Μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η δεύτερη επίθεση κατά της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής και, μάλιστα, σε διάστημα μόνο 11 ημερών.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Έστω και αν στη Δημητρίου Βικέλα επιχειρούν να υποβαθμίσουν το γεγονός, στην ευθεία προς τις εκλογές, η στάση της ΕΙΟ και του ΣΕΓΑΣ προαναγγέλλει συγκρούσεις. Από τη στιγμή που επαναλαμβάνεται ένα γεγονός, άλλωστε, παύει να θεωρείται σύμπτωση.
Μέχρι τις 19 Απριλίου, ανήμερα το Πάσχα, η ΕΟΕ βίωνε μία ηρεμία. Ακόμα και ο Γιώργος Βασιλακόπουλος έριξε νερό στο κρασί του και ουσιαστικά πήρε πίσω όσα είχε πει στη συνεδρίαση της ολομέλειας πριν από επτά μήνες όταν επιτέθηκε προσωπικά στον Σπύρο Καπράλο. Το κανάλι επικοινωνίας ανάμεσα στους δύο παράγοντες αποκαταστάθηκε και όλοι θεώρησαν ότι η καραντίνα θα κυλούσε βαρετά. Ήρθαν, όμως, η Ελληνική Ιστιοπλοϊκή Ομοσπονδία και ο ΣΕΓΑΣ που έβαλαν αλατοπίπερο στην καθημερινότητα. Η αναφορά από την πρώτη για προσπάθεια της ΕΟΕ να καταλύσει το αυτοδιοίκητο των ομοσπονδιών ήχησε περίεργα σε πολύ κόσμο. Και τα πυρά του Βασίλη Σεβαστή ανήμερα την Πρωτομαγιά ανέδειξαν το νέο ρήγμα, αν και πολλοί επιμένουν πώς ο γραμματέας της αρχαιότερης ομοσπονδίας κάνει το παιχνίδι του σε απόλυτη συνεννόηση με τον Κωνσταντίνο Παναγόπουλο και όπου εμφανίζεται ο ένας ως ο καλός, ο άλλο το παίζει κακός.
Η ουσία δεν αλλάζει. Κυρίως επειδή το παρελθόν μας δίδαξε ότι όταν αρχίσει η αμφισβήτηση, ολοένα και περισσότεροι συντάσσονται δειλά – δειλά στην ίδια λογική. Άρα, θα πρέπει να περιμένουμε αντίδραση και από άλλη ομοσπονδία για να τριτώσει το κακό. Ποια θα είναι αυτή; Υπάρχουν δύο – τρεις υποψηφιότητες, αλλά ακόμα δεν έχουν ανοίξει χαρτιά. Τα κρατούν κλειστά. Όπως το ίδιο κάνουν και στην ΕΟΕ για να υποβαθμίσουν τις αντιδράσεις από ΕΙΟ και ΣΕΓΑΣ, όπως προαναφέραμε. Η οσμή της μπαρούτης, όμως, άρχισε να γίνεται αντιληπτή στην ατμόσφαιρα.
