Τις περισσότερες τριβές έχει προκαλέσει το άρθρο 8 του νομοσχεδίου που θέτει περιορισμούς στις θητείες παραγόντων και θεσπίζει ηλικιακά όρια για την εκλογή σε σωματεία και αθλητικές ομοσπονδίες.
του Σταύρου Γεωργακόπουλου
[email protected]
Στην τοποθέτησή του ο Λευτέρης Αυγενάκης πρόταξε τις τοποθετήσεις των Ολυμπιονικών. Με αιχμή του δόρατος τον Νικόλα Κακλαμανάκη. Υπογράμμισε μία σειρά φράσεων που χρησιμοποίησε ο χρυσός Ολυμπιονίκης του 1996 (και αργυρός το 2004) για να πείσει πώς η νομοθετική παρέμβασή του βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση. «Ακούστηκε στην προηγούμενη συνεδρίαση ότι η Βουλή είναι εδώ για να νομοθετεί για τους αδύναμους. Αυτό είναι λαϊκισμός. Η Βουλή νομοθετεί για όλους τους πολίτες. Επίσης, ακούστηκε από αρκετούς συναδέλφους ότι η διάταξη είναι αντισυνταγματική, αναφορικά με την αναδρομικότητα στις θητείες και τα ηλικιακά όρια που θέτει. Άκουσα με μεγάλη προσοχή τα επιχειρήματα όλων των συναδέλφων. Η φιλοσοφία της διάταξης είναι η ανάγκη διοικητικής ανανέωσης των oμοσπονδιών», υπογράμμισε ο υφυπουργός Αθλητισμού.
«Πέρα και πάνω από τον πολύ θόρυβο που προκαλούν οι αντιδράσεις ορισμένων παραγόντων στο άκουσμα της απώλειας προνομίων, ακούμε το βουβό κίνημα των αθλητών, των στελεχών, των ανθρώπων που βρίσκονται στον πυρήνα του αθλητισμού. Είναι ο παλμός του αθλητισμού και η μεγάλη βάση την οποία πρέπει να ακούσουμε. Θέλουμε να δώσουμε χώρο στους νέους ανθρώπους, θέλουμε οξυγόνο στην διοικητική δομή των ομοσπονδιών, θέλουμε νέο πνεύμα με όρεξη, δημιουργικότητα, νέες ιδέες, κέφι, διάθεση για προσφορά. Αυτά είναι τα συστατικά που θα αναβαθμίσουν εντέλει το αθλητικό οικοσύστημα της χώρας. Εδώ, σε αυτή την αίθουσα, ακούστηκε πολύ έντονα ότι η διάταξη είναι φωτογραφική και ότι το κάνουμε για να εξυπηρετήσουμε φίλους. Ζητώ ξεκάθαρα να μιλήσετε με ονόματα. Να πείτε πρόσωπα και να κατονομάσετε ποιους εξυπηρετούμε. Αλλιώς είναι λόγια του αέρα και λάσπη στον ανεμιστήρα», συμπλήρωσε ο Λευτέρης Αυγενάκης και έθεσε ερωτήματα προς τα μέλη της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων: «Που είναι η ευαισθησία σας, τι κάνατε και τι έχετε να απαντήσετε στους αθλητές, τους πρωταθλητές, τους ολυμπιονίκες που έχουν ευθέως κατηγορήσει πολλάκις τις ομοσπονδίες τους δημόσια για κατάπτυστες εκλογικές διαδικασίες με στημένους μηχανισμούς, για αποκλεισμούς, για μη δημοκρατικές διαδικασίες, για μυστικούς μηχανισμούς χειραγώγησης αποφάσεων; Σε αυτούς τους αθλητές τι λέτε; Εγώ δεν θα πω τίποτα παραπάνω, απλά θα επαναλάβω όσα ειπώθηκαν επίσημα και δημόσια από όσους ασχολούνται με τον αθλητισμό».
Στη συνέχεια της τοποθέτησής του ο υφυπουργός Αθλητισμού έκανε φύλλο και φτερό την ομιλία του Νικόλα Κακλαμανάκη. Με αυτούσια παράθεση ολόκληρων παραγράφων από τα πρακτικά της Επιτροπής.
«… Πρώτα, σχετικά με τον χρονικό περιορισμό της θητείας των μελών του Δ.Σ. των Ομοσπονδιών. Αυτός, θεωρώ, ότι κρίνεται απαραίτητος και το νομοσχέδιο κινείται ως προς αυτό το σημείο προς την σωστή κατεύθυνση, αν και θεωρώ καλύτερα τις δύο θητείες αντί για τρεις, είναι ήδη υπεραρκετές. Αποτρέπει ο χρονικός περιορισμός, την δημιουργία και τη συντήρηση πελατειακών σχέσεων, που αποτελεί, δυστυχώς, ανοικτή πληγή στο χώρο του αθλητισμού. Άλλωστε, ας είμαστε ειλικρινείς, υπέρ-θητείες άνω των 12 ετών, δεν εξυπηρετούν καθόλου τον αθλητισμό και εκπέμπουν αρνητικά μηνύματα στην κοινωνία και τον αθλητισμό. Να σημειωθεί ότι στην βασανιζόμενη πραγματικότητά μας, υπάρχει, δυστυχώς, το φαινόμενο των αιωνόβιων πρόεδρων….
Όμως, υπάρχει ένα “αλλά” και πάντα πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι όσον αφορά τις “τομές”. Πρώτον, η ρύθμιση κινδυνεύει να γίνει εμπαιγμός με την μη άμεση εφαρμογή της. Έτσι εάν οριστεί ότι ο νόμος θα υπολογίζεται για το χρόνο περιορισμού, εντεύθεν, τότε ουσιαστικά αυτή η ρύθμιση “με το πλαστό νομικά πρόσχημα της μη αναδρομικότητας”, θα ματαιωθεί ολοσχερώς και θα αποτελέσει ξεκάθαρη διγλωσσία.
Η αληθής έννοια της αναδρομικότητας, αφορά βιοτικές σχέσεις, που έχουν παρέλθει. Εδώ, αφορά το μέλλον και τα προσόντα που πρέπει να έχει κάποιος. Θα περιμένουμε, δηλαδή, άλλα 12 χρόνια, όταν άλλωστε θα έχουν αλλάξει άλλες δέκα φορές οι νόμοι και οι κυβερνήσεις;
Δεύτερον, αυτή η ρύθμιση κινδυνεύει εν τοις “πράγμασει” να ματαιωθεί, εάν μπορούν οι εν λόγω αιωνόβιοι πρόεδροι, να προετοιμάσουν το έδαφος για τα συγγενικά τους πρόσωπα και να τους κάνουν διάδοχος προέδρους δίκην κληρονομικού δικαίου.
Πόσο αντιπροσωπευτικές των αθλητών είναι οι σημερινές διοικήσεις; Ενέχονται μήπως σε κατάχρηση εξουσίας, με παράνομες και αθέμιτες πρακτικές διαχρονικά;
Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά, στρεβλώσεις υπάρχουν στην έννοια της αυτοδιοίκησης. … …
Η αλήθεια είναι ότι το κράτος δεν θα πρέπει να παρεμβαίνει στη διοίκηση του αθλητισμού, όμως σε μια τόσο διεφθαρμένη κατάσταση έχει συμμετέχει και σε ολυμπιακούς αγώνες, χρειάζεται κάποιου είδους κρατική παρέμβαση, για να ισιώσει το θέμα.
… … Αυτή τη στιγμή ζητάμε να γκρεμίζετε τείχη, να γκρεμίσετε τείχη διαφθοράς, τείχη της κατάχρησης εξουσίας, διασπάθισης δημόσιου χρήματος και τείχη περιφρόνησης…», ήταν τα αποσπάσματα που χρησιμοποίησε ο Λευτέρης Αυγενάκης από την ομιλία του Κακλαμανάκη. Φυσικά προχώρησε στην ανάγνωση τοποθετήσεων και από άλλους Ολυμπιονίκες.
«Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, αυτό προσπαθούμε να κάνουμε, αυτά τα τείχη προσπαθούμε να γκρεμίσουμε και σας ζητώ με το χέρι στην καρδιά να βοηθήσετε όλοι σε αυτό. Είναι υποχρέωση μας να το πράξουμε», ανέφερε ο υφυπουργός.
Η επιχειρηματολογία του Αυγενάκη ολοκληρώθηκε μέσα από αναφορές στο Συμβούλιο της Ευρώπης και την Ευρωπαϊκή Ένωση, που εμπλουτίστηκαν απ’ όσα ισχύουν διεθνώς σε διάφορα αθλήματα. Με υπογράμμιση και της πρωτοβουλίας που ανέλαβε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή για την εξεύρεση μίας συμβιβαστικής λύσης. Αλλά για το θέμα της ΕΟΕ ακολουθεί άλλο ρεπορτάζ.
«Όπως πιθανότατα ξέρετε, το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι από τα πιο ενεργά και επιδραστικά πολιτικά όργανα στα θέματα του αθλητισμού. Τα τελευταία χρόνια δίνει πολύ μεγάλη έμφαση στα θέματα της αθλητικής διακυβέρνησης. Προσπαθεί να βάλει κριτήρια καλής διακυβέρνησης όπως η διαφάνεια, η λογοδοσία, κλπ.
Ένα από τα μέτρα που συστήνει λοιπόν το Συμβούλιο της Ευρώπης σε πρόσφατα ψηφίσματά του είναι ο περιορισμός των θητειών των διοικήσεων (term limit).
(Σελ. 13, άρθρο 51: οι νέοι Κανονισμοί της FIFA, εγκαθιδρύουν όρια θητειών σε όχι πάνω από τρεις θητείες των τεσσάρων ετών, δηλαδή 12 έτη για:
– τον Πρόεδρο της FIFA και τα μέλη του Συμβουλίου (Άρθρα 33.2 και 33.3 του Κανονισμού),
– όλα τα μέλη των δικαστικών οργάνων της FIFA (Άρθρα 52.5 και 52.6 του Κανονισμού)
– όλα τα μέλη της Επιτροπής Ελέγχου και Συμμόρφωσης (Άρθρα 51.3 και 51.4 του Κανονισμού).
Και, μάλιστα, το Συμβούλιο της Ευρώπης κάνει αυτές τις συστάσεις ακόμη και για το πλέον προστατευόμενο άθλημα, αυτό του ποδοσφαίρου. Που όπως όλοι γνωρίζετε διέπεται παγκοσμίως από ένα ειδικό καθεστώς που έχουν καθιερώσει οι FIFA και UEFA.
Και βέβαια, είναι κάτι που υιοθέτησε και η FIFA το 2016 βάζοντας 3 θητείες maximum για τα μέλη όχι μόνο του ΔΣ αλλά και των επιτροπών της», είπε ο υφυπουργός για το Συμβούλιο της Ευρώπης.
«Το ίδιο κάνει, όμως, και η Ευρωπαϊκή Ένωση με το “Principles of Good Governance in sport” (Αρχές καλής διακυβέρνησης στον αθλητισμό)
Ειδικότερα, στη σελ. 10: στον αρ. 6, στα minimum good practice principles, Σημείο 7: Adopting fixed terms of office to allow regular refreshing of decision making bodies (Θέσπιση συγκεκριμένου αριθμού θητειών για την τακτική ανανέωση των οργάνων λήψης αποφάσεων)
Και φυσικά το επιχείρημα που ακούστηκε σε αυτή την αίθουσα ότι δεν μπορούμε να νομοθετούμε για ζητήματα που δεν ορίζονται ρητά στους Κανονισμούς των Διεθνών Ομοσπονδιών, θα αναφερθώ στο Καταστατικό της World Athletics (πρώην IAAF) (Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου). Στο β’ μέρος, άρθρο 7 παρ 5 ορίζει ότι: Για να θεωρηθεί μέλος ο αιτών (ΣΕΓΑΣ) που θέλει να αποκτήσει αποδοχή ως μέλος, πρέπει να επιδείξει στην κρίση του Συμβουλίου (IAAF) ότι είναι μια ξεχωριστή νομική οντότητα που έχει συσταθεί ορθά και είναι πάντα εναρμονισμένη με την ισχύουσα νομοθεσία της χώρας του», συμπλήρωσε.
