Σε ηλικία 85 ετών απεβίωσε ένας από τους πιο πετυχημένους προπονητές στην ιστορία της άρσης βαρών. Ο Ιβάν Αμπατζίεφ «έφυγε» έχοντας πολύ πλούσιο βιογραφικό.
Το 1957 κέρδισε για τη Βουλγαρία ως αθλητής, το πρώτο μετάλλιο της χώρας σε μεγάλη διοργάνωση και στη συνέχεια έγινε προπονητής. Από το 1968 μέχρι το 1989 και από το 1997 μέχρι το 2000 υπήρξε προπονητής της εθνικής ομάδας της Βουλγαρίας κερδίζοντας 12 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια και κατακτώντας 57 παγκόσμια πρωταθλήματα και 64 ευρωπαϊκά.
Η προπονητική του μέθοδος έμεινε γνωστή ως το «βουλγαρικό σύστημα» βάζοντας πολύ μεγάλη ένταση στις προπονήσεις και με τους αθλητές του να κάνουν ότι ακριβώς θα έκαναν και στους αγώνες. Στις αρχές της δεκαετίας του 70, μελέτησε την προπονητική του μπάσκετ και προσπάθησε να βάλει στοιχεία της στην άρση βαρών.
Το βουλγάρικο μοντέλο του Αμπαντζίεφ οδήγησε τη χώρα του στο να γίνει υπερδύναμη στην άρση βαρών, υποσκελίζοντας την πανίσχυρη τότε Σοβιετική Ένωση. Τη δεκαετία του 90 ανέλαβε εθνικός προπονητής στην Τουρκία και με τον Ναΐμ Σουλεϊμάνογλου έβαλε και τους Τούρκους στον παγκόσμιο χάρτη της άρσης βαρών.
Υπήρξε από τους πλέον αμφιλεγόμενους προπονητές και στην καριέρα του υπήρξαν μελανά σημεία. Στους Ολυμπιακούς του 1988 στη Σεούλ δύο Βούλγαροι αθλητές, ο Μίτκο Γκράμπλεφ (56κ.) και ο Άνγκελ Γκουέντσεφ (67κ.) αποβλήθηκαν για χρήση απαγορευμενων ουσιών. Το 2000 στο Σϊδνεϊ αποβλήθηκε ολόκληρη η ομάδα της Βουλγαρίας καθώς υπήρξαν τρία κρούσματα.
Από το 2007 μέχρι το 2012 ζούσε στην Καλιφόρνια όπου και συνέχισε να προπονεί αθλητές της άρσης βαρών. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Γερμανία όπου και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του.
