Τέσσερις νίκες στην Νέα Υόρκη, η τελευταία την περασμένη χρόνια, τρεις στο Λονδίνο, με χρόνους που όλο και περισσότερο πλησιάζουν στο να ξεπεράσουν το παγκόσμιο ρεκόρ στα 42 χιλιόμετρα και επιδόσεις στον ημιμαραθώνιο πραγματικά εντυπωσιακές. Αυτή είναι η πρόοδος που έχει κάνει η Κενυάτισσα Μέρι Κεϊτάνι στην αφρόκρεμα του παγκόσμιου στίβου.
απόδοση Γιάννης Δαγκόγλου
Στο ιταλικό περιοδικό Correre παραχώτησε συνέντευξη ο μάνατζερ της (από τους κορυφαίους στο χώρο) Τζιάνι Ντιμαντόνα, σύμφωνα με τον οποίο λείπει ένα μόνο πράγμα στην αθλήτρια του για να μείνει στην ιστορία του αγωνίσματος.
Είναι δύσκολο να βρεθούν όροι σύγκρισης για την Κεϊτάνι. Μετά από αυτό που την είδαμε να επιτυγχάνει στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης τον περασμένο Νοέμβριο όπου έτρεξε τον δεύτερο μισό του αγώνα σε λιγότερο από 67 λεπτά (66:58 για την ακρίβεια), μόνο ο Έλιουντ Κιπτσόγκ με το φουτουριστικό του τρέξιμο , φαίνεται ένα αξιόπιστο alter ego αυτής της μικροκαμωμένης Κενυάτισας μητέρας.
Βήμα βήμα ο Κιπτσόγκε πλησιάζει στο να διαλύσει το φράγμα των 2 ωρών στον μαραθώνιο, ενώ η Κεϊτάνι φαίνεται να είναι ικανή να ξεπεράσει το παγκόσμιο ρεκόρ της Πόλα Ράντκλιφ το οποίο όλο και περισσότερο αυξάνει το διάστημα ισχύος του και προφανώς ανέφικτο από την στιγμή που οι διοργανωτές των μεγάλων μαραθωνίων παγκοσμίως αρνήθηκαν να βάλουν τις καλύτερες γυναίκες παγκοσμίως να τρέξουν μαζί με τους καλύτερους άνδρες.
Ο δημοσιογράφος Αντρέα Σκιαβόν που πήρε την συνέντευξη είχε συναντήσει για πρώτη φορά την αθλήτρια το φθινόπωρο του 2010, παίρνοντας της συνέντευξη στο Ίτεν, στην Κένυα, μερικές εβδομάδες πριν τρέξει τον πρώτο της μαραθώνιο στην Νέα Υόρκη. Οκτώ χρόνια αργότερα, η νεαρή αθλήτρια που του έδειχνε περήφανη το σπίτι (με μια δεξαμενή για το νερό) και τα ζώα που είχε αγοράσει χάρις στα πρώτα χρήματα που είχε κερδίσει στο τρέξιμο, έγινε η πιο πλούσια και αυτάρκης κυρία του μαραθωνίου: τέσσερις νίκες στην Νέα Υόρκη (2014, 2015, 2016, 2018), τρεις στο Λονδίνο (2011, 2012, 2017) ενώ τρεις φορές ήταν η νικήτρια και στην γενική βαθμολογία του World Marathon Major.
Σε όλους αυτούς τους αγώνες πάντα βρισκόταν το ίδιο άτομο να την περιμένει στον τερματισμό. Αυτός που πρώτος την αγκάλιασε μόλις ολοκλήρωσε τον αγώνα στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης τον περασμένο Νοέμβριο: ο Τζιάνι Ντιμαντόνα. Ο μάνατζερ με καταγωγή από το Τρέντο της βόρειας Ιταλιας, την εκπροσωπεί πριν ακόμα τρέξει για πρώτη φορά σε αγώνα έξω από την αφρικανική ήπειρο. «Η πρώτη της μεγάλη διεθνή επιτυχία ήταν η δεύτερη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ημιμαραθωνιου που έγινε στο Ούντινε της Ιταλίας το 2007, αλλά μου είχαν αναφερθεί με εγκωμιαστικά λόγια για αυτήν από την προηγούμενη χρόνια και εγώ την έφερα να τρέξει στην Ευρώπη» δήλώνει ο Ιταλό μάνατζερ.
Τί ήταν αυτό που σου έκανε εντύπωση από αυτήν την μικροκαμωμένη κοπέλα με την σχεδόν ανεπαίσθητη φωνή;
Εκτός από τις αθλητικές ικανότητες αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η αποφασιστικότητα της. H Μέρι μεγάλωσε στην περιοχή του Μπαρίνγκο, στην ίδια περιοχή που γεννήθηκε ο μεγάλος Κενυάτης πρωταθλητής Πολ Τέργκατ, αλλά δεν δίστασε να μετακομίσει στο Ίτεν, για να μπορέσει να γυμνάζεται σε καλύτερες συνθήκες.
Λίγους μήνες μετά την εκπληκτική εμφάνιση στο Ούντινε (2η) στις 22 Ιουνίου 2008 η Mary έγινε μητέρα. H μητρότητα πολλές φορές διακόπτει την καριέρα πολλών αθλητριών από την Κένυα. Πως κατάφερε να επιστρέψει;
Με την βοήθεια του συζύγου της Τσαρλς Κόετς και του προπονητή της Γκαμπριέλε Νικολά που για χρόνια έζησε στην Κένυα ακλουθώντας την στις προπονήσεις, βοηθώντας την να ξαναφτιάξει την προηγούμενη φυσική της κατάσταση. Δεκαέξι μήνες μετά το πρώτο της παιδί τον Τζάρεντ, η Μέρι έτρεξε και κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα ημιμαραθωνιου στο Μπέρμιγχαμ με χρόνο 1:06:36.
Η δεύτερη εγκυμοσύνη ήρθε σε μια άλλη πολύ καλή φάση της καριέρας της.
Η Μέρι έτρεξε στον μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 ενώ ήταν ήδη έγκυος μερικών εβδομάδων. Κατά την διάρκεια των τελευταίων προπονήσεων πριν αναχωρήσει για το Λονδίνο ο προπονητής της είχε παρατηρήσει ανώμαλες αυξομειώσεις στην απόδοση της που δεν μπορούσε να εξηγήσει.
Ένα Ολυμπιακό μετάλλιο είναι το μόνο που λείπει από την Κεϊτάνι. Το Τόκιο 2020 είναι πολύ μακριά;
Σύμφωνα με το διαβατήριο της, η Μέρι είναι 37 χρόνων, (ημερομηνία γέννησης 18 Ιανουαρίου 1982), αλλά αυτή υποστηρίζει ότι είχε ανεβάσει την ηλικία της όταν ήταν μικρή, για να μπορέσει να συμμετάσχει στις κούρσες νωρίτερα. Στην πραγματικότητα πρέπει να είναι δυο χρόνια μικρότερη. Εάν λάβουμε υπόψη αυτό και τις εγκυμοσύνες με τις ανάλογες διακοπές στην προπόνηση που είχαν σαν αποτέλεσμα να έχει μέχρι σήμερα κάνει λιγότερα χιλιόμετρα από ότι θα έπρεπε, για δυο αγωνιστικές περιόδους, εγώ πιστεύω ότι δεν είναι μεγάλη ηλικιακά για να στοχεύσει στους αγώνες του Τόκιο. Και ο τρόπος που έτρεξε τον αγώνα στην Νέα Υόρκη το δείχνει.
Πολλοί θεωρούν απίστευτο το δεύτερο μισό στον μαραθώνιο σε 1:06:58 ειδικά σε μια διαδρομή όπως αυτήν του μαραθωνίου της Νέας Υόρκης.
Είναι μια καταπληκτική εμφάνιση, αλλά όχι αδύνατη εάν λάβουμε υπόψη μας πως έτρεξαν το πρώτο μισό του μαραθωνίου: οι αθλήτριες που προηγούνταν πέρασαν το πρώτο μισό του μαραθωνίου σε 1:15’50’’. Για μια αθλήτρια όπως η Mary που έχει ατομικό ρεκόρ 1:04:58 στον ημιμαραθώνιο ήταν σαν ένα μεγάλο τρέξιμο. Ήταν σαν να πέρναγε ο Κιπτσόγκε τον μισό μαραθώνιο σε 1:10. Πως θα μπορούσε να τρέξει το δεύτερο μισό του μαραθωνίου; Για ορισμένους λόγους ήταν πιο κουραστικό αυτό που έκαναν στην Νέα Υόρκη στον αντίστοιχο αγώνα των ανδρών στον οποίο ο Λελίσα Ντεσίσα έτρεξε τα δυο μισά του αγώνα σε 1:03:57 και σε 1:02:02.
Η Κένυα μοιάζει με την Ρωσία στο θέμα του ντόπινγκ. Πως υπερασπίζετε η αξιοπιστία αθλητών όπως η Μέρι Κεϊτάνι και ο Κιπτσόγκε;
Στην Κένυα υπάρχουν πολλά κρούσματα ντόπινγκ, αλλά η κατάσταση είναι διαφορετική από αυτήν της Ρωσίας αφού δεν υπάρχει κρατικό ντόπινγκ, δεν υπάρχει ένα οργανωμένο σύστημα. Όσο αναφορά την αξιοπιστία των αποτελεσμάτων της Μέρι, φτάνει να παρακολουθήσουμε την πρόοδο της καριέρας της. Στον ημιμαραθώνιο βελτίωσε το ατομικό της ρεκόρ κατά 2 λεπτά μέσα σε έντεκα χρόνια. Στην αθλητική πιάτσα υπάρχουν αθλητές και αθλήτριες που είχαν ανάλογη βελτιωση μέσα σε διάστημα μερικών μηνών: αυτές είναι περιπτώσεις που είναι νόμιμο να υπάρχουν υποψίες.
Ένας Ιταλός μάνατζερ αλλά κανένας αγώνας στην Ιταλία μετά το Ούντινε το 2007. Θα δούμε ποτέ την Μέρι να τρέχει στους δρόμους της χώρας μας;
Δυστυχώς δεν υπάρχουν αγώνες στην χώρα με ανάλογο μπάτζετ για αθλήτριες όπως η Μέρι. Η Ιταλία βέβαια όλα αυτά τα χρόνια την έχει φιλοξενήσει αρκετές φορές. Αυτή όμως είναι πολύ δεμένη με τον τόπο της. Στην Κένυα με τα χρήματα από τις νίκες της επιχορήγησε το χτίσιμο ενός σχολείου και μιας εκκλησίας. Στην επόμενη επίσκεψη της στην Ιταλία θα ήθελε να καταφέρει να πάει στην Ρώμη και να επισκεφτεί τον πάπα.
Στον πάπα μετά από το επόμενο παγκόσμιο ρεκόρ στον μαραθώνιο του Λονδίνου;
Είμαι σίγουρος ότι η Μέρι μπορεί να καταρρίψει το 2:15:25 της Ράντκλιφ. Εκείνη την ημέρα χρειάζονται τέλειες καιρικές συνθήκες και για αυτήν χρειάζεται να κάνει πέρα to ένστικτο της και την επιθετική της προσέγγιση στον αγώνα, τρέχοντας σε πολύ σταθερό τέμπο. Μπορεί να φαίνεται περίεργο, για μια γυναίκα που έχει κερδίσει τόσα πολλά, αλλά για μένα η Μέρι δεν έχει την νοοτροπία της μαραθωνοδρόμου. Την ημέρα που θα τρέξει σαν πραγματική μαραθωνοδρόμος το ρεκόρ θα σπάσει.
