Ησυχία! Είναι η Στεφανίδη εδώ για αγώνα

Η ζωή της Κατερίνας Στεφανιδη εμπνέει. Είχα την τύχη να την παρακολουθήσω απο το ξεκίνημα της καριέρας της, μικρό κορίτσι! Για να είμαι ειλικρινής, απόλυτα μεταξύ μας, την είχα φανταστεί σε ψηλά επίπεδα, χρυσή Ολυμπιονίκη όμως δεν την είχα πλάσει με το μυαλό μου! 

του Θοδωρή Σαλαντή
[email protected]   
follow me @salantistheo

Πολλές φορές αναφώνησα «oh mon Dieu» βλέποντας την εξέλιξή της! Και πιστέψτε με, η επίκληση «ω Θεέ μου» δεν ήξερα αν έκρυβε θαυμασμό για την αξία της ή ζητούσα συγχώρεση για την λανθασμενη πρώιμη εκτίμηση των απεριορίστων αθλητικών της ικανοτήτων. Ελπίζω λοιπόν να αξιολογηθεί θετικά η σημερινή μου εξομολόγηση. 

Ξέρετε οι δημοσιογράφοι, οι περισσότεροι, τα γνωρίζουν όλα και φυσικά έχουν προβλέψει τα πάντα πρώτοι. Παραβλέπουν ότι τα χρονια της βιολογικής τους υπαρξης πρέπει να συνοδεύονται αδιαπραγμάτευτα με το «όσο ζω μαθαίνω».

Ευτυχώς, αν και επαγγελματίας, έχω αποτινάξει από πάνω μου την έπαρση και έχω αποφασίσει να «γηράσκω αει διδασκόμενος». Πέρα από την χαρά λοιπόν που μου έδωσε με τις επιτυχίες της η Κατερίνα Στεφανίδη, έβαλε ένα λιθαράκι στην προσπάθεια ατομικής μου επάρκειας, στον αγώνα που δίνω, για τη γνώση του αθλητισμού.

Πάλι ξέφυγα! Συγκρατήστε με, ξεκινώ να μιλάμε για αθλητισμό και καταλήγω σε φιλοσοφικές αναζητήσεις προϊόν πιθανότατα της προσωπικης άγνοιας που σας προανέφερα. Προσπαθούμε πάντα μέσα από τους άλλους να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Τι -και πόσο- λάθος!

Η Στεφανιδη είναι η τυπική και τόσο εξαιρετική Ελληνίδα γυναίκα! Που εκτόξευσε τις ικανότητες της με ένα πείσμα πρωτόγνωρο. Έχω δει, να ομολογήσω εδώ, όλους τους αγώνες της, έχω διαβάσει όλες τις συνεντεύξεις της. Την μελέτησα ολοκληρωτικά, έτσι κάνω πάντα, όταν θέλω να σχολιάσω κάποιο πρόσωπο! 

Το μόνο που δεν κάνω, να σας αποκαλυψω τα μυστικά μου, είναι να μιλήσω πριν γράψω αυτές τις γραμμές μαζί της! Εκτιμώ ότι αποφεύγω έτσι τον επηρεασμό των ιδεών μου! Οι δυνατές προσωπικότητες έχουν τον τρόπο να καθοδηγούν την σκέψη σου όχι μόνο με την αύρα τους αλλα με τεχνική και τακτική. Είναι ένα σημαντικό κομμάτι, διδάσκεται και εξελλισεται η συγκεκριμένη μεθοδολογία, στο πλαίσιο της αποκαλούμενης «ηγεσίας». Και εγώ που έχω επωμισθεί στο παρελθόν καθήκοντα ταπεινού Δημάρχου αλλα και εργαστεί σε Διευθυντικές θέσεις παντα ήθελα στα μεγάλα ζητήματα να έχω τον άλλο απέναντι μου σε διάλογο. Δύσκολα θα έχανα! 

Επιστροφή λοιπόν στην Κατερίνα μας! Την σχολιάζω για να εξωτερικεύσω, πρώτα και πάνω από όλα, τον θαυμασμό μου και το σεβασμό μου στο αθλητικό της κάλλος! Αποτελεί για μια δεκαετία τώρα τη μούσα του ελληνικού στίβου. Έδωσε μια διέξοδο και σε όλους εμάς που αναζητούμε την καλλιτεχνική διάσταση, στην εργώδη προσπάθεια που καταβάλλει για την υπέρβαση των σωματομετρικων δυνατοτήτων της!

Η Στεφανιδη είναι για εμένα η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια έως και σήμερα! Γιατι δεν είναι το ρεκόρ αλλά το αποτέλεσμα το μέτρο στον αθλητισμό. Η Κατερίνα ήξερε πως να νικά! Την βλέπω στους αγώνες της, λίγο πριν ξεκινήσει την προσπάθεια να δαγκώνει τα χείλη, το βλέμμα της να βγάζει το άγχος και την θέληση. Και να φεύγει προς τον πήχυ ως να διανύει το τελευταίο λεπτό της ζωής της, και το πέρασμα του να ισοδυναμεί με την σωτηρία της! 

Τα 4.85μ μετρα για παράδειγμα που νίκησε στους Ολυμπιακούς στο Ρίο ξέρω ότι για την ίδια ήταν η επιφάνεια της θάλασσας και το οξυγόνο της. Με τέτοια ορμή βγήκε στο ύψος, οπως ο πνιγμένος από την έλλειψη αέρα βουτηχτής, που έρχεται για ζωή και ανάσα στην επιφάνεια από το βυθό! 

Το πείσμα και η ψυχή είναι τα βασικά της γνωρίσματα. Τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια η ζωή της ήταν ένας κήπος, με τον Στεφανίδη και τη Βαρελή να καλλιέργουν το ταλέντο της! Δεν άφησαν να μαραθούν οι φιλοδοξίες της, έκρυψαν τις δυσκολίες που κάθε οικογένεια μεσοαστική ζει στο μεγάλωμα παιδιών. Πολυτέλεια έχει γίνει ο αθλητισμός για τα Ελληνόπουλα και το πρώτο χρυσό είναι των γονέων που ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις.

Η Κατερίνα Στεφανίδη είναι στην Ελλάδα και θα αγωνιστεί στην Φιλόθεη, το διεθνές μητιγκ αλμάτων, την ερχόμενη Τετάρτη. Πως μπορείς Αθηναίε πολίτη να μην δεις την προσπάθεια της; Τούτο το κορίτσι έκανε μεγάλη υπέρβαση για εσένα, για εμάς! Ξέρετε πολλές φορές η ισοπεδωτική λογική μας, αυτό το «έλα μωρέ σιγά τι έκανε» ακυρώνει μεγάλες θυσίες που την ώρα της μάχης δεν έχουν προσωπικό υπόβαθρο αλλα εθνικό και συλλογικό. Η νίκη για την Ελλάδα είναι ενδεχομένως αυτοσκοπός σε αυτά τα υψηλά επίπεδα αλλά πως να το κατανοήσει ο Νεοέλληνας. Ο μαχητής του φραπέ και του φρέντο στην δική του εξουθενωτική σύγκρουση με τις καρέκλες της καφετέριας στην πλατεία… 

Διότι στην Στεφανίδη δεν έχει χαριστεί τίποτα! Τα έχει κερδίσει όλα στις μικρές και μεγάλες της νίκες. Μόνο η οικογένεια της δικαιούται να ομιλεί και εμείς να την σεβόμαστε! Θα την δούμε λοιπόν από κοντά την ερχόμενη Τετάρτη να αγωνίζεται γιατί η γεννημένη τον Φλεβάρη του 1990 Ελληνίδα έχει ακόμη πολλά να μας δώσει.