Δυο χρόνια έχουν περάσει από τον αποκλεισμό του Λούβο Μανιόνγκα για χρήση απαγορευμένων ουσιών και απομένουν άλλα δυο για να ολοκληρώσει την ποινή του και τα ερωτήματα που τίθενται είναι αν ο Νοτιοαφρικάνος θα μπορέσει να ξεπεράσει εντελώς τον εθνισμό του στα ναρκωτικά και αν θα επιστρέψει στην ενεργό δράση.
Η ιστορία του Λούβο Μανιόνγκα είναι μια απόδειξη των συνεπειών που μπορεί να έχει η ανατροφή σε ένα περιβάλλον φτώχειας και το πόσο εύκολο είναι να παρασυρθείς από τους δαίμονες σου ιδιαίτερα σε νεαρή ηλικία. Ο Μανιόνγκα μεγάλωσε σε μια γειτονιά στην δυτική Νότια Αφρική και έγινε χρήστης του «τικ», ένα είδος κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης, και το 2011 ήρθε ο πρώτος του αποκλεισμός από τον στίβο εξαιτίας της ουσίας αυτής που βρέθηκε στο δείγμα εξέτασής του για ντόπινγκ. Το 2015 επέστρεψε στις προπονήσεις και το 2016 ανέβηκε στο δεύτερο σκαλί του βάθρου των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο, ενώ ένα χρόνο αργότερα στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής στην διοργάνωση του Λονδίνου.
Το 2020, ο 31χρονος άλτης του μήκους είχε τρεις αποτυχημένους ελέγχους και έτσι δικαιολογείται ο αποκλεισμός του από τον στίβο. Το βρετανικό BBC προσπάθησε να έρθει σε επαφή μαζί του αλλά όπως εξηγεί το ίδιο ήταν ένα δύσκολο εγχείρημα, καθώς δεν έχει ατζέντη, λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ηλεκτρονική διεύθυνση, τηλέφωνο και η διεύθυνση που διαμένει δεν είναι δική του. Αυτός είναι ο τρόπος που έχει επιλέξει πλέον να ζει και χρειάζονται αρκετές διασυνδέσεις για να επικοινωνήσεις μαζί του. Το BBC του είχε πάρει συνέντευξη και μετά τη νίκη του στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του Λονδίνου, όταν πλέον ο Μανιόνγκα είχε απομακρυνθεί από τα ναρκωτικά και είχε αφιερώσει την ζωή του στο μήκος και όπως είχε δηλώσει ο ίδιος, τότε ήταν απλά ένα παιδί που αντιμετώπιζε πρόβλημα με τον εθισμό, τον οποία κατάφερε να ξεπεράσει.
Oι σκοτεινές μέρες για τον Μαγιόνγκα επέστρεψαν όταν έχασε την μητέρα του και το «τικ» μπήκε ξανά στην ζωή του, παρά την μεγάλη του προσπάθεια που είχε κάνει για να μείνει μακριά από αυτό. «Αφού έχασα τη μητέρα μου, τα πράγματα πήραν τον κατήφορο. Δεν πένθησα, το πήρα ελαφρά, αφού χρησιμοποιούσα τα φάρμακα για να το καταπιέσω, για να μην νιώσω τον πόνο. Έκανα χρήση σε καθημερινή βάση. Ήθελα απλώς να βρίσκομαι σε μια κατάσταση που να μην ξέρω ποια ημερομηνία έχουμε», ανέφερε στο βρετανικό μέσο ο Νοτιοαφρικάνος. Η μητέρα του απεβίωσε το 2020 και έδωσε ένα μεγάλο αγώνα για να αναθρέψει μόνη της τα τρία της παιδιά, καθώς δούλευε ως καθαρίστρια και με τα λιγοστά χρήματα που της παρείχε η εργασία της (120 ραντ = 6.83 ευρώ), φρόντιζε να τα χρησιμοποιεί σωστά και να πληρώνει το εισιτήριο του Μανιόνγκα για να πηγαίνει στις προπονήσεις του.
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής μίλησε και για τις συνήθειες που ανέπτυξε μετά το ξεκίνημα της χρήσης του «τικ» επισημαίνοντας ότι: «Θα μπορούσα πολύ εύκολα να είχα χάσει τη ζωή μου, διότι έκανα κάθε λογής τρέλες. Δεν μου αρέσει να τα αναφέρω όλα, αλλά ήταν μερικά από αυτά τα πράγματα που κάνουν οι τοξικομανείς, όπως οι κλοπές, οι κλοπές αυτοκινήτων και οι διαρρήξεις σπιτιών. Ήμουν ένας τραμπούκος κατά κάποιο τρόπο λόγω του πώς έχασα τον εαυτό μου στα ναρκωτικά. Χαίρομαι που ο Θεός ήταν μαζί μου και χαίρομαι που είμαι ακόμα ζωντανός».
