Ντροπή για τον ελληνικό αθλητισμό (pics)

Δυστυχώς στην Ελλάδα, οι περισσότεροι ασχολούνται με τις επιτυχίες του αθλητισμού και λίγοι είναι αυτοί που κοιτάζουν πίσω από τη βιτρίνα για να διαπιστώσουν πως έφτασε κάποιος αθλητής ή αθλήτρια να διακριθεί σε κάποια μεγάλη διοργάνωση.

του Θανάση Νικολάου
[email protected] follow me @ThanNikolaou

Στα Χανιά της Κρήτης, υπάρχει ένας προπονητής στίβου, ο Κώστας Παπαμαρκάκης ο οποίος φωνάζει εδώ και χρόνια για τις άθλιες συνθήκες στις οποίες προπονούνται οι ρίπτες. Σε κάθε ευκαιρία τονίζει το πρόβλημα και είναι πραγματικά απορίας άξιο πως μέχρι σήμερα δεν έχει ασχοληθεί ουδείς να δώσει μια λύση. Όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, η κατάσταση στην περιοχή του Κλαδισού είναι πρωτόγονη και άκρως ανθυγιεινή.
Σε αυτό το χώρο προπονούνταν ο Μιχάλης Αναστασάκης μέχρι που ο Παπαμαρκάκης αναγκάστηκε να τον στείλει στον Αλέξανδρο Παπαδημητρίου ο οποίος για τον Αναστασάκη αποφάσισε να ασχοληθεί με την προπονητική. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού στίβου, τέταρτος φέτος στην Ευρώπη και με συμμετοχή στους Ολυμπιακούς του Ρίο, το πιθανότερο είναι να μην είχε ποτέ αυτήν την εξέλιξη αν συνέχιζε να προπονείται σαν… πρωτόγονος. Το ίδιο ισχύει και για τον Ιβάν Μενγκλέμπεη που έκανε… ηρωισμούς με τον προπονητή του Γιώργο Κονταράκη εκεί στον Κλαδισό. Τελικά πέρασε στη σχολή των ΤΕΦΑΑ στα Τρίκαλα και… σώθηκε. Πίσω όμως έχουν μείνει πολλοί νεαροί ρίπτες με τους προπονητές. Αυτοί συνεχίζουν να παλεύουν για το όνειρο τους ανάμεσα σε μπάζα, σε βαλβίδα που πρέπει να καθαρίζουν διαρκώς καθώς καλύπτεται από το κοκκινόχωμα της περιοχής, να αναπνέουν όλη τη σκόνη και φυσικά για αποδυτήρια ούτε λόγος…
Το 2016 η πολιτεία έβαλε στόχο να επιβάλλει στον ελληνικό αθλητισμό τα διεθνή κριτήρια στους κανόνες του αντί-ντόπινγκ και βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο. Το 2017 θα πρέπει να έχει στόχο να επιβάλλει ανθρώπινες συνθήκες στους αθλητές και τις αθλήτριες μας. Εν έτη 2017, οι αθλητές δεν έχουν ανάγκη το ντόπινγκ. Συνθήκες υψηλού αθλητισμού έχουν ανάγκη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση συνθήκες… ανθρώπινες.
Ας γίνει επιτέλους κάτι για να μπει τέλος σε αυτό το αίσχος.

ΥΓ1. Όχι ότι στην Αθήνα τα πράγματα είναι καλύτερα. Στον Άγιο Δημήτριο πέταξαν τους ρίπτες στο δρόμο. Θα ασχοληθούμε με αυτό το θέμα πολύ σύντομα.

ΥΓ2. Ωραία όλα όσα ειπώθηκαν στην ΕΠΑΚΑΒ, με τις παρουσιάσεις των ομιλητών σε κεντρικό ξενοδοχείο της Γλυφάδας. Όλοι αυτοί οι κύριοι, άπαντες άνθρωποι του στίβου, πως αισθάνονται βλέποντας αυτές τις εικόνες (που φυσικά όλοι τις γνωρίζουν);