Ο Μαριάνο Γκαρσία, ο οποίος κατάγεται από ένα χωριό της Μούρθια και περνάει το μεγαλύτερο χρόνο της προπόνησής του σε μια χωμάτινη πίστα, έπιασε στον ύπνο τους Αμερικανούς και στο παγκόσμιο κλειστού στο Βελιγράδι απέδειξε σε όλους ποιος είναι ο κορυφαίος.
της Αγγελικής Μαγκανά
[email protected]
Ο Γκαρσία, «la moto» (το μηχανάκι όπως τον αποκαλούν) έδειξε από νωρίς μέσα στη χρονιά τις διαθέσεις του όταν στο γκραν πρι της Νέας Υόρκης έτρεξε το 800αρι σε 1:45.12 σημειώνοντας εθνικό ρεκόρ κλειστού και παίρνοντας την κορυφαία επίδοση της χρονιάς από τον Αμερικανό Μπράις Χόπελ. Στην Σταρκ Αρένα αν και οι Ευρωπαίοι είχαν τα βλέμματα στραμμένα πάνω του, οι Αμερικανοί μάλλον δεν του είχαν δώσει και πολύ σημασία. Τελικά ο 24χρονος Ισπανός έκλεισε τα στόματα και κρέμασε στο λαιμό το χρυσό αφήνοντας τον Χόπελ τρίτο. Όσοι τον είχαν παρακολουθήσει ήξεραν ότι ο Γκαρσία είναι ένα μεγάλο ταλέντο ενώ αρκετοί περίμεναν καιρό να σπάσει το εθνικό ρεκόρ. Τελικά ο Γκαρσία όχι μόνο δεν τους απογοήτευσε αλλά γύρισε στην αγαπημένη του Μούρθια με τον παγκόσμιο τίτλο.
Μέχρι το θρίαμβο στη σέρβικη πρωτεύουσα, δεν είχε καταφέρει να προκριθεί στον επόμενο γύρο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα με πιο σημαντικό επίτευγμα μια τέταρτη θέση στο ευρωπαϊκό κλειστού το 2019. Στην αρχή ξεκίνησε να αγωνίζεται στο στιπλ ενώ από το 2020 έκανε στροφή στα 800μ και τελικά κάτι…ήξερε. Το 2020 ήταν ο νικητής του ισπανικού πρωταθλήματος στον ανοιχτό αλλά έχασε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2021 λόγω σκωληκοειδίτιδας.
Σύμφωνα με τους Ισπανούς δημοσιογράφους που τον γνωρίζουν πρόκειται για έναν αθλητή παρορμητικό, παθιασμένο που τρέχει με την καρδιά του: «Συνήθως δεν ακολουθεί τις τακτικές του προπονητή του και αγωνίζεται με την καρδιά, γι’ αυτό δεν έφτασε στον τελικό στο Τορούν πέρυσι, έτρεξε δυνατά τα 500 μέτρα και μετά τον πρόλαβαν οι υπόλοιποι».
Δεν του αρέσουν οι μεγάλες πόλεις και προτιμάει την ηρεμία της πόλης του, Κουέβας ντε Ρέιγιο, στη Μούρθια, την οποία δεν θα άλλαζε με τίποτα. Μεγάλο μέρος της προπόνησής του το κάνει σε μια τριγωνική χωμάτινη πίστα, η οποία τα Σάββατα μετατρέπεται σε αγορά: «Είναι ένα κομμάτι γης 300 μέτρων όπου τρέχω όλη μου τη ζωή. Είμαι άνετος, τα έχω όλα κοντά: το γυμναστήριο, το ιατρείο, το κομμωτήριο, το σπίτι μου. Γιατί να τα αλλάξω αν τα πράγματα πάνε καλά; Είμαι περήφανος για την πόλη μου. Κάθε Σάββατο πραγματοποιείται τριγύρω αγορά: υπάρχει ο χωματόδρομος και η αγορά. Προπονούμαι εκεί και όσοι μικροπωλητές με ξέρουν, με ενθαρρύνουν και μου λένε: «Θα ήθελες κάτι;»
Η σκληρή δουλειά και η υπομονή του ανταμείφθηκαν. Ο νέος παγκόσμιος πρωταθλητής παραμένει προσγειωμένος και ταπεινός, δεν τρέχει για τα λεφτά ή για την φήμη, δεν τον ενδιαφέρουν οι πολυτέλειες, απλά απολαμβάνει αυτό που κάνει ενώ δεν θα τον βρεις σε μπαρ ούτε να σπαταλάει το χρόνο του με τα social media: «Επιδιώκω να διασκεδάζω, να απολαμβάνω κάθε στιγμή, και να εκμεταλλεύομαι κάθε ευκαιρία που έχω, δεν έχει σημασία αν είναι ευρωπαϊκό ή παγκόσμιο, πρέπει να εκμεταλλευτείς ό,τι μπορείς και να αγωνίζεσαι πάντα για το μέγιστο. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα υπάρξει άλλη ευκαιρία».
