Κεφαλόπουλος: «Όνειρό μου να γίνει το Άστρος, παγκόσμιο κέντρο βάδην»

Ο Ναπολέων Κεφαλόπουλος, ένας από τους κορυφαίους προπονητές βάδην στον κόσμο καιέχει αναδείξει το αγώνισμα στην Ελλάδα όσο κανείς. Έχει μοιραστεί με τους αθλητές του ρεκόρ, διακρίσεις και μετάλλια σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα και κύπελλα ενώ έχει συμμετάσχει σε έξι Ολυμπιακούς Αγώνες με έξι διαφορετικές συμμετοχές! Ετοιμάζεται για μια ακόμη στο Παρίσι με στόχο να έχει και πάλι μαζί του… ρούκι. Αυστηρός, με πλάνο και στρατηγική, μετρημένος που εμπνέει σεβασμό και πειθαρχία, ξέρει να οδηγεί τις αθλήτριες του στο σωστό δρόμο, να τις κάνει να πιστεύουν στον εαυτό τους αποδίδοντας τα μέγιστα και σε ηλικία 38 ετών να κάνουν… ατομικά ρεκόρ.

Ο μαέστρος του βάδην πριν λίγους μήνες στο παγκόσμιο κύπελλο του ομαδικού στο Μουσκάτ κατάφερε ένα ακόμη μοναδικό επίτευγμα, έκανε το ελληνικό βάδην δεύτερη δύναμη στον κόσμο ενώ ετοιμάζεται πυρετωδώς για τις δύο μεγάλες διοργανώσεις της χρονιάς, το παγκόσμιο και το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με τις αθλήτριές του, Αντιγόνη Ντρισμπιώτη, Κυριακή Φιλτισάκου, Χριστίνα Παπαδοπούλου και Έφη Κουρκουτσάκη.

Όπου και αν αγωνίζεται στο εξωτερικό απολαμβάνει αναγνώρισης για το προπονητικό του έργο και για τις γνώσεις του στο βάδην που είναι τέτοιες που οι γκουρού του βάδην αδελφοί Νταμιλάνο προσπαθούν χρόνια τώρα να τον «κλέψουν» από την Ελλάδα.

Σε συνέντευξή του στο Sportsfeed αναφέρθηκε στο μυστικό της επιτυχίας, τα σχέδιά του να μετατρέψει τη γενέτειρά του, το Άστρος Κυνουρίας, σε παγκόσμιο κέντρο προετοιμασίας βαδιστών και θυμάται μερικές από τις πιο έντονες στιγμές στην προπονητική του καριέρα.

Ποιο είναι το στοιχείο που πρέπει να έχει κάποιος για να ασχοληθεί με το βάδην;
Η ελαστικότητα – κινητικότητα των αρθρώσεων των ισχίων, των γονάτων και της ποδοκνημικής, από σωματικά χαρακτηριστικά. Από χαρακτήρα η αντοχή στην μονοτονία, η  επιμονή στην ρουτίνα και το όραμα ως προς το αποτέλεσμα.

Πειθαρχία και αμοιβαία εμπιστοσύνη. Εγώ πιστεύω και επενδύω στο ταλέντο των αθλητριών μου και αυτές με εμπιστεύονται και το δείχνουν μέσα από την προσπάθεια που καταβάλουν.

Τι είναι αυτό που κάνει ξεχωριστό το βάδην;
Η ομορφιά και ιδιαιτερότητα της κίνησης, προνόμιο λίγων, αλλά και η διαχρονικότητα ως μέσον άσκησης που αφορά όλες τις ηλικίες. Λέμε ότι οι ερασιτέχνες δρομείς που τρέχουν σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι ο μεγαλύτερος αριθμός αθλούμενων όμως από την ημέρα που ένα μικρό παιδί θα σταθεί στα πόδια του, μέχρι και τα γεράματα, όλοι βαδίζουμε. Πάρα πολλοί το κάνουν πιο γρήγορα, κάποιοι έχουν ταλέντο και λίγοι είναι οι ξεχωριστοί.

Έχετε εξαιρετική σχέση με τα αδέλφια Νταμιλάνο και γνωρίζουμε ότι έχετε συνεργαστεί μαζί τους. Έχετε δεχθεί πρόταση να μετακομίσετε στην Ιταλία και να συνεχίσετε την προπονητική εκεί;
Ο θαυμασμός μου από τα εφηβικά μου χρόνια των αθλητικών επιτευγμάτων της οικογένειας Νταμιλάνο, μετατράπηκε με τα χρόνια σε σχέση αμοιβαίας εκτίμησης, αφού εκτός από θαυμαστής έγινα κοινωνός μιας ολόκληρης φιλοσοφίας που αφορά τόσο την προπονητική όσο και την διάδοση του αγωνίσματος σε κάθε κοινωνική ομάδα διαμέσου του fit walking Project. Έχουν γίνει και γίνονται συζητήσεις για συνεργασία από διάφορες ομοσπονδίες του εξωτερικού. Νομίζω ότι πλησιάζει η ώρα που κάτι τέτοιο θα ευδοκιμήσει. Βασική προϋπόθεση δεν είναι μόνο τα οικονομικά οφέλη, αλλά το αποτύπωμα της συνεργασίας να έχει όφελος για την πατρίδα μου και την ελληνική ομοσπονδία. Ένα από τα όνειρά μου, η γενέτειρά μου το Άστρος να αποτελέσει παγκόσμιο κέντρο προετοιμασίας βαδιστών, όπως το Saluzzo των αδελφών Νταμιλάνο. Από τους τοπικούς φορείς τα ευχάριστα είναι ότι εγκρίθηκε η κατασκευή σύγχρονου αθλητικού κέντρου με ελαστικό τάπητα 6 διαδρομών. Έχουμε δρόμο ακόμα όμως, αλλά ως βαδιστές είμαστε μαθημένοι στην υπομονή.

Διεθνώς σας έχουν χαρακτηρίσει ως έναν από τους κορυφαίους προπονητές βάδην στον κόσμο. Στην Ελλάδα το εισπράττετε αυτό;
Η ελληνική ιστορία μας έχει διδάξει πως «ουδείς προφήτης στον τόπο του …». Αυτό ο κάθε ένας από εμάς που έχει όνειρα, φιλοδοξίες, στόχους, δεν πρέπει να το ξεχνάει ποτέ και πρέπει να μάθει να προχωράει και να θυμάται ότι αυτό που τώρα τον πληγώνει, αύριο θα τον αποθεώνει. Όσο για το εξωτερικό με την δουλειά του ο καθένας αναγνωρίζεται. Στο τέλος της καριέρας μου όταν θα κάνω αποτίμηση θα σας πως εάν πέτυχα κάτι σημαντικό.

Σας χαρακτηρίζουν πολύ αυστηρό ωστόσο οι αθλήτριες σας ανυπομονούν για τις προετοιμασίες. Πως το έχετε καταφέρει αυτό;
Όπως προανέφερα επιλέγω μέρη με συνθήκες και ανθρώπους με θετική ενέργεια. Για αυτούς αγωνιζόμαστε και σε αυτούς θέλουμε να επιστρέφουμε και να μοιραζόμαστε την χαρά μας. Όσο αφορά την κάθε αθλήτρια ξεχωριστά νομίζω ότι έχει καταλάβει την αναγκαιότητα των προετοιμασιών και πως είναι μονόδρομος εάν θέλει κάποιος να φτάσει και να ξεπεράσει τα όρια του.

Στις προετοιμασίες σας βλέπουμε τις αθλήτριες σας να πλένουν τα ρούχα τους στο ποτάμι όταν ήσασταν στην Καρδίτσα, να μαζεύουν πορτοκάλια για να φτιάχνουν χυμό όταν ήσασταν στο Άστρος. Είναι και αυτά μέρος της στρατηγικής σας στην προετοιμασία;
Σίγουρα η το πλύσιμο των ρούχων δεν είναι μέρος της προετοιμασίας. Χρησιμοποιήθηκε όμως ως παράδειγμα την εποχή της καραντίνας και των λοιπών δυσκολιών, διοικητικών και πολιτικών, για να δείξουμε πως παρόλες τις αντιξοότητες εμείς θα τα καταφέρουμε. Η αλληλεπίδραση με την φύση ή και με τους θετικούς ανθρώπους, ναι είναι μέρος της φιλοσοφίας που διακατέχει την προπόνηση μας. Όπου και εάν πάμε φεύγοντας έχουμε αφήσει κάποιο φίλο πίσω να μας περιμένει και εμείς να δεσμευόμαστε ότι θα επιστρέψουμε.

Την τελευταία διετία έχετε φέρει μεγάλες επιτυχίες με το γκρουπ που προπονείτε. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας;
Πειθαρχία και αμοιβαία εμπιστοσύνη. Εγώ πιστεύω και επενδύω στο ταλέντο των αθλητριών μου και αυτές με εμπιστεύονται και το δείχνουν μέσα από την προσπάθεια που καταβάλουν.

Πως εξηγείτε το «φαινόμενο» Ντρισμπιώτη; Σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ελάχιστα τα παραδείγματα αθλητών και ακόμα λιγότερα αυτά των αθλητριών που συνεχίζουν να βελτιώνονται και να κάνουν ατομικά ρεκόρ μετά τα την ηλικία των 36 ετών.
Στην περίπτωση της Αντιγόνης δεν υπάρχει κάτι το ανεξήγητο για να το χαρακτηρίσουμε «φαινόμενο». Όπως συχνά λέω, χρησιμοποιώντας την φράση του Αριστοτέλη προς τον Αλέξανδρο , «τύχη αγόρι μου δεν υπάρχει. Τύχη είναι όταν η εξαιρετικά σκληρή προετοιμασία συναντά την ευκαιρία». Η Αντιγόνη σήμερα, με την ωριμότητα της ηλικίας έκανε μερικά από αυτά που έπρεπε να έχει κάνει χρόνια πριν. Εγώ θεωρώ πως πέρα από την προπόνηση, την έκανα να πιστέψει πως οι πραγματικές της δυνατότητες είναι άλλες, μεγαλύτερες από αυτές που η ίδια πίστευε. Για αυτό συνεχίζει να εξελίσσεται όχι μόνο αθλητικά αλλά και πνευματικά, αφού τελειώνει το μεταπτυχιακό της και ταυτόχρονα μαθαίνει δύο ξένες γλώσσες.

Έχετε άγχος την ώρα του αγώνα;
Προσμονή μόνο, να πάνε όλα καλά και να εισπράξουμε αυτό για το οποίο προετοιμαστήκαμε. Άγχος ίσως υπάρχει κατά την διάρκεια των προπονήσεων και μέχρι να ολοκληρωθούν.

Ποιον αγώνα θυμάστε πιο έντονα και γιατί;
Τι να πρωτοθυμηθώ… Την 6η θέση της Αθηνάς Παπαγιάννη στο παγκόσμιο του Ελσίνκι το 2005… Το αργυρό μετάλλιο στο ευρωπαϊκό νεανίδων με την Αθανασία Τσουμελέκα το 2001 στο Γκροσέτο. Τα χαλκινα μετάλλια σε ομαδικό στις νεάνιδες σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο. Το διπλό πανελλήνιο ρεκόρ στα 20χλμ και 50χλμ του Αλέξανδρου Παπαμιχαήλ στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου με τον τότε πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ να μου συνιστά να μην κατεβάσω τον Αλέξανδρο και στους δύο αγώνες και μετά να με αποθεώνει. Το πανελλήνιο ρεκόρ (4:28:13) της Ευαγγελίας Ξυνού στα 50χλμ το μακρινό 2003 που παραμένει ακόμα και που έγινε αντικείμενο σκληρής κριτικής για το εάν έπρεπε γυναίκα να κάνει 50χλμ. Για να φτάσουμε στο σήμερα με το ρίσκο σε Ολυμπιακή χρονιά να κατέβουμε στα 35χλμ και να κερδίσουμε την 1η θέση στο ευρωπαϊκό, ατομικά με την Ντρισμπιώτη και την 2η ομαδική με τις Ντρισμπιώτη, Φιλτισάκου, Παπαδοπούλου, Κουρκουτσάκη. Την 2η ομαδική θέση στο παγκόσμιο ομάδων στο Μουσκάτ… Άφησα τελευταία την 8η Ολυμπιακή θέση και διάκριση της Ντρισμπιώτη .. και αυτά είναι πολύ λίγα…

Όρεγκον πρώτα και μετά Μόναχο. Δυο μεγάλες διοργανώσεις σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα για ένα αγώνισμα όπως το βάδην. Πως θα το διαχειριστείτε;
Την ερώτηση αυτή θα προτιμούσα να την απαντήσω μετά τους αγώνες. Δεν είναι πάντως εύκολο να το διαχειριστώ.

Στο Τόκιο πήγατε στους Ολυμπιακούς για 6η συνεχόμενη φορά και μάλιστα για 6η φορά με διαφορετικές αθλήτριες. Στο Παρίσι θα είναι η 7η και οι Αγώνες είναι πολύ κοντά. Ποιος είναι ο στόχος;
«Citius, Altius, Fortius» αυτό λέει το έμβλημα των Ολυμπιακών Αγώνων και αυτό θα κάνουμε. Πάντως να ξέρουν οι αθλήτριες μου, ότι όσο επιβλητικός και εάν είναι ο πύργος του Άιφελ, τίποτα δεν συγκρίνεται με την κορυφή του Ολύμπου!

Χαρακτηρίστε  με μια λέξη τις αθλήτριες σας.
Ντρισμπιώτη – Πρότυπο
Φιλτισάκου – Πρωταγωνίστρια
Παπαδοπούλου – Πρέσβειρα
Κουρκουτσάκη – Διάδοχος