Με την IAAF να ανακοινώνει πρόσφατα ένα νέο σύστημα πρόκρισης για τις διεθνείς διοργανώσεις της, φαίνεται να αλλάζει ολοκληρωτικά ότι ξέραμε μέχρι τώρα για τον τρόπο αλλά και τον αριθμό των αθλητών που κάθε χώρα θα στέλνει στις διεθνείς διοργανώσεις. Ανεξάρτητα αν συμφωνούμε η όχι με το νέο σύστημα πρόκρισης, αυτό που πρέπει να παραδεχτούμε είναι ότι αντικειμενικά είναι στην σωστή κατεύθυνση.
του Γιάννη Δαγκόγλου
προπονητής στίβου
Γιατί αφενός λαμβάνει υπόψιν τον μέσο όρο περισσότερων της μιας επιδόσεων όπως γινόταν μέχρι τώρα με το όριο συμμετοχής που έπρεπε να έχει επιτύχει ένας αθλητής για να συμμετάσχει σε κάποια διοργάνωση και που πολλές φορές οι οικείες Ομοσπονδίες άλλαζαν προς το δυσκολότερο και όχι τον μέσο όρο περισσότερων της μιας επίδοσης που είναι πιο αντικειμενικός δείκτης των ικανοτήτων του κάθε αθλητή. Επίσης εμμέσως πλην σαφώς αποτελεί άλλον ένα όπλο για την πάταξη του ντόπινγκ αφού απαιτεί από τους αθλητές την συνεχή παρουσία τους σε υψηλό με βάση τις ικανότητες τους επίπεδο, στους αγώνες που συμμετέχουν και όχι την επίτευξη επίδοσης «πυροτέχνημα».
Σύμφωνα με τις επιδόσεις του 2017 από το επίσημο site της IAAF την χρόνια που μας πέρασε ακριβώς 500 γυναίκες πέτυχαν επίδοση μέχρι τις δύο ώρες και 39 λεπτά στον μαραθώνιο.
Αφορά βέβαια όλες τις διοργανώσεις που είναι αναγνωρισμένες από την παγκόσμια ομοσπονδία και είναι πιστοποιημένες από την ίδια. Στο παραπάνω αριθμό αθλητριών τη μερίδα του λέοντος έχουν δυο χώρες, η Αιθιοπία και η Κένυα. Η πρώτη με 138 αθλήτριες να περιλαμβάνονται στην λίστα και η δεύτερη με 107! Δηλαδή δυο μόνο χώρες έχουν 245 αθλήτριες στις 500 πρώτες στην παγκόσμια κατάταξη για το 2017!
Ακολουθουν σε αριθμητικές συμμετοχές η Ιαπωνία με 51 αθλήτριες, λογικό αφού η Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου έχει το μαραθώνιο σαν εθνικό της αγώνισμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής με 23 και η έκπληξη, Βόρεια Κορέα με 16 αθλήτριες!
Αν προσθέσουμε την Αγγλία με 13, την Ρωσία και την Ισπανία από 10 καθεμία, αλλά και τις Ιταλία και Αυστραλία από εννέα και την Γερμανία με οκτώ, βλέπουμε ότι από 11 μόνο κράτη έχουμε 348 συνολικά αθλήτριες στην λίστα με τις καλύτερες 500 για το 2017. Εάν λάβουμε υπόψιν ότι ο μέγιστος αριθμός συμμετοχοντων σε κάθε αγώνισμα από κάθε χώρα είναι τρεις αθλήτριες αυτό συμπεραίνουμε ότι αντί για 33 αθλήτριες που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στους επόμενους Ολυμπιακούς τότε έχουμε 315 υπεράριθμες αθλήτριες.
Και αφαιρώντας αυτές τις αθλήτριες από το σύνολο των 500 με επίδοση κάτω από 2 ώρες και 39’ λεπτά μένουν 185 αθλήτριες.
Όμως και από αλλά κράτη ευρωπαϊκά και μη υπάρχουν υπεράριθμες αθλήτριες, διαθέτοντας περισσότερες από τρεις που είναι μέσα στη λίστα με τις 500 καλύτερες.
Από την Γηραιά Ήπειρο συνολικά 42 αθλήτριες χαρακτηρίζονται υπεράριθμες αφού είναι περισσότερες από τρεις αυτές που από τα κράτη από τα οποία προέρχονται έχουν επιτύχει επίδοση κάτω από το 2:39 ενώ άλλες 33 από άλλες χώρες του πλανήτη έχουν το ίδιο πρόβλημα. Συνολικά δηλαδή άλλες 75 αθλήτριες είναι πλεονάζουσες από τις τρεις που κάθε κράτος μπορεί να συμμετάσχει σε κάθε αγώνισμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Αν αφαιρέσουμε και αυτές από τις 185 αθλήτριες που είχαν απομείνει από το σύνολο των 500 βλέπουμε ότι με επίδοση κάτω από 2:39 στον μαραθώνιο θα μπορούσαν με βάση την περσινή κατάταξη της Διεθνούς Ομοσπονδίας να προκριθούν 110 αθλήτριες.
Αξιολόγηση στο μαραθώνιο με 4 διαφορετικά αγωνίσματα
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο όμως που πρέπει να λάβουμε υπόψη είναι ότι με βάση το ουγγρικό σύστημα ranking που καθιερώθηκε σαν τρόπος αξιολόγησης αλλά και κατάταξης των επιδόσεων των αθλητών, για τον μαραθώνιο δρόμο θα αξιολογούνται επίσης και οι επιδόσεις σε ημιμαραθωνιο αγώνα, 25 και 30 χιλιομέτρα. Δεν έχει διευκρινιστεί ακόμα πόσοι αγώνες θα είναι οι μίνιμουμ αναγκαίο αγώνες για να υπολογιστεί ο μέσος όρος τους για αυτό το διάστημα των 20 περίπου μηνών της περιόδου πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς.
Επίπτωση στους αγώνες του ΣΕΓΑΣ
Μια άλλη παράμετρος που πρέπει να λάβουμε υπόψη είναι ότι οι αθλητές θεωρείται αυτονόητο ότι θα διαλέγουν στο εξής εύκολες διαδρομές και καλές κλιματολογικές συνθήκες και για να επιτύχουν τον καλύτερο δυνατό χρόνο στην απόσταση που θα τρέχουν. Αυτό θα έχει επιπτώσεις και στις συμμετοχές στις διοργανώσεις του ΣΕΓΑΣ αφού τόσο ο Μαραθώνιος όσο και ο ημιμαραθωνιος διεξάγονται σε δύσκολες διαδρομές και όχι με τις καλύτερες κλιματολογικές συνθήκες. Το αποτέλεσμα θα είναι να τις αποφεύγουν οι αθλητές που διεκδικούν πρόκριση με το σύστημα ranking αφού θα ρίχνουν τον μέσο όρο των επιδόσεων τους.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι δυο.
Ερώτημα 1ο
Είναι αρκετός ένας μέσος ορος επιδόσεων στον μαραθώνιο και στις μικρότερες από αυτόν αποστάσεις της τάξεως του 2:39 για να εξασφαλίσει μια μαραθωνοδρόμος την συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Ερώτημα 2ο
Ποιες άλλες επιδόσεις αντίστοιχες ή καλύτερες είναι ισάξιες σε βαθμολογία με το 2:39 μαραθώνιο;
Όσο αναφορά το πρώτο ερώτημα είναι δύσκολο να απαντήσουμε με σιγουριά αν το 2:39 κατά μέσο όρο είναι αρκετό γιατί δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα ο μέγιστος αριθμός συμμετοχόντων από την IAAF. Όμως πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι ο μέγιστος αριθμός αθλητών το στίβου που συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς είναι κάτι λίγο παραπάνω από 2.000 σε όλα τα αγωνίσματα σε άνδρες και γυναίκες. Από την στιγμή που θα μπει ένα καινούργιο αγώνισμα (50χλμ. βάδην γυναικών) αυτές οι θέσεις από κάπου πρέπει να κοπούν.
Όσο για το δεύτερο ερώτημα εάν κοιτάξουμε την αξιολόγηση της IAAF θα δούμε ότι το 2:39 αντιστοιχεί σε 1046 βαθμούς. Επιδόσεις ανάλογες με 1:14:06 ημιμαραθωνίου, 1:29:30 στα 25 χιλιόμετρα και 1:49:18 στα 30 χιλιόμετρα. Επιδόσεις σαφώς πιο δύσκολες από τον αντίστοιχο σε αξιολόγηση χρόνο στον μαραθώνιο.
Η λύση για την Ελλάδα
Τι θα μπορούσε να γίνει και πως θα μπορούσε η Ελλάδα να εκπροσωπηθεί ξανά από μαραθωνοδρόμους στους Ολυμπιακούς του Τόκιο; Θα πρέπει από τώρα κιόλας να δημιουργηθεί μια προ-Ολυμπιακή ομάδα για το συγκεκριμένο αγώνισμα και να ξεκινήσει τον αγωνιστικό προγραμματισμό σε αγώνες στόχους. Γρήγοροι μαραθώνιοι στο εξωτερικό αλλά και άλλοι αγώνες μικρότερης απόστασης, με συνεχόμενα καμπ στο εξωτερικό και κάλυψη οδοιπορικών, μετακινήσεων για να μπορέσουν οι Ελληνίδες αθλήτριες να κάνουν τους καλύτερους χρόνους και να διεκδικήσουν την συμμετοχή τους. Η λήψη αποφάσεων και κυρίως η εφαρμογή τους θεωρείται αναγκαία με τα χρονικά περιθώρια να πιέζουν…
