Ο Χρήστος Παπαροδόπουλος, ο προπονητής που ανέδειξε τρεις φορές χάλκινο Ολυμπιονίκη τον Γάλλο Ουγκ Ντιμπόσκ, έχει στα χέρια του τα ηνία της κολύμβησης του Κατάρ φιλοδοξώντας να στείλει τουλάχιστον έναν αθλητή στο Τόκιο το 2020.
του Στέφανου Σουλιώτη
[email protected]
Ο Χρήστος Παπαροδόπουλος είναι ο άνθρωπος που έχει σκοπό να μάθει κολύμπι στους Καταριανούς. Μετά από πολύχρονη επιτυχημένη προπονητική καριέρα στη Γαλλία, ο Παπαροδόπουλος ανέλαβε τον περασμένο Μάιο το έργο να βάλει την κολύμβηση του Κατάρ στον παγκόσμιο χάρτη. Ο 60χρονος είναι επικεφαλής ομοσπονδιακός προπονητής του εμιράτου και μαζί με τους συνεργάτες του δουλεύουν στο πρότζεκτ που έχει στόχο την εξασφάλιση τουλάχιστον μιας θέσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο το 2020. Η αποστολή του δεν είναι εύκολη αλλά όπως δηλώνει στο Sportsfeed «άμα πιστεύεις στο στόχο σου, μπορείς να μετακινήσεις βουνά». Βουνά το Κατάρ δεν έχει αλλά αυτό που πρέπει να υπερνικήσει ο Παπαροδόπουλος είναι η έλλειψη αθλητικής κουλτούρας των ντόπιων. Τι και αν η χώρα εδώ και μια δεκαετία έχει αναλάβει τις σημαντικότερες αθλητικές διοργανώσεις; Ενδεικτικά μόνο μεταξύ άλλων το Κατάρ έχει φιλοξενήσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα πινγκ πονγκ (2004), άρσης βαρών (2005), κλειστού στίβου (2010), κολύμβησης 25άρας (2014), χάντμπολ (2015), στίβου ΑμεΑ (2015) και πυγμαχίας (2015). Όσον αφορά τα επερχόμενα events; Φέτος τον φθινόπωρο το Κατάρ θα διοργανώσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδηλασίας δρόμου και ακολουθεί το παγκόσμιο πρωτάθλημα της ενόργανης γυμναστικής (2018), του στίβου (2019), το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου (2022), ενώ ήταν υποψήφιο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 και του 2020.
«Θέλω να αλλάξω πράγματα»
Αν υπάρχει ένας αθλητής για τον οποίο είναι υπερήφανοι οι Καταριανοί, αυτός είναι ο άλτης Μουτάζ Μπαρσίμ. Σε μία χώρα όμως όπου από τους 2,3 εκατομμύρια κατοίκους οι ντόπιοι φτάνουν μόλις τους 250.000 οι επιλογές εύρεσης ταλέντων στενεύουν. «Το επίπεδο των αθλητών στην περιοχή δεν είναι ακόμα τόσο καλό όσο στην Ευρώπη. Έχουμε μόνο εννέα σωματεία. Στην εθνική ομάδα υπάρχουν περίπου 25 παιδιά ηλικίας 10 έως 18 ετών», λέει ο Παπαροδόπουλος, που έχει ως βάση του τη Ντόχα, και προσθέτει: «Στο Κατάρ δε μπορείς να συνδυάσεις σπουδές και πρωταθλητισμό. Οι νέοι φεύγουν συχνά στο εξωτερικό με κρατικές υποτροφίες. Αν μείνουν εδώ το πρόγραμμά τους είναι δύσκολο γιατί δεν υπάρχει σχέση του πανεπιστημίου με τον υψηλό αθλητισμό. Πιστεύω πως ο υψηλός αθλητισμός εξαρτάται από την κουλτούρα των ανθρώπων. Εδώ δεν έχω πάρα πολλές επιλογές, ελπίζω όμως και έχω τη θέληση να αλλάξω πράγματα. Έχω συνηθίσει στις δύσκολες καταστάσεις και δε φοβάμαι». Τα διαπιστευτήρια που κουβαλούσε ο Παπαροδόπουλους αποτέλεσαν το εισιτήριό του για το Κατάρ. Έχοντας μείνει για περισσότερες από τρεις δεκαετίας στη Γαλλία, γνωρίστηκε με την κουλτούρα διαφορετικών πολιτισμών το οποίο σε συνδυασμό με τις επιτυχίες του αποτέλεσε σημαντικό εφόδιο ώστε να τον προσεγγίσει η ομοσπονδία του Κατάρ. Ο Παπαροδόπουλος ξεκίνησε από την Ελλάδα ως προπονητής πόλο στην ομάδα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας και έφυγε για τη Γαλλία το 1981. «Μετά από σκληρούς αγώνες κατάφερα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα», δηλώνει σήμερα ο 60χρονος όταν καλείται να σχολιάσει τα τρία χάλκινα Ολυμπιακά μετάλλια που κατέκτησε ο αθλητής του Ουγκ Ντιμπόσκ στην Αθήνα (100μ. πρόσθιο) και στο Πεκίνο (100μ., 200μ. πρόσθιο).
«Δεν κατακτάς μετάλλιο κατά τύχη»
Πώς γίνεται όμως ένας αθλητής Ολυμπιονίκης; «Πριν πέντε χρόνια έκανα μία μελέτη για έναν κολυμβητή που θέλει να διεκδικήσει μετάλλιο στους Αγώνες. Το κόστος είναι 800.000-900.000 ευρώ. Αυτά περιλαμβάνουν μισθούς προπονητών, καμπ προετοιμασίας, αγώνες στο εσωτερικό και εξωτερικό, επιστημονική υποστήριξη, πριμ στόχων κ.α. Ένας Ολυμπιονίκης κολυμβητής «δουλεύεται» τουλάχιστον δέκα χρόνια πριν. Θαύματα δεν γίνονται. Δεν παίζουμε λόττο», αναφέρει χαρακτηριστικά ο προπονητής. Πατέρας δύο παιδιών, ο 60χρονος ζει με τη σύζυγό του στο Κατάρ καθώς ο ένας του γιος βρίσκεται στη Νέα Καληδονία και δεύτερος στη Γαλλία. Ο Παπαροδόπουλος επισκέπτεται την Ελλάδα και ιδιαίτερα την Πάτρα απ΄όπου κατάγεται, ενώ μέχρι και πριν 12 χρόνια επέλεγε τη Κομοτηνή για προετοιμασία. «Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά παιδιά με ταλέντο και παρά τις δυσκολίες τα πάνε αρκετά καλά. Αυτά που μου λείπουν είναι οι ταβέρνες, τα καφενεία και οι παρέες! Μπορεί να υπάρχουν προβλήματα αλλά η Ελλάδα έχει καλή ποιότητα ζωής. Και εδώ η ζωή είναι όμορφη. Ωστόσο μετά τον Μάρτιο αρχίζει η πολλή ζέστη που το Αύγουστο φτάνει μέχρι τους 45 βαθμούς κελσίου», συμπληρώνει ο Παπαροδόπουλος ο οποίος το ερχόμενο σαββατοκύριακο θα ταξιδέψει στο γκόλντεν τουρ της Γαλλίας και θα βρεθεί με δύο καλούς του φίλους, τον Αλέξανδρο Νικολόπουλο και τον Παναγιώτη Βελέντζα.
Ο Παπαροδόπουλος αυτή τη στιγμή έχει ρίξει το βάρος του στους αδελφούς Αλ Κουλαϊφί και στους Φιράς Σαϊντί και Αμπτεραχμέν Ταλάτ. Όλοι τους είναι 16 ετών και ελπίζουν να εκπροσωπήσουν το Κατάρ στο Τόκιο το 2020. Το εμιράτο της Μέσης Ανατολής συμμετείχε για πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες το 1984 και από τότε δεν έλειψε ποτέ. Ο πρώτος κολυμβητής που αγωνίστηκε στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός ήταν ο Γουάλ Σαέντ το 2000 στο Σίδνεϊ. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποιος κολυμβητής που να έχει προκριθεί στο Ρίο. Οι Καταριανοί φιλοδοξούν να διοργανώσουν το παγκόσμιο πρωτάθλημα κολύμβησης του 2021 ή του 2023, ενώ το περασμένο Νοέμβριο φιλοξένησαν την έβδομα στάση του παγκόσμιου κυπέλλου 25άρας πισίνας.
