Τις θετικές επιπτώσεις στην Αθήνα και εν γένει στην Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ανέφεραν όλοι οι ομιλητές, στην ημερίδα «20 Χρόνια Μετά – Το αποτύπωμα των Αγώνων» που διοργάνωσε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, με αφορμή τα 20 χρόνια από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, με τον πρόεδρο του OBS (Olympic Broadcast Services) Γιάννη Έξαρχο να αποκαλύπτει ότι μέχρι σήμερα, οι Αγώνες της Αθήνας έχουν του ρεκόρ παγκόσμιας τηλεθέασης.
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας είχαν το μεγαλύτερο κοινό στην ιστορία. Τους παρακολούθησαν 4 δις, 50 εκατομμύρια άνθρωποι , κάτι που θα ισχύει ακόμα για λίγες εβδομάδες, καθώς μπορεί το Παρίσι να μας έχει ξεπεράσει. Έχουν αλλάξει βέβαια και τα δεδομένα, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι κάτι παραπάνω από το μισό πληθυσμό της γης είδε τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Αυτό αποτελεί μία αξία μοναδική» τόνισε ο Γιάννης Έξαρχος μεταξύ άλλων στην ομιλία του κατά τη διάρκεια της ημερίδας, αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά το μεγάλο ρεκόρ της Αθήνας.
Κατά τη διάρκεια της ημερίδας, όλοι αναφέρθηκαν στα έργα που έγιναν και άλλαξαν τη ζωή των Ελλήνων, στην κληρονομιά των Ολυμπιακών Αγώνων και τόνισαν οι Ολυμπιακοί του 2004 δεν ευθύνονται σε καμία περίπτωση για το χρέος της Ελλάδας.
Χαρακτηριστικά, στην εναρκτήρια ομιλία του ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρος Καπράλος τόνισε: «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 δεν ήταν απλά ένα αθλητικό γεγονός. Έγιναν – ξεκάθαρα -η απόδειξη ότι η Ελλάδα, μια μικρή χώρα, μπορεί να οργανώσει Αγώνες παγκόσμιας εμβέλειας, ονειρικούς αγώνες, ανταποκρινόμενη σε όλες τις απαιτήσεις, τις προκλήσεις και τις δυσκολίες. Ήταν η στιγμή που όλοι μας ενώσαμε τις δυνάμεις μας, με κοινό όραμα και στόχο, για να δείξουμε στον κόσμο το μεγαλείο της χώρας μας και τη δέσμευσή της στις αρχές του Ολυμπισμού, της ειρήνης, της φιλίας και της αλληλεγγύης. Γιατί λοιπόν , εδώ και είκοσι χρόνια έχουμε δαιμονοποιήσει ένα από τα κατά γενική ομολογία μεγαλύτερα επιτεύγματά μας, ιστορικά; Γιατί υπαινισσόμαστε ιδιωτικά και δημόσια ότι οι ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας στάθηκαν η αφορμή αλλά και αιτία ακόμα, για όλα τα δεινά της κρίσης που αντιμετώπισε η χώρα έκτοτε; Χωρίς υπεκφυγές θα τονίσω ότι όπως δεν είχε γίνει σχέδιο για την αξιοποίηση των αθλητικών ολυμπιακών εγκαταστάσεων μετά τους αγώνες, έτσι καθυστέρησε και δεν προβλήθηκε όπως θα έπρεπε ο οικονομικός απολογισμός των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Στις συζητήσεις και στην γενικότερη κατακραυγή του κόσμου που βασίστηκε σε – θα μου επιτρέψετε να το πω – ανεύθυνες αναλύσεις δημοσιογράφων με μόνο σκοπό τον εντυπωσιασμό, αλλά και πολιτικών παραγόντων, ότι για την οικονομική χρεοκοπία της χώρας έφταιγαν οι ολυμπιακοί αγώνες δεν υπήρχε κανένας για να αντιταχθεί, σοβαρά και υπεύθυνα. Κανένας δεν έλεγε ότι το χρέος της χώρας ήταν συνολικά 360 δισεκατομμύρια ευρώ και οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν στοίχησαν παρά 5, 10 δισεκατομμύρια δηλαδή ελάχιστα μπροστά στο τεράστιο χρέος που είχε δημιουργηθεί από τα συνεχή ελλείμματα του προϋπολογισμού της χώρας. Τα τότε δυό μεγάλα κόμματα εξουσίας βολευόντουσαν κι αυτά ώστε να αποποιηθούν τις ευθύνες από τη διοίκηση της χώρας. Έτσι και στην περίπτωση των Ολυμπιακών Αγώνων και στον υπολογισμό του κόστους της επένδυσης θα έπρεπε το κράτος να υπολογίσει και τα έσοδα του από αυτήν. Συγκεκριμένα το κράτος είχε έσοδα από το ξεκίνημα του εγχειρήματος και των έργων. Έσοδα από το Φ.Π.Α. για τα προϊόντα, τις υπηρεσίες και τα έργα που γινόντουσαν. Έσοδα από τους άμεσους φόρους που πλήρωναν οι εργαζόμενοι Έλληνες και ξένοι στο κράτος αλλά και παράλληλα τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν κι αυτά μεγαλύτερα έσοδα από όλους τους νέους εργαζόμενους».
Ο Νίκος Βέττας, Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών & Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) μίλησε για τα οικονομικά στοιχεία που προέκυψαν από έρευνα που διεξήχθη πριν από 10 χρόνια. «Πρέπει να ξεχωρίσουμε την οργάνωση των Αγώνων από τα έργα που έγιναν για τους Αγώνες. Η δυσκολία σε αυτόν το διαχωρισμό προέρχεται από το τι καταγράφεται στον Προϋπολογισμό του Κράτους για έργα. Η Δημόσια Δαπάνη για τα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ήταν 6,5 δις εκατομμύρια ευρώ. Αν το βάλουμε σε πιο γενικό νούμερο όπως δαπάνες για νοσοκομεία και άλλα φτάνει τα 8 δις. Ο συνολικός προϋπολογισμός των Αγώνων ήταν δύο δις με το Δημόσιο να συνεισφέρει με 240 εκατομμύρια ευρώ. Στο τέλος, επιστράφηκε το πλεόνασμα που είχαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, και ήταν 120 εκατομμύρια, άρα μιλάμε για δαπάνη του κράτους κάτι παραπάνω από 100 εκατ. ευρώ. Υπάρχουν και άλλοι παράμετροι όπως η αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,5% και η θετική επίδραση που υπήρχε σε θέματα τουρισμού και εικόνας της Αθήνας που φάνηκε τα 2-3 πρώτα χρόνια, μέχρι βέβαια να έρθει η κρίση του 2009».
Ο Μάρτον Σίμιτσεκ, Επικεφαλής Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγώνων και Εντεταλμένο Σύμβουλο ΑΘΗΝΑ 2004, είπε: «Κρίμα που δεν επένδυσε η Ελλάδα στους ανθρώπους που είχαν εργαστεί στην Οργανωτική Επιτροπή. Ολοι τους είχαν εκπαιδευτεί και ήταν άρτια καταρτισμένοι αλλά ποτέ δεν τους αξιοποίησε η Ελλάδα. Έτσι οι περισσότεροι πήγαν στο εξωτερικό και πραγματικά έκαναν σπουδαία καριέρα».
