Δυο μέρες πριν τον τελικό του τριπλούν 45 ανθρώπινες ζωές χάθηκαν στα εδάφη της Μπουρκίνα Φάσο, της οποίας ο λαός εξακολουθεί να ταλαιπωρείται από πραξικοπήματα και τρομοκρατικές επιθέσεις. Χθες το βράδυ ο Χιουζ Φαμπρίς Ζανγκό έφερε την μεγαλύτερη επιτυχία που έχει γνωρίσει ποτέ η χώρα σε παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου και κράτησε τον λόγο του στο να γράψει ιστορία και να προσφέρει λίγη χαρά στους συμπατριώτες του.
της Ελισάβετ Γρηγοριάδου
[email protected]
Ο 30χρονος τριπλουνίστας από την Μπουρκίνα Φάσο έχει ανέβει στο βάθρο όλων των μεγάλων διοργανώσεων. Είχε κατακτήσει πολλαπλά αργυρά και χάλκινα μετάλλια και η μοναδική φορά που άκουσε τον εθνικό ύμνο της χώρας του ήταν το 2018 στο αφρικανικό πρωτάθλημα. Οι συγκυρίες στην Βουδαπέστη (η απόσυρση του Πιτσάρδο, τραυματισμός Χίμπερτ), οι εξαιρετικές του ικανότητες και η καλή του αγωνιστική κατάσταση, τον έφεραν στην κορυφή του κόσμου για πρώτη φορά στην καριέρα του με άλμα στα 17.64μ, κατακτώντας το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Μπουρκίνα Φάσο σε αυτή την διοργάνωση: «Κοιτάξτε το μεγάλο μου χαμόγελο. Τα λέει όλα. Είχα τόσες δυσκολίες και αμφιβολίες, έχω παλέψει πολύ. Έπρεπε να διανύσω πολύ δρόμο για να πάρω αυτό το χρυσό μετάλλιο. Είμαι περήφανος που είμαι ο άνθρωπος που κρατά τον λόγο του. Υποσχέθηκα να γράψω ιστορία και το έκανα απόψε. Δεν μπορώ να φανταστώ το επίπεδο των εορτασμών στη χώρα μου όταν επιστρέψω σπίτι, αλλά θα ξεκινήσω τους εορτασμούς από τη Βουδαπέστη. Έχουμε κάποια προβλήματα στη χώρα μας τώρα και είχαμε την αποστολή να φέρουμε κάποια θετικά συναισθήματα στους συμπατριώτες μας», ήταν τα λόγια του μετά τον τελικό.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που ο Ζανγκό γράφει ιστορία. Ανατρέχοντας 4 χρόνια πριν, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ντόχα η Μπουρκίνα Φάσο δεν είχε κερδίσει ποτέ κάποιο μετάλλιο σε παγκόσμιο και η καλύτερη θέση που είχε κατακτήσει αθλητής της ήταν η 10η. Στον τελικό όμως ο Ζανγκό άλλαξε τα δεδομένα και με νέο ρεκόρ Αφρικής στα 17.66μ κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο. Ύστερα από 2 χρόνια αλλά αυτή την φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο κέρδισε το πρώτο μετάλλιο για την χώρα του (χάλκινο) και μάλιστα η μέρα δεν θα μπορούσε να ήταν πιο κατάλληλη, καθώς στις 5 Αυγούστου που διεξήχθη ο τελικός, στην χώρα του γιόρταζαν την μέρα ανεξαρτησίας τους από την Γαλλία. Μαζί με τον Νιγηριανό Ατζαΐ Αγκμπεμπάκου (μήκος) είναι οι μοναδικοί Αφρικανοί αθλητές που έχουν διακριθεί στο τριπλούν σε τόσο υψηλό επίπεδο.
Ο Ζανγκό δεν διαπρέπει μόνο στον υψηλό αθλητισμό με τα πολλά μετάλλια και τα παγκόσμια ρεκόρ (18.07μ στον κλειστό). Ζει και προπονείται στην Γαλλία και παράλληλα πραγματοποιεί και το διδακτορικό του ως ηλεκτρολόγος μηχανικός στο πανεπιστήμιο της Λιλ. Όνειρο του είναι αφού κρεμάσει τα καρφιά του να γίνει ένας από τους πρώτους γηγενείς καθηγητές στην πατρίδα του. Οι βλέψεις του είναι μεγάλες και παράδειγμα προς μίμηση, και κάτι που μπορεί και μας διδάσκει ακόμη και χωρίς το διδακτορικό του, είναι το να μην τα παρατάμε. Δεν κέρδισε μετάλλιο από τον πρώτο του αγώνα. Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2015 στο Πεκίνο είχε τρεις άκυρες προσπάθειες στον προκριματικό και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο δεν κατάφερε να μπει στον τελικό ολοκληρώνοντας στην 34η θέση με 15.99μ. Δεν εγκατέλειψε και επέμεινε για να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Επόμενος στόχος του είναι να κλείσει την συλλογή των μεταλλίων του με το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024.
