποτελέσματα μετά από μία τετραετία τουλάχιστον.
Όσον αφορά τις εγχώριες διοργανώσεις το πανελλήνιο πρωτάθλημα επέστρεψε με τις Αρβανίτη (11ος τίτλος), Καραγκούνη (5ος) να είναι οι νικήτριες ενώ στους άνδρες οι Άγγελος Μανδηλάρης (για 2η φορά) και Ιάσωνας Κανέλλος (παρθενικός τίτλος) ήταν οι πρωταθλητές.
