Δεδομένου ότι η Ελλάδα απείχε 10 χρόνια από τελική φάση Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, καμία κλήρωση δεν θα ήταν εύκολη.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Ωστόσο η αλήθεια είναι επίσης ότι ήμασταν άτυχοι με τις ομάδες που προήλθαν από το 2ο (Ιταλία) και 3ο γκρουπ (Βουλγαρία) που ήταν οι πιο ισχυρές, αλλά ακόμη και η Ρουμανία (από το 5ο γκρουπ) δεν είναι πια ο φτωχός συγγενής του πρόσφατου παρελθόντος.
Στην οικοδέσποινα Γαλλία του Λοράν Τιλί φυσικά ξεχωρίζει η μορφή του τεράστιου Ερβίν Ενγκαπέ, αλλά δεν είναι μόνο αυτός καθώς τον πλαισιώνουν οι Κέβιν Τιλί (γιος του ομοσπονδιακού τεχνικού και αδερφός του πρώην άσου της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού), Μπεντζαμίν Τονιουτί, Στεφάν Μπουαγιέ, Κεβίν Λε Ρου. Η Γαλλία μπορεί να απέτυχε παταγωδώς στο περασμένο Ευρωβόλεϊ, μπορεί να μην προκρίθηκε στην τελική εξάδα του περασμένου Παγκοσμίου, αλλά είναι μια ομάδα που δεν… παίζεται.
Κάτι ανάλογο ισχύει και για την Ιταλία του Ιβάν Ζάιτσεφ (ο οποίος διαδέχθηκε τον Ενγκαπέ στην Μόντενα) η οποία έχει να ανέβει στην Ευρωπαϊκή κορυφή από το 2005 (!), αλλά παραμένει μία από τις κορυφαίες δυνάμεις στο παγκόσμιο βόλεϊ με συγκεκριμένες αδυναμίες (όχι για να την απειλήσουμε εμείς, αλλά για να θεωρείται ξανά από τα μεγάλα φαβορί για τίτλους) που εντοπίζονται κυρίως στην έλλειψη ακραίων υψηλού επιπέδου (ο Χουαντορένα πλέον μπαίνει στα 35).
Η τρίτη από τις μεγάλες αντιπάλους μας στον όμιλο του Ευρωβόλεϊ είναι η Βουλγαρία, η οποία εδώ και ένα μήνα περίπου έχει στον πάγκο της τον άνθρωπο που την συνδέει άμεσα και έμμεσα με Ιταλία και Γαλλία.
Ο λόγος για τον πολύπειρο Σιλβάνο Πράντι, ο οποίος ανέλαβε για δεύτερη φορά την τεχνική της ηγεσία (διαδεχόμενος τον Πλάμεν Κονσταντίνοφ), όντας ένας από τους κορυφαίους Ιταλούς τεχνικούς, ο οποίος την τελευταία πενταετία δουλεύει στη Γαλλία (αρχικά στην Λιόν και κατόπιν στην Σομόν, την οποία ανέδειξε πρόπερσι πρωταθλήτρια).
Σημείο αναφοράς των Βούλγαρων ο διαγώνιος της Λούμπε Τσβέταν Σοκόλοφ (η απουσία του από το Παγκόσμιο ήταν καθοριστική) αλλά θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι δρόμο θα επιλέξει ο Πράντι ως προς αυτούς που θα τον πλαισιώσουν.
Η Ρουμανία επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια σε τελική φάση κι η αλήθεια είναι ότι το έκανε με εμφατικό τρόπο καθώς ναι μεν ήταν σε όμιλο με τρεις ομάδες, αλλά το γεγονός ότι πέρασε πρώτη αφήνοντας δεύτερη τη Φινλανδία λέει πολλά.
Τελευταία μας συνάντηση προ τριετίας στο European League, όμως έκτοτε υπάρχουν αλλαγές με τον Ντανούτ Πάσκου (προπονητής της Κραϊόβα) να έχει τα ερωτηματικά των Γκονταριού, Ολτεάνου. Οι δύο πιο έμπειροι παίκτες του, φέτος έμειναν χωρίς ομάδα, αλλά στη Ρουμανία πιστεύουν πως το δέλεαρ της συμμετοχής σε ένα Ευρωπαϊκό μπορεί και να τους φέρει πίσω. Μεγάλο της αστέρι ο Αντριάν Ατσιομπανιτσέι, συμπαίκτης του Θανάση Πρωτοψάλτη στην Φριντριχσχάφεν με τον 22αχρονο ακραίο να έχει υποβληθεί πριν από ένα μήνα σε επέμβαση μηνίσκου. Έχει θέμα με τη θέση του διαγώνιου (ειδικά αν δεν επιστρέψει ο Γκονταριού), είναι μια ψηλή ομάδα (Σπίνου, Μιχαλτσέα στο κέντρο)μ έναν πολύ επιθετικό πασαδόρο (Μπάρτα) και προβλέπεται να γίνει μεγάλη μάχη.
Τέλος το γκρουπ συμπλήρωσε η Πορτογαλία η οποία μοιάζει με την Ρουμανία καθώς κι αυτή δεν έχει τον σούπερ διαγώνιο, έχει όμως έναν εξαιρετικό πασαδόρο (ο Ταβάρες της Ρεν που είναι πρωτοπόρος στη Γαλλία και πέρσι αναδείχθηκε ο κορυφαίος πασέρ της LNV) κι έναν τρομερό ακραίο, όπως είναι ο Άλεξ Φερέιρα (συμπαίκτης για λίγο στην Τρεντίνο με τον Τζούριτς), o οποίος παίρνει περισσότερες μπάλες απ’ ότι ο αδερφός του Μάρκο που αγωνίζεται ως διαγώνιος.
Αυτή σε γενικές γραμμές είναι μια πρώτη εκτίμηση των πέντε ομάδων που θα βρούμε ως αντιπάλους στο Μονπελιέ τον ερχόμενο Σεπτέμβριο και φυσικά από δω και πέρα μένει να δούμε τι θα παρουσιάσουμε κι εμείς στο Ευρωβόλεϊ…
