Από τον προπονητή στίβου και καθηγητή ΣΕΦΑΑΔ-ΤΕΦΑΑ στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, Παναγιώτη Τσακλή, λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιστολή.
Τα οξύμωρα
Εφέτος κλείνω 32 χρόνια με την ιδιότητα του προπονητή και στη σειρά αυτών των χρόνων βίωσα πολλές εμπειρίες γυμνάζοντας αθλητές όλων των επιπέδων και διαφορετικών αθλημάτων, από απλά παιδιά συλλόγων, μέχρι και Ολυμπιονίκες . Κάποια στιγμή στο χρόνο, ο ΣΕΓΑΣ με τίμησε για πέντε έτη να με ορίσει Ομοσπονδιακό προπονητή και από τη θέση αυτή να γνωρίσω και αμεσότερα την Ομοσπονδία, τη νοοτροπία και τους ανθρώπους της. Έχοντας μεσολαβήσει τα τελευταία χρόνια μία περίοδος κατά την οποία βιώσαμε σκηνές απείρου κάλους με τις εκλογές της Ομοσπονδίας και τα συμπαρομαρτούντα αυτών, καταλήξαμε να συναναστρεφόμαστε εξ’ ανάγκης με μία λιμνάζουσα ομάδα ανθρώπων, που το μοναδικό υπαρξιακό τους ζήτημα είναι η εναγκίστρωση με τη «λαμπερή» θέση που τους δόθηκε στη στρογγυλή τράπεζα της Λεωφόρου Συγγρού. Η πρόσφατη μικρή προσωπική μου εμπειρία με αυτό το περίεργο είδος ανθρώπων, είναι (κατ’ εμέ) αντιπροσωπευτική της νοοτροπίας αλλά και της διανόησης, από την κορυφή της Πυραμίδος και κάτωθεν.
Προκαταβολικά, θα πρέπει να δηλώσω (μιας και στο χώρο μας η παρεξήγηση είναι εύκολη και ενίοτε βολική), πως η ιστορία μου δεν διακατέχεται από πικρία και συμπλέγματα απόρριψης, μιας και όσοι με γνωρίζουν, αλλά και όσοι θέλουν να με γνωρίσουν μπορούν εύκολα να δουν και να βρουν τις δραστηριότητες μου, ώστε να καταλάβουν πως δεν φλέγομαι ιδιαίτερα για ότι ακολουθεί στην ιστορία μου. Ο λόγος είναι καθαρά εκφραστικός απορίας και προβληματισμού για την αναξιοπρέπεια κάποιων.
Έτσι λοιπόν, στις 12 Οκτωβρίου 2022, απέστειλα μία επιστολή στο [email protected] στην αξιότιμη Κυρία Πρόεδρο του ΣΕΓΑΣ, με την οποία εκδήλωνα το ενδιαφέρον μου να αναλάβω την Επιτροπή επιμόρφωσης του ΣΕΓΑΣ, μιας και προσφάτως ο αγαπητός Συνάδελφος Κύριος Κέλλης, είχε αποχωρήσει. Στην επιστολή αυτή την οποία κοινοποίησα και στον αξιότιμο Γεν. Γραμματέα της Ομοσπονδίας, επισύναπτα ένα βιογραφικό μου με βάση το οποίο πιστοποιούσα την ικανότητα μου να αναλάβω (ανιδιοτελώς) την εν λόγω θέση, αντιλαμβανόμενος και τη σπουδαιότητα της για το χώρο μας και με κάθε αίσθημα ευθύνης.
Μεταξύ άλλων που αφορούσαν το ακαδημαϊκό μου προφίλ, ενίσχυα την πρόταση μου με αντίστοιχες θέσεις που έχω υπηρετήσει και μου δίνουν τη σχετική εμπειρία, όπως π.χ. 10 έτη ως Διευθυντής Ινστιτούτου Δια βίου εκπαίδευσης σε ΑΕΙ, 5ετή θητεία στο Συμβούλιο της Ανεξάρτητης Αρχής διασφάλισης και πιστοποίησης της ποιότητας των ΑΕΙ, αλλά και την εκπαίδευση μου στο σχεδιασμό προγραμμάτων σπουδών και επιμόρφωσης στο Harvard Med School κ.α…
Μετά από το μήνυμα, δεν έλαβα καμία απάντηση από την Κυρία Πρόεδρο, έστω και ως βεβαίωση της λήψης της επιστολής και ίσως και μια τυπική ευχαριστία για το ενδιαφέρον ενός Καθηγητή ΤΕΦΑΑ γι’ αυτή την (ανιδιοτελή) προσφορά. Ο χρόνος κύλισε και επανέλαβα την επιστολή στις 29 Νοεμβρίου, εκφράζοντας αυτή τη φορά την απορία μου για τη μη λήψη απάντησης από μέρους της Προέδρου, καθώς ήξερα πως το έχει δει, όπως ο κος. Γεν. Γραμματέας μου είπε, μασώντας και τα λόγια του, σε τηλεφωνική μας επικοινωνία.
Εννοείτε πως η Πρόεδρος ή έστω κάποιος δορυφόρος, δε μπήκε ποτέ στον ευγενή κόπο να απαντήσει, έως και τώρα. Ταυτόχρονα, είχα ενημερώσει και τον αξιότιμο Ταμία του ΣΕΓΑΣ, ο οποίος τύγχανε (κατά την απατηλή άποψη μου) φίλος από τα παλιά, ώστε να το έχει υπόψη, όταν συζητηθούν ανάλογα θέματα. Τούτος, ως συνηθίζει μεγαλοστόμως, με διαβεβαίωσε ότι θα το παρακολουθούσε και θα με ενημέρωνε, αλλά συννετάχθει με τη βολική του λήθη. Μέχρι που φθάνουμε στην πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΣ, κατά την οποία ορίστηκαν οι συνθέσεις των επιτροπών, μεταξύ αυτών και της Επιμόρφωσης. Μίαν ημέρα πριν, με κάλεσε τηλεφωνικά, η Κυρία Β’ ειδική Γραμματέας, με την οποία μας συνδέει η προπονητική επίβλεψη μου ενός αθλητή της ομάδας της, την οποία προεδρεύει στην Κορινθία και γνώριζε εξ αρχής το θέμα της πρόθεσης μου και των επιστολών, μιας και τις κοινοποίησα και σε αυτήν.
Με ρώτησε εάν ενδιαφέρομαι να συμμετάσχω ως μέλος στην επιτροπή και να με προτείνει ενόψει της συνεδρίασης τους και απάντησα θετικά, ξέχωρα εάν η αρχική μου πρόθεση ήταν να ηγηθώ αυτής. Την επομένη, βγήκε η επιτροπή. Ω, του θαύματος, το όνομα μου δεν υπήρχε πουθενά, αλλά η Κυρία Β’ Ειδ. Γραμματέας, είχε οριστεί Πρόεδρος της επιτροπής. Ρώτησα τον αγαπητό και προσωπικό φίλο εκ’ Θεσσαλονίκης, Γ’ Αντιπρόεδρο του ΣΕΓΑΣ, έχοντας την απορία μήπως και δε με πρότεινε η Κυρία και η απάντηση που πήρα ήταν πως ναι μεν έριξε το όνομα μου στο τραπέζι, αλλά όταν ρωτήθηκε από τα λοιπά μέλη, είπε πως δε με ξέρει προσωπικά (αν και γυμνάζω 3 χρόνια τον αθλητή της και τον κατέστησα Πανελληνιονίκη Κ20 το 2020..). Κάπως έτσι μάλλον, δε με ήξερε και ο παραβρισκόμενος Ταμίας, παρά τα 35 χρόνια γνωριμίας μας και δε μίλησε, οπότε και ο Αντιπρόεδρος έμεινε σιωπηλός στη σκέψη.
Όπως είπα και στην αρχή, η εξιστόρηση έχει να κάνει με την κατάδειξη της νοοτροπίας κάποιων από αυτούς που κόπτονται για την ποιότητα στην Ομοσπονδία και τρέχουν με τις ανθοδέσμες στα αεροδρόμια και όχι με την προσωπική μου πικρία.
Κλείνοντας, με βάζει σε υποψία και θα σημειώσω, πως κατόπιν της επιστολής που είχα δημοσιεύσει στο παρελθόν σε διάφορα μέσα, μεταξύ αυτών και από το Sportsfeed και αφορούσε την κριτική μου στην ανακοίνωση της Ομοσπονδίας να οργανώσει σχολή προπονητών στίβου για πρώην αθλητές, στη γραμμή της ΕΟΕ, μάλλον ακύρωσα σχέδια, μιας και έγινε θέμα και ίσως να είναι και λόγος για την διακριτική μου απομάκρυνση, γενικώς. Το οξύμωρο λοιπόν είναι, πως εν τέλει, στο χώρο αυτό τον αστραφτερό, παρατηρούμε να επιβραβεύονται με θέσεις αυτοί που ασκούν έντονη κριτική, ακόμα και δικαστικές προσφυγές, ώστε όπως είπε και ο φιλόσοφος, να τους έχουμε ακόμα πιο κοντά, οι δε άλλοι οι μετριοπαθείς, να κρίνονται αναλόγως τη βόλεψη της στρογγυλής τραπέζης!!. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Συναδελφικά
Δρ Παναγιώτης Β. Τσακλής
Καθηγητής – ΣΕΦΑΑΔ-ΤΕΦΑΑ
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
