Το αρχείο των Ολυμπιακών Αγώνων κρύβει πολλές φορές ενδιαφέρουσες ιστορίες και μετάλλια που αποκτούν ιστορική σημασία στο πέρασμα των χρόνων.
του Στέφανου Σουλιώτη
[email protected]
Από τα 46 μετάλλια που κατέκτησε η Ελλάδα στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, ένα έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία. Στις 11 Απριλίου 1896 πραγματοποιήθηκε στον κόλπο της Ζέας το αγώνισμα των 100μ. ελεύθερο ναυτών και νικητής αναδείχθηκε ο 16χρονος Ιωάννης Μαλοκίνης. Το παράδοξο είναι πως, αντίθετα με τη φιλοσοφία των Ολυμπιακών Αγώνων που θέλει τα αγωνίσματα να είναι ανοιχτά σε όλους τους αθλητές, στο συγκεκριμένο συμμετείχαν μόνο Έλληνες οι οποίοι υπηρετούσαν σε πλοία του πολεμικού ναυτικού που ήταν αγκυροβολημένα στο λιμάνι του Πειραιά. Ο Μαλοκίνης με καταγωγή από τις Σπέτσες και ρίζες αρβανίτικες, υπηρετούσε εκείνη την περίοδο τη θητεία του στο θωρηκτό «Ύδρα». Στα 100μ. ελεύθερο ναυτών είχαν δηλώσει συμμετοχή έντεκα αθλητές αλλά τελικά κολύμπησαν μόνο τρεις. Ο χρόνος του Μαλοκίνη ήταν 2:20.4, σχεδόν ένα λεπτό πιο αργός από την επίδοση του Ούγγρου νικητή των 100μ. ελεύθερο Άλφρεντ Χάγιος (1:22.2). Αντίπαλοι του Μαλοκίνη ήταν ο Σπυρίδων Χαζάπης και ο Δημήτριος Δρίβας που τερμάτισαν στη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα αλλά οι χρόνοι τους παραμένουν άγνωστοι. Ο Χαζάπης καταγόταν από την Άνδρο και ήταν 24 ετών, ενώ για τον Δρίβα δεν υπάρχει τίποτα γνωστό.
Τα 100μ. ελεύθερο ναυτών ήταν ένα από τα τέσσερα κολυμβητικά αγωνίσματα της Αθήνας το 1896. Ο Αμερικανός μελετητής των Ολυμπιακών Αγώνων, Μπιλ Μέιλον, αναφέρει στο βιβλίο του για τη διοργάνωση του 1896 πως «η ένταξη του συγκεκριμένου αγωνίσματος στα Ολυμπιακά αρχεία είναι στην καλύτερη περίπτωση γεμάτη αμφιβολίες», δημιουργώντας την αίσθηση σε αρκετούς ιστορικούς πως το συγκεκριμένο αγώνισμα προστέθηκε από τους Έλληνες τότε για να μεγαλώσουν τη συγκομιδή μεταλλίων. Πάντως είναι αλήθεια πως η εξαφάνιση του αθλήματος από το Ολυμπιακό πρόγραμμα όλων των επόμενων Αγώνων ενίσχυσαν αυτή την άποψη. Ωστόσο το όνομα του Μαλοκίνη είναι στη λίστα της ΔΟΕ με τους κατόχους μεταλλίων και επίσης δεν υπάρχει καμία αναφορά που να μαρτυρά πως ο Πιερ ντε Κουμπερτέν είχε αντίρρηση να συμπεριληφθεί το αγώνισμα στο Ολυμπιακό πρόγραμμα. Ο Μαλοκίνης πέθανε το 1942 στον Πειραιά. Βάσει των στοιχείων είναι ο νεότερος Έλληνας χρυσός Ολυμπιονίκης αν και εκείνα τα χρόνια ο νικητής κέρδιζε ασημένιο μετάλλιο και ο δεύτερος χάλκινο. Στην Αθήνα το 1896 σημειώθηκε άλλο ένα ρεκόρ καθώς ο Δημήτριος Λούνδρας σε ηλικία 10 ετών και 218 ημερών κατέλαβε την τρίτη θέση στο ομαδικό δίζυγου ανδρών και παραμένει μέχρι σήμερα ο νεότερος αθλητής παγκοσμίως που ανέβηκε σε Ολυμπιακό βάθρο.
