Κωνσταντινοπούλου: Μητέρα, φοιτήτρια, αθλήτρια και πάνω από όλα αγωνίστρια

Από όπου και αν πιάσεις την ιστορία της 26χρονης Βασιλικής Κωνσταντινοπούλου, έχει ενδιαφέρον. Έχει άλλες δύο τρίδυμες αδελφές και από μικρή το όνειρο της ήταν να τρέξει μαραθώνιο (αλήθεια ποιο παιδί ονειρεύεται κάτι τέτοιο…). Είναι νέα μητέρα και παράλληλα σπουδάζει στο ΑΠΘ. Βγήκε νικήτρια σε μάχη με τον καρκίνο και στο δεύτερο μαραθώνιο της ζωής της τερμάτισε πρώτη στο Καλλιμάρμαρο. Αν είχε γεννηθεί στο Γιουτζίν ήδη το Netflix θα είχε αγοράσει τα δικαιώματα για biopic.

Θριαμβεύτρια στο Μαραθώνιο της Αθήνας την περασμένη Κυριακή, τη συναντήσαμε σήμερα στο Καυτανζόγλειο στάδιο έχοντας ηρεμήσει κάπως από το «βομβαρδισμό» αιτημάτων για τηλεοπτικές εμφανίσεις και συνεντεύξεις.
Τα σημάδια από την ταλαιπωρία του μαραθώνιου ήταν καλά καλυμένα κάτω από το χαμόγελο της ευτυχίας για την Κωνσταντινοπούλου που δε σταμάτησε να δέχεται συγχαρητήρια.

Προπονήσεις από 12 ετών

Η ιστορία της Βασιλικής Κωνσταντινοπούλου είναι μία ακόμα απόδειξη του ότι αν βάλεις κάτι στο μυαλό σου, το πιστεύεις, έχεις θέληση και παλεύεις καθημερινά για αυτό, μπορείς να το πετύχεις. Τα βήματά της στον αθλητισμό έγιναν όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις αθλητών και αθλητριών. Της άρεσε και στην συνέχεια αγάπησε τον στίβο: «Ξεκίνησα να προπονούμαι από 12 χρονών, βέβαια όπως όλα τα παιδάκια με τις ακαδημίες και αργότερα στον αγωνιστικό αθλητισμό, που όταν ήμουν 16 ξεκίνησα την αντοχή και ημιαντοχή. Έτρεξα 800μ, 1.500μ, μετά πήγα στα φυσικά εμπόδια, στα 5.000μ και 10.000μ, ακολούθησε ο ημιμαραθώνιος και τέλος ο μαραθώνιος. Διάλεξα τον στίβο επειδή μου άρεσε όπως σε όλα τα παιδιά. Είχαν έρθει στο σχολείο μας κάτι προγράμματα, σαν κυνηγοί ταλέντων, αλλά επειδή δεν δούλεψε εκείνο το πρόγραμμα, κατέληξα σε έναν σύλλογο», δήλωσε η αθλήτρια του Αντώνη Στόικου στο Sportfeed.

Μαραθώνιος η πρώτη αγάπη

Ίσως δεν είναι το πιο σύνηθες όταν ρωτάς έναν αθλητή ή μία αθλήτρια, που είναι στα πρώτα στάδια ακόμα της αθλητικής του καριέρας, με τι θα ήθελαν να ασχοληθούν στον στίβο και να σου απαντήσουν με τον μαραθώνιο. Ο μαραθώνιος είναι, αν όχι το πιο δύσκολο και πιο απαιτητικό αγώνισμα του στίβου, μέσα την τελική τριάδα. Όμως το γεγονός αυτό δεν πτόησε σε καμία περίπτωση την Κωνσταντινοπούλου: «Από την αρχή ήθελα να τρέξω μαραθώνιο, αλλά επειδή ήμουν πολύ μικρή, όπως είμαι και τώρα, δεν ήθελα να μπω κατευθείαν οπότε αποφάσισα να αναπτύξω πρώτα την ταχύτητά μου με μικρότερες αποστάσεις, να χτίσω κάποιες βάσεις δηλαδή, έτσι ώστε να καταλήξω στον μαραθώνιο. Κάνω δύο φορές την ημέρα προπόνηση και οι ώρες εξαρτώνται από τι θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα».

Ο χαμένος ηλεκτρολύτης που οδήγησε σε… συντήρηση

Ο φετινός μαραθώνιος της Αθήνας ήταν γεμάτος εκπλήξεις και συγκινήσεις τόσο στον αγώνα των ανδρών όσο και των γυναικών και η Κωνσταντινοπούλου έτρεξε τον αγώνα της ζωής για να μπει πρώτη μέσα στο Καλλιμάρμαρο στάδιο, σύμβολο του αθλητισμού παγκοσμίως και μέσα στην καρδιά όλων των Ελλήνων αθλητών και φιλάθλων. Το τι θα πετύχαινε την περασμένη Κυριακή δεν θα μπορούσε να το πιστέψει αν κάποιος της το έλεγε λίγες μέρες νωρίτερα, αφού πήγε στον αγώνα με διαφορετικές σκέψεις: «Δεν είχα σκοπό τη νίκη, καθώς άλλωστε ήταν και η δεύτερη φορά που έτρεχα μαραθώνιο δεν είχα την εμπειρία που είχαν οι άλλες αθλήτριες. Βέβαια εγώ σαν αθλήτρια σκέφτομαι ότι το παν είναι ο τερματισμός και έχοντας το πλάνο μου στο μυαλό μου το ακολούθησα. Η κατάσταση ήταν πιο δύσκολη γιατί είχε ζέστη στον αγώνα, δεν είμαι εξοικειωμένη ακόμα να παίρνω τους ηλεκτρολύτες μου, περίπτωση που αντιμετωπίσαμε και ένα τεχνικό πρόβλημα διότι στο τραπεζάκι που είχα αφήσει τον ηλεκτρολύτη μου δεν τον βρήκα πουθενά. Οπότε αποφάσισα να το πάω πιο συντηρητικά για να αντέξω».

Στην προσπάθειά της από τα πρώτα της βήματα στο στίβο μέχρι και τη νίκη της στον μαραθώνιο έχει ανθρώπους γύρω της που αποτελούν βράχους και της δείχνουν έμπρακτα την στήριξή τους: «Ήμουν πολύ συγκεντρωμένη τη διάρκεια του αγώνα σε αυτό που έκανα και δεν μπορώ να πω με ακρίβεια το ποιες ήταν οι σκέψεις μου. Σίγουρα όταν χρειάστηκε να σκεφτώ κάτι θετικό σκεφτόμουν τους ανθρώπους που με βοήθησαν και με βοηθάνε ακόμη και ήταν δίπλα μου στην προετοιμασία και αποτελούσαν στηρίγματα ψυχολογικά, γιατί όταν κάνεις αθλητισμό σε ένα τέτοιο επίπεδο, οι προπονήσεις σου δεν είναι πάντα όπως θα ήθελες να είναι, οπότε ήταν εκεί να μου πουν ένα καλό λόγο, να πουν συνέχισε θα τα καταφέρεις και να μου θυμίσουν ότι αυτό που κάνω το κάνω για εμένα και το αποτέλεσμα ίσως να μην έχει και τόση μεγάλη σημασία».

Μητέρα, φοιτήτρια και αθλήτρια

Η Κωνσταντινοπούλου είναι φοιτήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού και είναι αφοσιωμένη στις προπονήσεις της και στο παιδί της. Για να ανταπεξέλθει στις συνθήκες του μαραθωνίου είχε τη στήριξη που χρειαζόταν: «Στην προετοιμασία μου με βοήθησαν τα καταστήματα Performance Store, τα οποία μου παρείχαν τα τζελάκια που χρειαζόμουν για τον αγώνα, τους ηλεκτρολύτες, κάποια παπούτσια που εγώ επέλεξα, ρούχα και οτιδήποτε χρειαζόμουν για να τρέξω στον μαραθώνιο. Δεν έχει γίνει ακόμα κάποια συνεργασία με χορηγό ωστόσο υπάρχουν κάποιες προτάσεις και το σκέφτομαι».

Οι μαραθώνιοι θα έχουν και συνέχεια για την 26χρονη δρομέα και μία διαδρομή πιο εύκολη από αυτή της Αθήνας είναι επιθυμητή για την επίτευξη και μίας ταχύτερης επίδοσης: «Σίγουρα έχω στο μυαλό μου να κάνω έναν πιο γρήγορο μαραθώνιο. Τώρα για το πόσο πιο γρήγορος μπορεί να είναι αυτός δεν μου αρέσει να λέω πολλά και να μην γίνονται. Θέλω να είμαι προσγειωμένη, να ορίζω το τι και πως μέσα από τις προπονήσεις μου και για αυτό τον λόγο δεν μπορώ να απαντήσω ευθέως και να πω ότι θα ήθελα αυτόν τον χρόνο. Nωρίτερα είχαμε μια συζήτηση με την Altra, η οποία υπάρχει περίπτωση να με βοηθήσει να τρέξω έναν πιο γρήγορο μαραθώνιο στο εξωτερικό. Ακόμα δεν κλείσαμε την συμφωνία, οπότε είναι αυτό που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή».

Εξετάσεις στο Θεαγένειο κάθε 3 μήνες

Ένα γεγονός που χαρακτηρίζει τη νίκη της Κωνσταντινοπούλου και τραβάει την προσοχή του κόσμου, είναι το ότι παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας (μυελοειδές καρκίνωμα του θυρεοειδούς) που αντιμετώπισε δεν έχασε την αυτοπεποίθησή της και συνεχίζει να τρέχει και να αγωνίζεται: «Είμαι σε μία σταθερή κατάσταση. Σίγουρα όταν κάποιος αντιμετωπίζει ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα δεν μπορεί να πει ότι είμαι καλά τώρα, τελείωσε και δεν θα συμβεί ξανά κάτι. Κάθε τρίμηνο κάνω τις εξετάσεις που χρειάζονται στο Θεαγένειο Νοσοκομείο και είμαι ένα βήμα μπροστά. Σίγουρα το τρέξιμο είναι η ψυχοθεραπεία μου και όχι μόνο δική αλλά και χιλιάδων άλλων ανθρώπων, οι οποίοι τρέχουν 10-20 λεπτά ή 1 ώρα και γυρίζουν σπίτι τους καλύτεροι άνθρωποι και πιο χαρούμενοι», ανέφερε η πρωταθλήτρια Ελλάδος και συμπλήρωσε με λόγια που προέρχονται από τον καρδιά της το πως έχει αλλάξει η καθημερινότητά της από τη νίκη της: «Είμαι δύο μέρες πιο χαρούμενη (γελάει), γιατί όσο περνάει ο καιρός αρχίζω και το συνειδητοποιώ περισσότερο!».

Με το πριμ της νίκης θα συνεχίσει

Όσοι και όσες τερμάτισαν την προσπάθειά τους μέχρι και την 6η θέση θα ανταμειφθούν για την επιτυχία τους με πριμ από το ίδρυμα Λεβέντη, με τους νικητές να δικαιούνται 6.000 ευρώ, απαραίτητα για την συνέχεια της προετοιμασίας και των προπονήσεών τους: «Αν μου δοθούν τα χρήματα στην τωρινή μου προετοιμασία ή σε καιρό που τα χρειάζομαι, θα τα χρησιμοποιήσω για αυτήν, αλλά αν δεν μου δοθούν σύντομα, δεν ξέρω ποια θα είναι η εξέλιξή της και πως θα μπορέσω να ανταπεξέλθω σε αυτή».