Όταν κάποιος αγώνας θέλει να φέρει τον τίτλο «διεθνής» και μπαίνει επίσημα υπό τη σκέπη του ΣΕΓΑΣ, της ΕΟΕ και της AIMS τότε οφείλει να αναγνωρίζει και να εφαρμόζει τους διεθνείς κανόνες. Στην περίπτωση των Ρώσων αθλητών που συμμετείχαν στον αγώνα των 10χλμ. στη Θεσσαλονίκη, η IAAF είναι ξεκάθαρη και δε δείχνει ανοχή, ο ΜΕΑΣ Τρίτων την αγνόησε…
του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou
Οταν το Νοέμβριο αποφασίστηκε η προσωρινή αποβολή της ρωσικής ομοσπονδίας στίβου από όλες τις διεθνείς διοργανώσεις, εστάλει ρητή εντολή πως κανένας εγγεγραμμένος Ρώσος αθλητής ή αθλήτρια δεν έχει δικαίωμα να αγωνίζεται εκτός Ρωσίας. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουν (δυστυχώς) πολλοί καθαροί αθλητές για τις αμαρτίες των Ρώσων παραγόντων του παρελθόντος.
Στις 17 Νοεμβρίου 2015, λίγα μόνο 24ωρα μετά την αποβολή, ο Ρώσος δρομέας Βίκτορ Ουγκάροφ συμμετείχε στο μαραθώνιο του Καναζάβα στην Ιαπωνία. Μάλιστα ήταν ο νικητής με 2:17.19. Όταν δημιουργήθηκε το θέμα, οι Ιάπωνες διοργανωτές τόνισαν πως ο Ουγκάροφ δεν είναι εγγεγραμμμένος αθλητής στη ρωσική ομοσπονδία. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν ήταν έτσι. Αμέσως η παγκόσμια ομοσπονδία ενημέρωσε τους Ιάπωνες ότι πρέπει να αφαιρεθεί το μετάλλιο και η νίκη από τον Ρώσο και να επιστρεφεί το χρηματικό ποσό που του είχε δοθεί ως πρώτο νικητή. Οι… άπειροι διοργανωτές (ήταν ο πρώτος τους μαραθώνιος) συμμορφώθηκαν αμέσως μετά την εντολή της IAAF και όπως ήταν φυσικό ακύρωσαν τον Ρώσο δρομέα.
Πιο έμπειροι οι διοργανωτές του μαραθώνιου της Σαϊτάμα, ακύρωσαν τη συμμετοχής της χάλκινης Ολυμπιονίκη το 2012 στο Λονδίνο, Τατιάνα Ακρκίποβα πριν αυτή ακόμα αγωνιστεί.
Από τις 17 Νοεμβρίου μέχρι σήμερα δεν υπήρξε κανένα άλλο κρούσμα, καθώς οι ίδιοι οι αθλητές της Ρωσίας δεν επεδίωξαν να συμμετάσχουν σε αγώνες εκτός συνόρων. Πως έγιναν δεκτοί τρεις αθλητές της ρωσικής ομοσπονδίας στον αγώνα των 10χλμ. του διεθνή μαραθώνιου «Μέγας Αλέξανδρος» αυτό είναι κάτι που μόνο οι διοργανωνές μπορούν να απαντήσουν. Το μόνο σίγουρο είναι πως τα τρία μετάλλια θα πρέπει να αλλάξουν χέρια, ενώ οι επιδόσεις των τριών αθλητών θεωρούνται ως μη γενόμενες.
Αν υπάρχει κάποιος ιδιώτης, ακόμα και εδώ στην Ελλάδα, που να θέλει να διοργανώσει έναν αγώνα με τη συμμετοχή ολόκληρης της ρωσικής ομάδας, προφανώς και μπορεί να το κάνει χωρίς να χρειαστεί να δώσει λογαριασμό σε κανέναν, μόνο που αυτός ο αγώνας ούτε θα αναγνωριστεί από κανέναν ούτε θα προβληθεί από κανέναν, αφού θα είναι μία ιδιωτική ανεπίσημη εκδήλωση.
Όταν όμως αυτός ο αγώνας έχει επίσημο χαρακτήρα, μπαίνει υπό την αιγίδα ομοσπονδίας μέλους της παγκόσμιας που έχει βγάλει μια απόφαση και με μηδενική ανοχή (όπως τονίζεται) απαιτεί την εφαρμογή της, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Είναι ο ορισμός της παρατυπίας. Όταν η ΔΟΕ υποστηρίζει αυτήν την απόφαση και η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή έχει υπό την αιγίδα της τον αγώνα της Θεσσαλονίκης, τότε υπάρχει πρόβλημα. Οι κανόνες δεν είναι a la cart.
