Ο Εμμανουήλ Καραλής είναι το κεντρικό πρόσωπο σήμερα στο site της IAAF, εξηγώντας γιατί αγαπά τόσο πολύ το επί κοντώ και τί ήταν αυτό που τον έσπρωξε στο πιο επικίνδυνο αγώνισμα του στίβου.
Οι απαντήσεις του Καραλή στην… ανάκριση από την IAAF:
– Ο πατέρας μου ήταν δεκαθλητής και ήθελε να γίνω και εγώ. Με ξεκίνησε από το επί κοντώ που είναι το πιο δύσκολο από τα αγωνίσματα. Έκανα και άλλα αθλήματα όπως η κολύμβηση, το μπάσκετ, το τάε κβον ντο και το ποδόσφαιρο, αλλά προτίμησα το επί κοντώ. Δε φοβόμουν και το διασκέδαζα να παίρνω ένα κοντάρι και να περνάω πάνω από οτιδήποτε.
– Όταν κατέρριψα το ρεκόρ του πατέρα μου (4.80μ.) του είπα: «ΟΚ τώρα γνωρίζω τί καλά τί κάνω». Λίγα χρόνια αργότερα όταν έβλεπα στην τηλεόραση το παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου στο Πόρτλαντ είπα στη μητέρα μου: «Πρέπει να πάω και εγώ. Μια μέρα θα αγωνιστώ στο παγκόσμιο πρωτάθλημα». Τα κατάφερα το 2018 με την τη θέση (στο παγκόσμιο κλειστού στο Μπέρμιγχαμ).
– Ο κύριος στόχος μου στο Μπέρμιγχαμ ήταν να το απολαύσω και αυτό ακριβώς έκανα. Δε γνώριζα καν ότι υπήρχε και χρηματικό έπαθλο για την 5η θέση (6.000 δολάρια).
– Μαζί με τον προπονητή μου (Βασίλης Μεγαλοοικονόμου) δούλεψα και με άλλους τρεις προπονητές. Έναν για το τρέξιμο μου στο διάδρομο, έναν για τα βάρη και έναν για την ενόργανη.
– Όταν βρίσκεσαι σε τέτοιο επίπεδο σημαίνει ότι δε θα ξενυχτάς, δε θα τρως junk food και θα πρέπει να ξυπνάς νωρίς κάθε μέρα για τις πρωινές προπονήσεις.
– Σπουδάζω αθλητικό μάνατζμεντ στο πανεπιστήμιο των Αθηνών και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ισορροπήσω τις σπουδές μου με έξι ώρες προπόνηση την ημέρα.
– Είναι καθαρά θέμα ισορροπίων αλλά εγώ δεν τα αντιμετωπίζω όλα αυτά ως θυσίες. Αποτελούν επιλογές μου και αξίζει τον κόπο γιατί νιώθω πολύ περήφανος με την ελληνική σημαία στο στήθος μου. Νιώθω ευλογημένος και ευγνώμων.
