Η φετινή ΕΠΑΚΑΒ για πολλούς ίσως να ήταν η πιο αδιάφορη των τελευταίων ετών, όσοι όμως αφιέρωσαν χρόνο και παρακολούθησαν από κοντά όσα συνέβησαν, δεν θα συμφωνήσουν με κάτι τέτοιο καθώς έγιναν μάρτυρες της αλλαγής φρουράς που άρχισε να δρομολογείται στην ομοσπονδία.
του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou
Η αρχή γίνεται σήμερα με την αδρανοποίηση του Βασίλη Σεβαστή από την θέση του γενικού γραμματέα του ΣΕΓΑΣ, άγνωστο για πόσο χρονικό διάστημα, καθώς υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση καρδιάς και για τους επόμενους μήνες ο Θανάσης Ράπτης (πρώτος από αριστερά στη φωτογραφία) θα κληθεί να καλύψει το κενό του.
Όχι φυσικά ότι αναμένεται να γίνει αλλαγή πολιτικής, αλλά με την ενίσχυση του Θανάση Ράπτη όπως φάνηκε και από τις τοποθετήσεις στην ΕΠΑΚΑΒ, ακολουθεί ένα ντόμινο εξελίξεων που σε πρώτη φάση επιβεβαιώνει τον αφοπλισμό του Χρήστου Χρυσοστομίδη, ο οποίος τον τελευταίο μήνα φαίνεται πως έχασε όλες τις εσωτερικές «μάχες» που έδωσε.
Το πρώτο κτύπημα ήταν η εντυπωσιακή εκλογή του Σπύρου Κέλλη στο ΔΣ του κεντρικού ΣΕΓΑΣ με την οποία η Θεσσαλονίκη απέκτησε άλλη φωνή στον ΣΕΓΑΣ και καλύφθηκε η πολυετής έλλειψη ηγετικού στελέχους από τη Θεσσαλονίκη με δυναμική, η οποία έλλειψη επέτρεπε σε κάποιους να ασκούν μικροπολιτική πολλές φορές όχι υπέρ των σωματείων της πόλης.
Μετά ακολούθησε η αποτυχία του Γιάννη Θεμελίδη στις εκλογές της ΕΑΣ ΣΕΓΑΣ Θεσσαλονίκης, υποψηφίου προέδρου που στηρίχθηκε από τον Όμιλο Πρωταθλητών του Χρήστου Χρυσοστομίδη με στόχο την ανατροπή του νυν προέδρου Τάσου Τομπούλη, ο οποίος έχοντας μαζί του Ηρακλή, ΠΑΟΚ, Άρη, Αετό Θεσσαλονίκης, Αίολο Μακεδονίας, Ολυμπιακή Δομή, αλλά και το 90% των σωματείων επανεξελέγη πανηγυρικά.
Και φτάσαμε τώρα σε όσα διαδραματίστηκαν στην πρόσφατη ΕΠΑΚΑΒ όπου όλοι έλαβαν το μήνυμα της νέας τάξης πραγμάτων με τον Θανάση Ράπτη να παίρνει την κατάσταση στα χέρια του έχοντας μέσα στα ενδιαφέροντά του να στηρίξει το στίβο της Θεσσαλονίκης, η οποία εδώ και αρκετά χρόνια έχει μετατραπεί από πρωταγωνίστρια σε κομπάρσο, ρόλος που μπορεί να μην της αρμόζει αλλά δεν παύει να είναι η πραγματικότητά της
