Χθες η ΔΟΕ ανακοίνωσε πως θα υπάρξει ομάδα 10 προσφύγων αθλητών που θα αγωνιστεί στο Ρίο και ήδη έχουν αναγωριστεί τα πρώτα υποψήφια μέλη της ομάδας αυτής. Δύο αναγκάστηκαν να κολυμπήσουν από την Τουρκία στο Λέσβο, άλλα δύο βρίσκονται ήδη στο Ρίο, ένας προπονείται σε προσφυγικό καταυλισμό και μια Ιρανή κέρδισε το προ-Ολυμπιακό τουρνουά του τάε κβον ντο!
του Σούλη Μέζου
[email protected]
H Γιάσρα Μαρντίνι και η αδελφή της Σάρα, επέζησαν στα παγωμένα νερά του Αιγαίου κολυμπώντας τρεις ώρες μέσα στη νύχτα για να φτάσουν στα παράλια της φιλόξενης Λέσβου. Από εκεί ξεκίνησε η πορεία τους για τη Γερμανία που ήταν ο τελικός προορισμός για να καταλήξουν στο Βερολίνου όπου τους τελευταίους μήνες ζουν και προπονούνται σε μία πισίνα που κατασκευάστηκε το 1930 (διαβάστε εδώ τη φοβερή ιστορία τους). Η Γιάσρα έχει ξεκχωρίσει στην πεταλούδα και θα είναι ένα από τα 10 μέλη της ομάδας των προσφύγων που θα παρελάσουν στο στάδιο Μαρακανά, τον Αύγουστο υπό τη σημαία της ΔΟΕ στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, έχει αναλάβει τα εξοδα προετοιμασίας 43 προσφύγων αθλητών σε ολόκληρο των πλανήτη, προκειμένου να έχουν ίσες ευκαιρίες με τους υπόλοιπους αθλητές που διεκδικούν τη συμμετοχή τους στους Αγώνες του Ρίο. Στις παροχές που τους δίνονται, είναι η διατροφή, προπονητές, έξοδα προετοιμασίας, ασφάλεια ενώ περνάνε και από όλα τα ντόπινγκ κοντρόλ. Από αυτούς του 43 αθλητές, θα επιλεγούν οι 10 που τελικά θα αγωνιστούν.
Οι δύο κολυμβήτριες δεν είναι οι μόνες που ετοιμάζονται για τους Ολυμπιακούς. Υπάρχει και η Γιολάντε Μαμπίκα με τον Ποπόλε Μισένγκα, στο τζούντο (διαβάστε εδώ) οι οποίοι είναι ήδη στο Ρίο και προετοιμάζονται για τους Ολυμπιακούς. «Δεν μπορώ να παλέψω για την χώρα μου, αλλά θα παλέψω για τους Ολυμπιακούς. Θα παλέψω για όλους τους πρόφυγες του κόσμου και θα κερδίσω το μετάλλιο γι’ αυτούς» δηλώνει η αθλήτρια που έφυγε από το Κονγκό και ζήτησε πολιτικό άσυλο στο Βραζιλία κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου πρωταθήματος του 2013.
Οι δύο αθλητές είχαν καταγγείλει τους πρώην προπονητές τους και την ομοσπονδία της χώρας του, λέγοντας πως όταν έχαναν σε αγώνες του άφηναν… νηστικούς! Αυτό όμως που τους έκανε να εγκαταλείψουν τη χώρα τους ήταν τα… απομεινάρια από τον εμφύλιο πόλεμο που ισοπέδωσε το Κονγκό για εννέα χρόνια. Τελείωσε το 2003, αλλά μέχρι σήμερα τον βιώνουν στο πετσί τους οι Κονγκολέζοι.
Ο Γουίλιαμ Κοπάτι είναι ένας ακόμα πρόσφυγας από τη Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής που θέλει να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς. Ο 22χρονος πρωταθλητής του ύψους στο χώρα του, ζει πλέον σε προσφυγικό καταυλισμό στη Δημοκρατία του Κονγκό μαζί με άλλους 20.000 πρόσφυγες, όπου και προπονείται για να κάνει πράξη το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων. Αν και έχει να προπονηθεί σε φυσιολογικές συνθήκες και με το βασικό εξοπλισμό, ο Κοπάτι δεν τα παρατά και κάνει ότι μπορεί προκειμένου να έχει την ευκαιρία από τη ΔΟΕ.
Σε καλύτερες συνθήκες ζει η Ρενελέχ Ασεμανί, η οποία εγκατέλειψε το Ιράν και τώρα δουλεύει στις ταχυδρομικές υπηρεσίες τυ Βελγίου. Η Ασεμανί ήταν αθλήτρια του τάε κβον ντο στο Ιράν και είναι η πρώρη πρόσφυγας που κατάφερε μέσω προ-Ολυμπιακού τουρνουά να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακους του Ρίο (διαβάστε εδώ). «Θα αγωνιστώ για τον πατέρα μου και την οικογένεια μου» δήλωσε η Ασεμανί που θα είναι σίγουρα μία εκ των 10 της προσφυγικής ομάδας.
