Τις τελευταίες ημέρες όλοι οι Έλληνες παρακολούθησαν μέσα από τα τρία κανάλια της ΕΡΤ τις προσπάθειες των αθλητών μας στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και πανηγυρίσαμε τις επιτυχίες τους…
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Μέσα σ’ αυτό το τρελό πανηγύρι των μεταλλίων είχαμε (και έχουμε καθώς η εθνική γυναικών τώρα μόλις άρχισε την πορεία της στα προκριματικά του Ευρωβόλεϊ) τις υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων βόλεϊ, που δυστυχώς ελάχιστα απασχόλησαν τη Δημόσια Τηλεόραση προκαλώντας την οργή των φίλων του αθλήματος.
Κι η οργή πέραν του ότι ήταν ήταν απολύτως δικαιολογημένη, προέκυψε γιατί πολύ απλά η ΕΡΤ για μια ακόμη φορά έδειξε ότι δεν την ενδιαφέρει το άθλημα και δεν ασχολείται. Αν ήταν μια συγκυρία που προκάλεσε τη μεταφορά των αγώνων των εθνικών ομάδων από την ΕΡΤ3 στο ΕΡΤ Sports (τα αθλητικά κανάλια στην ψηφιακή της πλατφόρμα) προφανώς και δεν θα δίναμε σημασία…
Ωστόσο δεν είναι η πρώτη και προφανώς ούτε η τελευταία φορά που η ΕΡΤ συμπεριφέρεται στο βόλεϊ (τα ίδια γίνονται και γινόταν και σε άλλα αθλήματα) ως αναγκαίο κακό…
Για την οικονομία του χρόνου και του χώρου να υποενθυμίσουμε τι συνέβη στο Ευρωβόλεϊ 2019 (τελική φάση όχι προκριματικά) όταν η ΕΡΤ γνώριζε έναν χρόνο νωρίτερα την παρουσία μας στα τελικά, αλλά ξεκίνησε τη μετάδοση των αγώνων από την 3η αγωνιστική κι αφού πρώτα έκραξαν μέχρι και τα νέα της γαρδένιας.
Προφανώς και κανείς άνθρωπος του βόλεϊ δεν έχει την απαίτηση να αντιμετωπίζονται οι εθνικές ομάδες ως το υπερπροϊόν της ΕΡΤ. Δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα είναι (για τα επόμενα χρόνια)…
Αυτό που απαιτεί όμως το βόλεϊ (το πόλο, το χάντμπολ, κλπ) είναι ο σεβασμός που πρέπει να υπάρχει προς όλες τις εθνικές ομάδες από τη Δημόσια Τηλεόραση.
Για να αντιστρέψουμε κάτι που γράψαμε παραπάνω «η ΕΡΤ είναι αναγκαίο κακό για όλο τον ελληνικό αθλητισμό». Θα μπορούσε να είναι αναγκαίο καλό, αν κάποιος μπορούσε να εξηγήσει με ποια κριτήρια επιλέγονται τα αθλητικά γεγονότα που μεταδίδονται, ποιος ή ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν τα χρήματα που θα δαπανηθούν για την αγορά τηλεοπτικών δικαιωμάτων…
Γιατί σε όλους εμας μπορεί να φάνηκε τρελό ότι η ΕΡΤ το περασμένο Σάββατο έδειχνε τον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος μπιτς βόλεϊ και όχι το ντέρμπι του προκριματικού ομίλου της εθνικής γυναικών με την Ελβετία, αλλά μπορεί αυτός (ή αυτοί) που το αποφάσισαν να έχουν ένα επιχείρημα το οποίο θα μας αποστόμωνε.
Κι έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι οι άνθρωποι του μπιτς παρακαλούσαν να τελειώσουν οι τελικοί του πανελληνίου πρωταθλήματος στην ώρα τους και να μην προκύψει κανένα μαραθώνιο τάι μπρέικ γιατί στις 21:05 το σήμα από τον Άγιο Νικόλαο έπεφτε και υπήρχε σύνδεση με τη Ντόχα για το Diamond League…
Το βόλεϊ ακόμη και στις πολύ καλές του μέρες δεν πήρε αυτά που έπρεπε από τη Δημόσια Τηλεόραση. Προφανώς ευθύνη για τη συγκεκριμένη συμπεριφορά και κατάσταση έχει και όλη τη βολεϊκη οικογένεια, αλλά κάποια στιγμή όλο αυτό το σκηνικό πρέπει να αλλάξει. Το ίδιο ισχύει και για την αντιμετώπιση που τυγχάνουν τα βολεϊκά πρωταθλήματα από την ΕΡΤ.
ΥΓ:«Ο αθλητισμός είναι παγκόσμια έννοια, όπως η θρησκεία. Είναι μέσο έκφρασης, εκτόνωσης , είναι συμβολισμός, είναι σημειολογία. Είναι κάτι περισσότερο από ένα γκολ, ένα καλάθι ή ένα ρεκόρ».
Όποιος θέλει ας ψάξει να βρει ποιος το είπε και πότε το είπε (κι όταν το βρει θα καταλάβει αρκετά)
Η συγκεκριμένη είναι μια εξαιρετική δήλωση που μας βρίσκει σύμφωνους.
Ωστόσο αυτός που την είπε ξέχασε (…) ότι ο αθλητισμός είναι επίσης κάτι περισσότερο κι από ένα καρφί, από ένα μπλοκ, από έναν άσο… First of all (που θα έλεγε και μια ψυχή).
