Τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να περιγράψει κανείς τα συναισθήματα των Ελληνίδων βαδιστριών μετά την τεράστια επιτυχία στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του ομαδικού στο Μουσκάτ του Ομάν.
Με τους σφυγμούς από τον αγώνα να έχουν πέσει στο φυσιολογικό μετά και από το ντόπινγκ κοντρόλ και την απονομή των μεταλλίων, η κορυφαία Ευρωπαία στο ατομικό, Αντιγόνη Ντρισμπιώτη εμφανώς συγκινημένη αλλά και ήρεμη από την επίτευξη του στόχου είχε να πει πολλά. «Είναι μοναδικές οι στιγμές που ζούμε, κλαίμε, γελάμε, χαιρόμαστε, έχουμε χαθεί σε συναισθήματα που θα μείνουν βαθιά χαραγμένα μέσα μας για πάντα. Η 2η θέση στον κόσμο είναι μία τεράστια δικαίωση αυτής της ομάδας, είναι μία επανάσταση για το χώρο του στίβου, όπου λόγω ιδιομορφίας του αθλήματος οι περισσότεροι έχουν μάθει να λειτουργούν ατομικά. Ήταν πρίν από δύο χρόνια όταν ήρθε ο προπονητής μας Ναπολέων Κεφαλόπουλος και μας έδειξε πως να γίνουμε ομάδα, μας έδειξε τι σημαίνει οικογένεια, μας έβαλε μεγάλους στόχους και μας έμαθε να ονειρευόμαστε την κορυφή. Είμαστε ομάδα και το χαιρόμαστε όσο τίποτε άλλο» τόνισε στο Sportsfeed η Ντρισμπιώτη και συμπλήρωσε: «Θυμάμαι τον περασμένο Μάϊο όταν φτάσαμε στην 2η θέση της Ευρώπης, πως καθίσαμε μαζί με την Κυριακή, την Χριστίνα και την Ευσταθία και ονειρευτήκαμε τη σημερινή στιγμή. Κανείς δεν μας πίστεψε τότε και δεν στάθηκε δίπλα μας, εκτός από δύο ανθρώπους, τον προπονητή μας κ. Ναπολέων και τον αγαπημένο μας κ. Γιάννη που είναι πάντα δίπλα μας. Και δείτε που είμαστε σήμερα, στη 2η θέση του κόσμου. Δεν μπορούμε να το πιστέψουμε καλά καλά, πως το πετύχαμε κι αυτό. Δεν έχουμε λόγια να το περιγράψουμε και να το μοιραστούμε με όλην την Ελλάδα. Είναι λύτρωση για όλα όσα θυσιάσαμε, όσα υπομείναμε και μεγάλη δικαίωση που γράψαμε ιστορία κατακτώντας το πρώτο ελληνικό παγκόσμιο ομαδικό μετάλλιο στο στίβο».
Η Ολυμπιονίκης του Τόκιο, αναφέρθηκε και στη συμβολή του προπονητή της στην τεράστια επιτυχία. «Ζούμε το όνειρό μας και το χρωστάμε σε λίγους αλλά πιστούς που δε μας εγκατέλειψαν ποτέ, αλλά πάνω απ’ όλα το χρωστάμε στο Ναπολέων Κεφαλόπουλο. Τον κορυφαίο προπονητή βάδην παγκοσμίως, που όπως είδαμε με τα μάτια μας να συμβαίνει εδώ στο Ομάν, η διεθνής κοινότητα του στίβου του υποκλίνεται, τη στιγμή που η Ελλάδα του γυρίζει την πλάτη. Όσο για τα όνειρα, αυτά δεν σταματούν ποτέ. Τώρα πάμε για άλλα όνειρα, ακόμη μεγαλύτερα…».
