Η αξιόλογη παρουσία του Υδραϊκού στην Α1 ανδρών της υδατοσφαίρισης εκτός από χαμόγελα λόγω της ιδιαιτερότητας του δυναμικού του, προσφέρεται και για προβληματισμό.
του Άκη Ιωακείμογλου
[email protected]
Μετά από τις πρώτες τρεις αγωνιστικές της Α1 ανδρών στην υδατοσφαίριση ο Υδραϊκός αποτελεί το αντικείμενο πολλών συζητήσεων. Η ομάδα της Ύδρας, που χρησιμοποιεί ως έδρα το κολυμβητήριο της Γλυφάδας, έχει σημειώσει και τα τρία αποτελέσματα. Μία εύκολη νίκη επί ου Νηρέα Λαμίας, μία ήττα στο φινάλε με τον ΠΑΟΚ και μία ισοπαλία στα τελευταία λεπτά χθες με τον Πανιώνιο. Το συμπέρασμα που εύκολα έχει προκύψει είναι ότι ο Υδραϊκός δεν παίζει για την παραμονή στην κατηγορία αλλά για ένα καλό πλασάρισμα στην τελική κατάταξη. Αυτό είναι σίγουρα ευχάριστο και χαροποιεί πολύ κόσμο το γεγονός ότι μία ομάδα αποτελούμενη από παίκτες-μεγαθήρια του ελληνικού πόλο έστω και σε αυτή την ηλικία μπορεί να στέκεται στην κατηγορία.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος. Αυτή που θα πρέπει ίσως να μας απασχολήσει περισσότερο κι ας είναι πιο δυσάρεστη. Είναι φυσιολογικό παίκτες άνω των 40 ετών ή και λίγο πριν τα 50, ακόμα και αν πρόκειται για τον Μαυρωτά, τον Καϊάφα, τον Βλοντάκη, τον Κοκκινάκη και τον Μπιτσάκο, να μπορούν να παίζουν στην Α1 και να είναι ακόμα και τώρα τόσο ανταγωνιστικοί. Ή μήπως αυτό υποδηλώνει κάτι για το επίπεδο του πρωταθλήματος αλλά και για το επίπεδο μίας μεγάλης πλειοψηφίας των πιο νέων αθλητών. Η λογική λέει ότι οι πιο νέοι αθλητές με περισσότερα τρεξίματα, μεγαλύτερη πίεση και καλύτερες αντοχές, θα έπρεπε να βγάζουν νοκ άουτ τους γηραιότερος αντιπάλους τους κάποια στιγμή μέσα στο παιχνίδι. Σε τρία ματς όμως δεν το έχουμε δει να συμβαίνει αυτό και μάλλον σε πολύ λίγες περιπτώσεις θα το δούμε. Και για να μην στεκόμαστε μόνο στους συγκεκριμένους παίκτες, υπάρχει κι άλλο παράδειγμα. Στον Παναθηναϊκό βαρόμετρο για την ομάδα αποτελεί ο Γιώργος Αφρουδάκης στα 38 του χρόνια.
Εύλογο το ερώτημα λοιπόν; Τι γίνεται με τους κάτω των 30; Εκτός από αυτούς που παίζουν στον Ολυμπιακό και τη Βουλιαγμένη και στελεχώνουν την Εθνική ομάδα υπάρχει αξιόλογο υλικό που να δουλεύεται σωστά από τους προπονητές; Όλη η διαδικασία ξεκινάει άλλωστε από τις υποδομές. Αν εκεί δεν γίνει σωστή δουλειά τότε η παραγωγική διαδικασία δεν αποφέρει αποτελέσματα και κατά συνέπεια βλέπουμε ένα μέτριο πρωτάθλημα στο οποίο και οι 40ρηδες plus τα βγάζουν πέρα με την εμπειρία τους. Ένα πολύ μεγάλο βάρος λοιπόν πέφτει στις πλάτες των προπονητών, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους, μιλώντας για την Α1, υπήρξαν συμπαίκτες με αυτούς που ακόμα φοράνε το σκουφάκι του Υδραϊκού.
