Μια μεγάλη απώλεια μετρά ο ελληνικός αθλητισμός, καθώς τα ξημερώματα της Κυριακής «έφυγε» ο πρώην ομοσπονδιακός προπονητής επιτραπέζιας αντισφαίρισης Νίκος Κωστόπουλος χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 65 ετών.
Ο Νίκος Κωστόπουλος συνέδεσε το όνομά του με σπουδαίες στιγμές της και άφησε έργο. Η Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στους οικείους του και εύχεται καλή δύναμη. Η οικογένεια, οι συγγενείς, οι συναθλητές και οι φίλοι θα πουν το τελευταίο αντίο στον εκλιπόντα αύριο Δευτέρα στις 14:00 στον Ιερό Ναό Αγίου Ευσταθίου Περισσού (Ν. Ιωνίας) και στις 15:45 στο Κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου.
Από το αρχείο της ομοσπονδίας:
Ο Νίκος Κωστόπουλος γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1951 στην Αθήνα. Είχε γιορτή και γενέθλια την ίδια ημέρα. Μεγάλωσε στο Κουκάκι και άρχισε το πινγκ πονγκ στα 15 του χρόνια. Η ΧΑΝ Αθηνών ήταν το πρώτο του σωματείο. Παρότι ασχολήθηκε σχετικά μεγάλος με το άθλημα φανέρωσε ταλέντο και δεξιότητες. Τις ανέπτυξε και πολύ γρήγορα βρέθηκε στις εθνικές ομάδες. Το 1969 μάλιστα, αναδείχτηκε πρωταθλητής Ελλάδας στο απλό εφήβων. Η αθλητική κυψέλη, που ονομαζόταν ΧΑΝ Αθηνών, είχε σπουδαίους αθλητές και στην επιτραπέζια αντισφαίριση και στις σεζόν 1968-1969 και 1969-1970 κατέκτησε το πρωτάθλημα Ελλάδας. Εκτός από τον Κωστόπουλο, στην ομάδα τότε και οι Κολυμπάδης, Ι. Μακρής, Διακάκης (τη μία χρονιά), Πρίφτης, Διακάκης, Αγγ. Μακρής, Γ. Μακρής (την επομένη). Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 ο Κωστόπουλος μεταπηδά στον Παναθηναϊκό και μεγαλουργεί με τα χρώματά του. Παίρνει το πρωτάθλημα της Α΄ εθνικής κατηγορίας την περίοδο 1974-1975 απέναντι στον πανίσχυρο εκείνα τα χρόνια Ολυμπιακό, κατακτά Κύπελλο Ελλάδας το 1972 κι έχει ως ορόσημο την εντυπωσιακή πορεία του 1974 μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης (μετονομάστηκε αργότερα Κύπελλο Ευρώπης Νάνσι Έβανς). Προχώρησε με τρεις νίκες (μάλιστα στον προημιτελικό με τη γερμανική Ροτ Βάις στο κλειστό γυμναστήριο του Σπόρτινγκ χρειάστηκαν 5,5 ώρες για να γραφτεί το τελικό 5-4) και αποκλείστηκε δύσκολα από τη Χέρτα Βερολίνου με 5-3. Η ομάδα του Παναθηναϊκού αποτελούνταν εκείνη τη σεζόν από τους Κώστα Πρίφτη, Νίκο Κωστόπουλο, Άγγελο Μακρή, Μανώλη Κολυμπάδη και Γιάννη Μακρή. Η παρουσία του στον Παναθηναϊκό συνεχίστηκε και τη δεκαετία του ’80, όπου όμως το τμήμα άρχισε να χάνει την αίγλη του, ενώ αργότερα φόρεσε και τη φανέλα άλλων σωματείων όπως του Α.Ο. Νέου Φαλήρου, του Π.Κ.Δ. Ταύρου και του Προφήτη Ηλία Πειραιά.
Το 1979 ο εκλιπών έφτασε στη μεγαλύτερη διάκριση της καριέρας του όταν αναδείχτηκε πρωταθλητής Ελλάδας στο απλό ανδρών. Πανελλήνιους τίτλους κατέκτησε και στα υπόλοιπα ατομικά αγωνίσματα και φυσικά και στο διπλό μικτό με την πρώτη του σύζυγο, την 8 φορές πρωταθλήτρια Ελλάδας του απλού γυναικών Μαρία Λουκά, μία εμβληματική μορφή της επιτραπέζιας αντισφαίρισης. Ο γιος τους Κωνσταντίνος βάδισε στα χνάρια τους. Υπήρξε διεθνής αθλητής και βαλκανιονίκης στις μικρές ηλικίες, εξελίχθηκε στο κομμάτι της προπονητικής και από την τρέχουσα σεζόν είναι ομοσπονδιακός τεχνικός.
Ο Νίκος Κωστόπουλος υπηρέτησε επί σειρά ετών τα εθνικά χρώματα. Πρώτα ως αθλητής, καθώς με αρχή το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1970 είχε συμμετοχές σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 συνεργάστηκε πρώτη φορά με την ομοσπονδία ως προπονητής. Ασχολήθηκε με τους άνδρες, αλλά και τις νεαρές ηλικίες. Μετά το τέλος της πρώτης θητείας επανήλθε στην αγωνιστική δράση, ενώ ήταν προπονητής και σε σωματεία (όπως στον Τελαμώνα Σαλαμίνας και την Επιτραπέζια Αντισφαίριση Ταύρου) και στα μέσα της δεκαετίας του ’90 έπιασε πάλι δουλειά στο Σ.Ε.Φ. για την εθνική ομάδα. Αρχικά γα δύο περιόδους ως βοηθός του Ντούσαν Οσμάναγκιτς και από τον Σεπτέμβριο του 1996 επικεφαλής προπονητής της εθνικής ανδρών. Έμεινε σε αυτή τη θέση μέχρι τον Δεκέμβριο του 2008. Μέσα στη 12ετή θητεία του πανηγύρισε μεγάλες επιτυχίες σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο, ενώ στο ίδιο διάστημα αλλά και σε προηγούμενα χρόνια, πέρασαν από τα χέρια του αμέτρητοι αθλητές, που έφτασαν ψηλά.
Ανάμεσα σε άλλες διακρίσεις: Οδήγησε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στην 6η θέση στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 1997, την καλύτερη του θέση ποτέ στον θεσμό. Στην 3η θέση στη Σούπερ κατηγορία του Ευρωπαϊκού Λιγκ το 2000 και στην 6η θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2007. Ήταν στην τεχνική καθοδήγηση του Καλλίνικου Κρεάνγκα όταν πήρε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2002 και το χάλκινο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2003 στο απλό ανδρών. Παρών και σε άλλες κορυφαίες διακρίσεις του Κρεάνγκα στα ατομικά αγωνίσματα του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, όπως και το μοναδικό μετάλλιο του Ντανιέλ Τσιόκα στο διπλό μικτό. Είναι ο μόνος Έλληνας προπονητής επιτραπέζιας αντισφαίρισης με συμμετοχή σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες (2000, 2004, 2008). Ήταν απόλυτα ενεργός όσο τον κρατούσαν οι δυνάμεις του. Μέχρι να τον «χτυπήσει» η ασθένεια συνεργαζόταν ως τεχνικός σύμβουλος με την εγκατάσταση ΚΟΖΑ SportsClub, ενώ έπαιζε σε διοργανώσεις των βετεράνων.
Θα λείψουν αφάνταστα από το άθλημα οι γνώσεις του, ο επαγγελματισμός του, η ευγενική και οικεία προς όλους φυσιογνωμία του και φυσικά το υψηλό επίπεδό του ως ανθρώπου και προπονητή. Θερμά συλλυπητήρια στον γιο του Κωνσταντίνο, τη σύζυγό του Σόνια και όλους τους οικείους του.
