Όσο κι αν κανείς από τους δύο δεν θα το παραδεχθεί δημοσίως, για τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό οι δύο ημιτελικοί του Challenge Cup είναι οι αγώνες της χρονιάς και στο πρώτο… ημίχρονο ο Παναθηναϊκός αποδείχθηκε πολύ πιο έτοιμος.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Η νίκη με 3-1 δίνει ένα τεράστιο προβάδισμα στους πράσινους, αλλά ο Δημήτρης Ανδρεόπουλος έχει (και σ΄ αυτό) δίκιο που δήλωνε πως τίποτα δεν έχει κριθεί. Εξάλλου μόλις στον προηγούμενο γύρο η ομάδα του είχε νικήσει με 3-1 στην Ολλανδία την Όριον και στον Άγιο Θωμά χρειάστηκε το χρυσό σετ για να πάρει το εισιτήριο για τα ημιτελικά.
Ωστόσο για τον Έλληνα τεχνικό αυτό που κατάφερε το βράδυ της Τρίτης στο κλειστό του Ρέντη είναι ένα τεράστιο προπονητικό παράσημο στην καριέρα του.
Αφήνουμε στην άκρη τις όποιες τακτικές υπήρχαν ή προέκυψαν και κατά τη διάρκεια του αγώνα και στεκόμαστε στην πνευματική προετοιμασία και ετοιμότητα της κάθε ομάδας.
Στον Παναθηναϊκό μετά το τέλος του αγώνα με τους Ολλανδούς ήξεραν ότι ο Ερνάντες μόνο με θαύμα θα έπαιζε, αλλά δεν πανικοβλήθηκαν κι ας μην πίστευε κανείς (εκτός της ομάδας) πως ο ΠΑΟ χωρίς τον Ερνάντες θα είχε τύχη. Δοκίμασε το σχήμα του χθεσινού αγώνα στο ματς με τον Μίλωνα (αλλάζοντας περιστροφή από το 2ο σετ και μ’ αυτήν έπαιξε χθες) και γνωρίζοντας ότι ο Κόβαρ δύσκολα θα μπορούσε να σταθεί σε δύο σερί ματς παίζοντας ως διαγώνιος που παίρνει και υποδοχή, θυσίασε το ματς στη Σύρο για να τον έχει φρέσκο στην Ευρώπη.
Ακόμη και κόντρα στον Φοίνικα όμως, με εξαίρεση το 2ο σετ, ο ΠΑΟ χωρίς Κόβαρ, Ερνάντες ήταν (παραπάνω από) ανταγωνιστικός, αλλά το χθεσινό ήταν εντελώς διαφορετικό…
Χθες ο Ανδρεόπουλος, ειδικά από τα μισά του β’ σετ και μετά είδε την ομάδα που είχε ετοιμάσει στον δικό του προσομοιωτή. Μια ομάδα που κάθε πόντος ήταν μια νέα μάχη, που δεν άφησε μπάλα να πέσει κάτω χωρίς να προσπαθήσει και η οποία φυσικά εκμεταλλεύτηκε απόλυτα τα δώρα, την αφέλεια και την νευρικότητα του Ολυμπιακού.
Μπορεί ο οποιοσδήποτε να θεωρεί τον πρώην Ομοσπονδιακό τεχνικό καλό ή κακό προπονητή, παλιομοδίτη ή μοντέρνο, αλλά αυτό που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν είναι η ικανότητα του να «φτιάχνει» την ομάδα και τους παίκτες του και να μην στέκεται στα προβλήματα που προκύπτουν.
Εδώ και κάποια χρόνια ο ΠΑΟ έχει φτιάξει ομάδες που έχουν μία πολύ καλή εξάδα, αλλά όχι ιδιαίτερο βάθος στον πάγκο. Όλα αυτά τα χρόνια οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή θα… κλατάρει, ωστόσο ο Ανδρεόπουλος έχει δημιουργήσει μια Λερναία Ύδρα που βρίσκει πάντα τρόπο να επιβιώνει. Κι αυτό πέρα από τη μαγκιά των αθλητών είναι και του προπονητή (που ξέρει πότε να στέλνει τα μηνύματα του εντός της ομάδας όπως για παράδειγμα έκανε στα μέσα του περασμένου μήνα, χωρίς ποτέ να βγει προς τα έξω το οποιοδήποτε ζήτημα).
Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν όμως ότι η υπόθεση πρόκριση έχει κλείσει. Ο Ολυμπιακός όσα δομικά ζητήματα έχει, διαθέτει το υλικό και την προσωπικότητα για να αλλάξει τα δεδομένα. Αν έχει και πραγματικούς ηγέτες, αυτός ή αυτοί πρέπει να βγουν μπροστά την επόμενη εβδομάδα και να το δείξουν με πράξεις. Όπως το έκανε ο Γίρι Κόβαρ (που τόσο πολύ αμφισβητήθηκε στην αρχή της σεζόν) στο πρώτο ματς.
Φυσικά και ο Ολυμπιακός μπορεί να κερδίσει με 3-0 ή 3-1 και να οδηγήσει την πρόκριση σε χρυσό σετ, αλλά μέχρι την άλλη Τετάρτη οπότε και θα διεξαχθεί ο δεύτερος αγώνας ο Παναθηναϊκός θα απολαμβάνει αυτό που πέτυχε χθες και οι ερυθρόλευκοι θα ψάχνουν να βρουν τρόπο ανασύνταξης.
