Ο ακοντισμός των γυναικών, έχει προσφέρει στην Ελλάδα Ολυμπιακά, παγκόσμια και ευρωπαϊκά μετάλλια, ακόμα και παγκόσμιο ρεκόρ. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει υπάρξει ένα κενό με το επίπεδο να έχει μείνει χαμηλά, όμως τα πράγματα δείχνουν να αλλάζουν με τη νέα γενιά να ετοιμάζεται να πάρει τη σκυτάλη από τη Σοφία Υφαντίδου που… κουβάλησε μοναχικά τον ακοντισμό γυναικών στην Ελλάδα. Μεταξύ αυτών η Δώρα Αραμπατζή που δημιούργησε προσδοκίες, αλλά οι ατυχίες φρέναραν την… άνοδο.
της Πηνελόπης Γκιώνη
[email protected]
Η Σερραία ακοντίστρια πέρασε μια δύσκολη χρονιά, χωρίς αυτό όμως να την εμποδίσει να κατακτήσει μετάλλιο στους μεσογειακούς αγώνες νέων (χάλκινο με 51.39μ.). Μετά από το ατύχημά που είχε, που της δημιούργησε πρόβλημα στον αστράγαλο, έφυγε από την βάση της, την Αθήνα, και επέστρεψε κοντά στο σπίτι της, στην Θεσσαλονίκη. Οι προπονήσεις της γίνονται στο Καυτανζόγλειο με νέο προπονητή (Παναγιώτης Τσακλής). «Η απόφαση να επιτρέψω στα βόρεια ήρθε στα ξαφνικά, όπως εκείνη όταν πήγα Αθήνα. Ήταν ώρα να ασχοληθώ λίγο με την σχολή μου (ΤΕΦΑΑ, Σέρρες) και να συνεχίσω την προπόνησή μου. Χάρηκα που πήρα την απόφαση να γυρίσω πίσω, είμαι πολύ καλά».
Τα προηγούμενα τρία χρόνια, προπονούνταν στον Άγιο Κοσμά και αν συγκρίνει τώρα την προπόνησή της στην Αθήνα με αυτή της Θεσσαλονίκη, δεν θα βρει πολλές διαφορές. «Σίγουρα κάθε προπονητής έχει δικό του ασκησιολόγιο αλλά μετά από τρία χρόνια μπορώ να γνωρίζω κάποιες ασκήσεις που με βοηθούν και σίγουρα συζητάμε για όλα, οπότε καταλήγουμε από κοινού σε πρόγραμμα. Δεν μου λείπει κάτι εδώ, το γκρουπ μου είναι πολύ καλό και νιώθω πλήρης. Το ίδιο και με το προπονητήριο αφού όλα έχουν ελλείψεις, είτε εδώ είτε στην Αθήνα αλλά πάντα καταφέρνουμε να βγάλουμε σωστή προπόνηση. Το γεγονός πως είμαι τόσο κοντά στο σπίτι μου με βοηθά ψυχολογικά» τόνισε η Αραμπατζή.
Το διάστημα μετά το ατύχημα ήταν αρκετά δύσκολο αφού το πόδι της ήταν σε νάρθηκα και περιβαλλόταν από ειδικά σίδερα για να παραμένει σταθερό, γεγονός που καθιστά ανέφικτο να ρίξεις μια σωστή βολή αφού ο πόνος εμπόδιζε την φόρα της. Με υπομονή και επιμονή, πλέον έχει περάσει σχεδόν ολοκληρωτικά. «Έχω κάποιες μικρές ενοχλήσεις, θέλει πολλή δουλειά για να περάσει ολοκληρωτικά αλλά είμαστε πολύ κοντά. Ασχολούμαι περισσότερο με την δύναμη αν και εγώ νιώθω πως έχω επανέλθει. Είμαι έτοιμη για φέτος».
Στον ακοντισμό, μέχρι προσφάτως, η Σοφία Υφαντίδου ήταν αυτή που ξεχώριζε και μάλιστα χωρίς ανταγωνισμό. Αυτό δείχνει να αρχίζει να αλλάζει από φέτος. Ήδη αθλήτριες έχουν σημειώσει επιδόσεις αρκετά καλές και φαίνεται να ανεβαίνουν αφού Αραμπατζή, Μένιου αλλά και η μικρότερη, Τζένγκο έχουν δείξει τις ικανότητές τους. «Δεν είναι μόνη της η Υφαντίδου πλέον. Έχω παρακολουθήσει από κοντά τις ακοντίστριες, έχω προπονηθεί μαζί τους. Υπάρχει ανταγωνισμός και φέτος θα το δουν όλοι. Η Υφαντίδου είναι στην κορυφή αλλά από φέτος θα έχει και παρέα».
Το φράγμα των 60μ. όμως θα… σπάσει; «Εννοείται! Δεν μπορώ να πω αν θα γίνει φέτος ή του χρόνου, όμως θα σπάσουμε το φράγμα των 60μ. Αρκεί να σταθεροποιηθούμε σε μέτρα γύρω στα 58, 59. Έχουμε αυτά τα μέτρα στα χέρια μας, όλες».
Αυτός είναι και ένας από τους στόχους της νεαρής ακοντίστριας αφού η σταθερότητα δίνει και επιδόσεις. «Θέλω φέτος να αρχίσω να σταθεροποιούμαι στα μέτρα μου, να μην πέφτω. Έχω χρόνο να το κάνω και έτσι σιγά σιγά θα φτάσω και στην επίδοση που θέλω. Χρειάζεται να μαζέψω αγώνες για να γίνει αυτό, να ρίξω σε πολλούς. Σε μια προπόνηση μπορεί να δω πως έχω τα 60μ. αλλά στον αγώνα είναι διαφορετικό».
Αγώνας-στόχος φέτος για την Αραμπατζή είναι το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νέων στην Σουηδία. «Πρώτα κοιτάζω να ρίχνω βολές στα μέτρα μου και μετά, εφ’ όσον αυτό θα αρκεί για να έχω την πρόκριση, θέλω να πάω στο ευρωπαϊκό νέων. Επίσης, με ενδιαφέρει πολύ το ευρωπαϊκό ομάδων και θέλω να βοηθήσω την Εθνική μας».
