Connect with us

INTERVIEW

Η Ελλάδα, ο Γόντικας και ο Ολυμπιακός

Published

on

Ο Γιάν Χοσέ Ντε Μπραντ είναι ωραίος τύπος. Είναι πραγματικά πολύ ωραίος τύπος και απολαμβάνει την κάθε κουβέντα μαζί του… Αυτή την εντύπωση μας είχε αφήσει τις δύο φορές που τον είχαμε συναντήσει στην Μεγαλόπολη (την οποία λάτρεψε) όταν είχε έρθει με την εθνική Ουγγαρίας για να αντιμετωπίσει την Ελλάδα στο πλαίσιο του European League, κι ακόμη καλύτερη μας δημιούργησε στη συζήτηση που είχαμε μαζί του εν όψει του διπλού τελικού του Challenge Cup που θα τον βρει αντιμέτωπο (ως προπονητή της τουρκικής Μπούρσα) με τον Ολυμπιακό.

του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]

«Ναι η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια μοιάζει να είναι το πεπρωμένο μου κι η αλήθεια είναι ότι μου φέρνει τύχη», παραδέχθηκε χαμογελώντας ο Βέλγος τεχνικός ο οποίος δηλώνει ευλογημένος γιατί «έχω μετατρέψει το πάθος μου που είναι το βόλεϊ σε δουλειά και μπορώ να ζω μια άνετη ζωή, για την οποία όμως έχω παλέψει σκληρά», ενώ μας αποκάλυψε και τον Έλληνα «κολλητό» του στο σπίτι του οποίου έχει φιλοξενηθεί (αλλά και τον έχει φιλοξενήσει στο δικό του».

Αν και είναι ένας πολίτης του κόσμου (έχει δουλέψει σε Ισπανία, Τουρκία, Ιταλία, Βέλγιο, Αζερμπαϊτζάν, Ουγγαρία) ή αν προτιμάτε «ταξιδιώτης του βόλεϊ» ο Ντε Μπραντ λατρεύει την Ελλάδα.
«Αγάπησα τη Μεγαλόπολη όταν παίξαμε με την Εθνική σας δύο σερί χρονιές. Σαν άνθρωπος μ’ αρέσουν τα βουνά κι εκεί ειλικρινά το απόλαυσα», ήταν οι πρώτες του κουβέντες και πριν προλάβουμε να τον ρωτήσουμε οτιδήποτε άλλο έρχεται και η αποκάλυψη. «Ξέρετε από τη δεκαετία του ’80 είμαι πολύ καλός φίλος με τον Δημήτρη Γόντικα! Γνωριστήκαμε κατά τη διάρκεια ενός τουρνουά, ταιριάξαμε και είχε έρθει στο Βέλγιο στο σπίτι μου, αλλά κι εγώ στο σπίτι του στην Ελλάδα. Έχουμε κρατήσει επαφή, ωστόσο δεν τον έχω δει τα τελευταία χρόνια και θα ήθελα πολύ να τα καταφέρω τώρα που θα έρθω στην Αθήνα για τον τελικό του Challenge Cup».

Ο τεχνικός της Μπούρσα λατρεύει τα βουνά, όμως η επόμενη ελληνική πρόκληση τον φέρνει στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας με τον ίδιο να χαμογελά και να ανακαλεί από τη μνήμη του την προηγούμενη εμπειρία του με τον Ολυμπιακό που ήταν… τραυματική. «Την σεζόν 1987-1988 αντιμετωπίσαμε με την ομάδα μου την Λένικ τον Ολυμπιακό και είχαμε κερδίσει με 3-0 στην έδρα μας… Από εκείνη την ομάδα θυμάμαι τον Μουστακίδη και τον Γκούσταφσον. Τους είχαμε πιάσει στον ύπνο και είχαμε πιστέψει ότι προκριθήκαμε, αλλά στην Αθήνα είχαμε παίξει μεσημέρι, ο… ήλιος μας είχε ζαλίσει και χάσαμε με 3-0, πήραμε λιγότερους πόντους και αποκλειστήκαμε. Ήταν ένα μεγάλο σοκ εκείνος ο αποκλεισμός».

Αφήνοντας στην άκρη για λίγο τα ιστορικά στοιχεία (θα επανέλθουμε παρακάτω) και βάζοντας στο κάδρο τις επερχόμενες μάχες στους τελικούς του Challenge Cup ο έμπειρος τεχνικός παραδέχθηκε ότι «είναι πάντα ωραίο να παίζεις τελικούς ευρωπαϊκών κυπέλλων (σ.σ. ο ίδιος το 2010 οδήγησε την Φενέρ στον τελικό το Champions League όπου ηττήθηκε με 3-2 από την ιταλική Μπέργκαμο) και έβγαλε το καπέλο στον Ολυμπιακό. «Είναι φανερό ότι βελτιώνεται συνεχώς μέσα στην σεζόν. Είχα αντιληφθεί πόσο καλή ομάδα όταν τον φιλοξενήσαμε εδώ στην Προύσα στο διεθνείς Έχει ένα βασικό σχήμα το οποίο δύσκολα αλλάζει, με μια μίξη εμπειρίας και ταλέντου, μία σταθερή ομάδα», είπε και συμπλήρωσε: «Ευτυχώς έχω πολύ καλή εικόνα γιατί ο βοηθός μου στην εθνική είναι βοηθός στην Αστερίξ, αντίπαλος του Ολυμπιακού στους ‘8’, οπότε έχω πολλά στοιχεία. Κι είμαι σίγουρος ότι θα γίνουν δύο σπουδαία ματς».

Ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει με 3-2 στις 6 Δεκεμβρίου στην Προύσα στο διεθνές τουρνουά που είχε διοργανώσει η τουρκική ομάδα, αλλά όπως ξεκαθάρισε ο Βέλγος «εκείνο το ματς δεν μετράει καθόλου αφού κι οι δύο δεν ήμασταν κομπλέ», ενώ προσπάθησε να… μετριάσει το πλεονέκτημα που έχει η ομάδα του καθώς φιλοξενεί τον 2ο τελικό. «Το αν είναι πλεονέκτημα εξαρτάται από το πρώτο παιχνίδι (γέλια). Εμείς μέχρι στιγμής τα καταφέρναμε καλά καθώς συνήθως θέλαμε στην έδρα μας δύο σετ και έτσι σίγουρα είναι πιο εύκολο. Δείτε όμως τι έγινε στο Κρασνογιάρσκ! Η ρωσική ομάδα νίκησε σχετικά εύκολα με 3-0, αλλά έχασε το «χρυσό σετ» το οποίο είναι… ρουλέτα. Σίγουρα πάντως είναι καλό ότι έχουμε το δεύτερο ματς στην έδρα μας κι αυτό γιατί θα έχουμε και 3.500 κόσμο στο πλευρό μας. Είναι ένα μικρό πλεονέκτημα, αλλά εύχομαι κι οι δύο ομάδες να είναι κομπλέ και να παίξουν δύο πολύ καλούς αγώνες».

Για τον Ντε Μπραντ η παρουσία της Μπούρσα στον τελικό είναι η επίτευξη του ενός από τους δύο μεγάλους στόχους της χρόνιας, με τον δεύτερο να… προηγείται χρονικά καθώς αύριο και την Παρασκευή αντιμετωπίζει την Γαλατάσαραϊ στα πλέι οφς του πρωταθλήματος. «Έχοντας δουλέψει στην Τουρκία τη διετία 2009-20010 κι έχοντας πετύχει αρκετά πράγματα με την Φενέρ ειλικρινά ένιωθα ότι είχα αφήσει κάτι στη μέση κι έτσι όταν ήρθε η πρόταση της Μπούρσα δεν το πολυσκέφτηκα. Είναι ένα καταπληκτικό πρωτάθλημα, οργανωμένο σε επαγγελματικά πρότυπα, με αθλήτριες υψηλού επιπέδου και γενικά είναι η χαρά του επαγγελματία. Έχουμε κάνει μια καλή σεζόν, χαρήκαμε όλοι με την πρόκριση στον τελικό του Challenge και θέλουμε να κατακτήσουμε το τρόπαιο, όμως θέλουμε να γράψουμε και ιστορία κερδίζοντας την πρόκριση μας στα ημιτελικά του τουρκικού πρωταθλήματος», εξήγησε ο πολύπειρος κόουτς που εδώ και σχεδόν μια δεκαετία κάνει καριέρα μακριά από την πατρίδα του και απολαμβάνει την κάθε στιγμή. «Έφυγα από το Βέλγιο όταν ένιωσα την ανάγκη ότι πρέπει να το κάνω για να βελτιωθώ, να αναπτυχθώ ως προπονητής αλλά και γιατί σαν άνθρωπος ήθελα να γνωρίσω νέες χώρες, πολιτισμούς ήθη και έθιμα. Η ζωή δεν είναι μόνο το βόλεϊ, αλλά μ’ αρέσει εκεί που πηγαίνω να μαθαίνω τα πάντα για τον τόπο. Νιώθω ευλογημένος που το πάθος μου το έχω μετατρέψει σε δουλειά και το βόλεϊ μου έχει δώσει την ευκαιρία να γνωρίσω νέες χώρες. Για να φτάσω όμως σ’ αυτό το σημείο έπρεπε να δουλέψω πραγματικά σκληρά. Τίποτα στη ζωή δεν σου χαρίζεται και η επιτυχία δεν έρχεται από μόνη της».

Ο Ντε Μπραντ έχει συμβόλαιο μέχρι το 2019 με την Μπούρσα και θα ήταν κάτι παραπάνω από θετικός σε μια ενδεχόμενη πρόταση να δουλέψει στην Ελλάδα, την οποία είχε επισκεφθεί το 2004 οικογενειακώς… Κι όταν λέμε οικογενειακώς, εννοούμε και τους γονείς του και την οικογένεια του αδερφού του. «Στην τελετή έναρξης των Αγώνων της Αθήνας είχαμε μαζευτεί στο σπίτι του για να γιορτάσουμε την 50η επέτειο του γάμου των γονιών μας κι εγώ με τον αδερφό μου τους κάναμε δώρο το ταξίδι στην Αθήνα! Βέβαια είχαμε έρθει με τις οικογένειες μας και μείναμε πέντε ημέρες, παρακολουθώντας διάφορα αγωνίσματα και φυσικά αγώνες από το τουρνουά βόλεϊ. Κι εκείνο το ταξίδι δεν θα το ξεχάσω ποτέ γιατί έχοντας γεννηθεί σε μια οικογένεια που λάτρευε τα σπορ, το να βρίσκομαι στην πόλη που αναβίωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν μια εμπειρία ζωής».
Τώρα προφανώς και καταλάβατε γιατί από την αρχή σας γράψαμε ότι ο Γιαν Ντε Μπραντ είναι πραγματικά ένας πολύ ωραίος τύπος.

Οι απόψεις - editorial που δημοσιεύονται στο Sportsfeed απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του Sportsfeed το οποίο τηρεί πιστά τις αρχές της ελευθεροτυπίας: Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης. Copyright © 2022 Sportsfeed.gr

*/