Σήμερα ήταν μία μεγάλη για την ελληνική κολύμβηση με το 4ο χρυσό ευρωπαϊκό μετάλλιο στην ιστορία της και το 1ο από Ελληνίδα, την απίστευτη Άννα Ντουντουνάκη.
Δεν πίστευα στο μάτια μου όταν πήρα το βλέμμα μου από τον τερματισμό του τελικού των 100μ πεταλούδα που τραβούσα βίντεο και είδα το φωτεινό πίνακα. Νομίζω αποτυπώθηκε απόλυτα ο ενθουσιασμός μου στο βίντεο, και δεν μπορώ καν να φανταστώ πως ένιωσε η Άννα εκείνη τη στιγμή.
Είχαμε τη μεγάλη τιμή με το Γιάννη να καλύψουμε και το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 25άρας πισίνας του 2019 στη Γλασκόβη, στο οποίο η Άννα είχε κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο, το πρώτο της σε διεθνή διοργάνωση. Η ίδια μάλιστα μας είπε αστειευόμενη στη μεικτή ζώνη «Από τη Γλασκόβη πιστεύω ότι είστε το γούρι μου». Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο χαρούμενα και περήφανα γούρια.
Όσο εγώ τραβούσα βίντεο από ψηλά ο Γιάννης απαθανάτισε τη μεγάλη στιγμή με το φακό του: την είσοδο στην πισίνα, την εκκίνηση, τον αγώνα, τη συνειδητοποίηση, τους πανηγυρισμούς, το κλάμα και αργότερα την απονομή και το μετάλλιο. Το πρώτο του μήνυμα που δέχθηκα ήταν «φίλε τσουτσούριασα» και πολύ μπορούσα να τον καταλάβω εκείνη τη στιγμή, όσο έκανα το δικό μου αγώνα δρόμου στις σκάλες για να κατέβω στη μεικτή ζώνη και να τη δω, με τον υπολογιστή και το κινητό στο χέρι και καλώδια να σέρνονται από πίσω. Ο Γιάννης μου ζήτησε να γυρίσω στο media center απλά για να μοιραστούμε το σοκ, αλλά εκείνη την ώρα έπρεπε να διαχειριστώ το δικό μου και να μοιραστώ αυτό της Άννας. Αφού έφτασε στη είσοδο της μεικτής ζώνης της είπα τα πρώτα συγχαρητήρια, βουρκωμένος εγώ, βουρκωμένη κι εκείνη. Συναντηθήκαμε στο τέλος της μεικτής, αφού πέρασε το λαβύρινθο των broadcasters και έκανε δηλώσεις σε ξένα μέσα. Τα χέρια της έτρεμαν από την ένταση, η φωνή της πρόδιδε την τεράστια συγκίνηση και ο λόγος της ήταν χειμαρρώδης, όπως και στο τελευταίο μετάλλιό της.
Η Άννα δεν είναι η αθλήτρια που δίνει μεγάλες δηλώσεις, είναι αρκετά φειδωλή, και έχω μάθει μετά από αρκετές συναντήσεις μας να μη ρωτάω για προσδοκίες, αλλά να μένω μόνο στα της κάθε κούρσας. Αυτή ήταν μία από τις εξαιρέσεις. Αυθόρμητα και αληθινά μου εξήγησε πόσο χαρούμενη ήταν, πόσο είχε κοπιάσει για αυτή τη στιγμή και πόσο δικαιωμένη νιώθει μετά από όλες τις θυσίες και τις δυσκολίες. Πόσο πολύ χάρηκε που ο προπονητής της, ο Τάσος Καράμπελας, ήταν παρών σε αυτή τη μεγάλη αυτή στιγμή μετά από την απουσία του στις προηγούμενες. Κρίμα που οι διοργανωτές δεν είχαν προνοήσει να έχουν έτοιμο καταγεγραμμένο βιντεάκι με τους γονείς της να της λένε συγχαρητήρια για το χρυσό, όπως έγινε σε άλλους πρωταθλητές Ευρώπης (τους έπιασε απροετοίμαστους). Θα ήταν τρομερό να βλέπαμε μία Χανιώτισσα μαμά και έναν Χανιώτη μπαμπά στο videowall μέσα στην Ντούνα Αρένα, αλλά η πρώτη επικοινωνία και η πρώτη αγκαλιά πίσω στην Ελλάδα ίσως έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία. Είμαι σίγουρος ότι θα κρατήσει αυτές τις στιγμές στην καρδιά της για πάντα και είμαι πολύ χαρούμενος που ήμουν εδώ και ήμουν μέρος τους.
Δε θα μπορούσα να μην αναφέρω πέρα από την Άννα τα υπόλοιπα παιδιά που έδωσαν μεγάλες μάχες σήμερα. Παρά λίγο να γιορτάσουμε και 2ο μετάλλιο με τον Απόστολο Χρήστου στα 50μ ύπτιο. Η 4η θέση που πήρε με χρόνο πολύ κοντά στο χθεσινό του ρεκόρ δείχνει ότι είναι έτοιμος για μεγάλα πράγματα στη Βουδαπέστη και πιστεύω ακράδαντα ότι στις επόμενες κούρσες θα το αποδείξει. Είναι ένας τεράστιος αθλητής και η χώρα μας πολύ τυχερή που τον έχει. Το ίδιο ισχύει και για τη Νόρα Δράκου, παρά τη σημερινή απογοήτευσή της για την 14η θέση στον ημιτελικό των 50μ ύπτιο. Όπως πολύ σοφά είπε ο προπονητής της, δεν έχει να αποδείξει σε κανέναν τίποτα και η πορεία της μιλά για την ίδια. Αυτό για το οποίο έχει μοχθήσει όμως θα έρθει. Ο Κρίστιαν Γκολομέεβ σήμερα προδόθηκε από το jet lag, θα έχουμε πολλά όμως να γράψουμε στη συνέχεια. Πολλά συγχαρητήρια για την επιμονή τους σε δύσκολους καιρούς αξίζουν οι μεγαλύτεροι και πιο έμπειροι αθλητές μας όπως είναι ο Στέφανος Δημητριάδης και ο Οδυσσέας Μελαδίνης. Πολλά μπράβο και στους πρωτοεμφανιζόμενους, όπως η Μαρίλεια Δρασίδου και ο Δημήτρης Νέγρης που μαζεύουν εμπειρίες και εφόδια για το μέλλον.
Ελπίζω τις επόμενες μέρες να πανηγυρίσουμε και άλλες τέτοιες στιγμές, όπως αυτή που μας χάρισε η Άννα. Καληνύχτα από τη Βουδαπέστη.
