Ο μοναστικός βίος του Κιπτσόγκε στην κενυατική επαρχία

Ο Τομ Ρέινολντς πέρασε μία εβδομάδα μαζί με τον Έλιουντ Κιπτσόγκε στην Κένυα για λογαριασμό του BBC και μετέφερε λεπτομέρειες από την καθημερινή ζωή του μαραθωνοδρόμου που έχει γράψει το δικό του κεφάλαιο στην αθλητική ιστορία.

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να συνοψίσεις σε ένα κείμενο μία εβδομάδα με έναν τέτοιον αθλητή, ή μάλλον να μεταδώσεις στο 100% όσα είδες και όσα άκουσες σε αυτή την εμπειρία. Ο Ρέινολντς αποκάλυψε όμως πτυχές της ζωής του Κιπτσόγκε για τις οποίες είχαμε μία ιδέα, αλλά όχι διαμορφωμένη εικόνα.

Η παιδική ηλικία
Αρχίζει με λεπτομέρειες από την παιδική του ηλικία κατά την οποία, όπως και για πολλά παιδιά στην Κένυα, το τρέξιμο ήταν αναγκαστικά κομμάτι της ζωής τους. Το 2002 στα 18 του βρέθηκε στο δρόμο του ο μετέπειτα προπονητής του, Πάτρικ Σάνγκ, ο οποίος εντόπισε το ταλέντο του και του έδωσε ένα προπονητικό πλάνο για να ακολουθήσει στην περιοχή του. Ο Κιπτσόγκε εκείνη την ώρα δεν είχε μαζί του μολύβι και έτσι χάραξε ελαφρά με ένα κλαδι στο χέρι του το πρόγραμμα και έτρεξε πίσω στο σπίτι του για να καταγράψει με λεπτομέρεια το πλάνο, όσο ακόμα ήταν φρέσκο στη μνήμη του. Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα και έχοντας φτάσει στην απόλυτη κορυφή, δεν έχουν αλλάξει πολλά στη ζωή του πέρα από το ότι τώρα έχει μολύβι και έχει γεμίσει πολλά τετράδια με τις προπονήσεις του.

Το «βουδιστικό ησυχαστήριο»
Αυτή η παρομοίωση ήρθε στο μυαλό του Ρέινολντς όταν είδε το χώρο όπου μένει ο Κιπτσόγκε μαζί με τα υπόλοιπα 30 μέλη του γκρουπ του Σανγκ. Το μόνο πράγμα που πρόδωσε τη χρήση του ήταν οι σειρές από παπούτσια της σειράς Vaporfly της Nike των 200 δολαρίων δίπλα στην είσοδο. Όταν έστησε την προπονητική βάση ο Σανγκ το 2002 είχε στόχο να στεγάσει όλους τους νεαρούς αθλητές μαζί και όταν αυτοί έφταναν σε ένα υψηλό επίπεδο θα έφευγαν για να μείνουν μόνοι τους. Οι ίδιοι όμως ήθελαν να παραμείνουν εκεί και να προπονούνται όλοι μαζί. Η μόνη πολυτέλεια που έχει ο Κιπτσόγκε είναι ότι έχει το δικό του δωμάτιο, ενώ όλοι οι υπόλοιποι μένουν σε κοιτώνες. Όλοι ανεξαιρέτως συμμετέχουν στο καθάρισμα, ενώ υπάρχει μάγειρας που ετοιμάζει σε μία μικρή κουζίνα το φαγητό, που αποτελείται από καθιερωμένες γεύσεις, όπως το παραδοσιακό είδος πόριτζ (χυλός) με καλαμποκάλευρο, το ουγκάλι. Παραδίπλα βρίσκεται η λιτή τραπεζαρία με μία μόνο αφίσα που γράφει τη φράση «Το ταξίδι των 1000 μιλιών αρχίζει με ένα βήμα». Ο Ρέινολντς κάνει ακόμα μία παρομοίωση: «είναι σαν φθηνό χόστελ». Ο έτερος μεγάλος αθλητής του γκρουπ, ο Κάμγουορορ, απαντάει ότι ο μινιμαλισμός είναι και η γοητεία του. «Το καμπ μας κάνει καλό, είμαστε μακριά από τις οικογένειές μας και συγκεντρωνόμαστε μόνο στο τρέξιμο» είπε, και πρόσθεσε «Το τρέξιμο είναι σα το γραφείο μας. Δουλεύουμε με πάθος και σεβασμό για αυτό». Στην ομάδα όλοι σέβονται άτυπα τον Κιπτσόγκε ως «αφεντικό», μία λέξη που αποστρέφεται και ζητάει να μην τη λένε. «Όταν γίνεσαι αφεντικό, δε σκέφτεσαι καθαρά. Είναι καλύτερο να είσαι ηγέτης, όχι αφεντικό. Για αυτό κάνω το μερίδιό μου στην καθαριότητα. Έτσι πιστεύω ότι δείχνω στους νέους το σωστό δρόμο», δήλωσε ο ίδιος.

Το πρόγραμμα προπόνησης
Από τη Δευτέρα έως το Σάββατο το τρέξιμο είναι θρησκεία. Παρόλο που το σπίτι του Κιπτσόγκε είναι σε μικρή απόσταση με το αμάξι επιλέγει να μένει σε ένα δωμάτιο στη βάση του γκρουπ του, στο οποίο ζει λιτά και σπαρτιατικά. «Η ζωή μας είναι πολύ απλή. Σηκώνεσαι το πρωί, πας για τρέξιμο. Γυρνάς και αν είναι η μέρα για καθάρισμα το κάνεις, αλλιώς ξεκουράζεσαι. Μετά πας για μεσημεριανό, μασάζ και για τρέξιμο στις 16:00. Μετά ένα απογευματινό τσάι, ξεκούραση και μετά ύπνος. Τόσο απλό», τόνισε ο παγκόσμιος ρέκορντμαν. Κάθε μέρα έχουν δύο προπονήσεις. Οι δύσκολες είναι αυτές εντός σταδίου τις Τρίτες, το long run τις Πέμπτες και η διαλειμματική προπόνηση τα Σάββατα. Κάθε απόγευμα έχουν ως αποθεραπεία τρέξιμο 10 χιλιομέτρων. Μεγάλο ενδιαφέρον είχε το δίωρο long run που είδε από κοντά ο Ρέινολντς την Πέμπτη. Βγήκαν έξω στις 5:30 το πρωί και ήδη έξω από την πόρτα του καμπ είχαν μαζευτεί 50+ άτομα. Δεν ήθελαν αυτόγραφα, ήταν νεαροί δρομείς της περιοχής που ήθελαν να αποδείξουν ότι αξίζουν μία θέση μέσα στο γκρουπ. Ο Σανγκ ανέφερε στο Ρέινολντς ότι στα 20 χρόνια που προπονεί τον Κιπτσόγκε, δεν έχει χάσει ούτε μία τέτοια προπόνηση, ένα εντυπωσιακό επίτευγμα συνέπειας και σταθερότητας. Να σημειωθεί ότι από τους 100 που ξεκίνησαν το τρέξιμο όταν επέστρεψαν στη βάση είχαν μείνει μόνο πέντε.

Η ζωή του Κιπτσόγκε εκτός προπόνησης
Κάθε Κυριακή γυρίζει στη γυναίκα του και τα παιδιά του. Με τη Γκρέις γνωρίστηκαν μέσω του καλύτερού του φίλου και αδερφού της γυναίκας του, του Άμος, και αυτό που της άρεσε στον Κιπτσόγκε όπως είπε η ίδια ήταν ότι ήταν σιωπηλός και σεμνός. Για το χρόνο που περνούν μαζί η ίδια είπε: «Στο σπίτι διασκεδάζει πολύ με τα παιδιά με τα οποία τρέχει γύρω-γύρω μέσα στο σπίτι», ενώ αποκάλυψε ότι όλοι μαζί τις Κυριακές παρακολουθούν Formula 1. Είναι όμως και αυστηρός με το ωράριο: «Τα παιδιά κι εγώ το ξέρουμε αυτό, πάντα βλέπω το χρόνο. Ειδικά την Κυριακή το πρωί που πάμε στην εκκλησία». Ο Κιπτσόγκε διατηρεί και μία μικρή φάρμα με ζώα, αγελάδες, πρόβατα και κότες. Όποτε μπορεί πηγαίνει εκεί να ξεσκάσει γιατί για τον ίδιο η ενασχόληση με τα ζώα τον ηρεμεί και τον ανανεώνει μετά την προπόνηση. Το τελευταίο διάστημα η INEOS του έκανε δώρο ένα ποδήλατο το οποίο χρησιμοποιεί πολύ τελευταία και το οποίο του θυμίζει την εποχή που ως έφηβος μετέφερε γάλα με τον ποδήλατό του σε κυκλική διαδρομή 40χλμ για να βγάλει χαρτζιλίκι. Αποκάλυψε ότι αργότερα μέσα στη χρονιά σκοπεύει να φτάσει τα 300χλμ διαδρομή. Στην ερώτηση αν έχει ξεφύγει ποτέ μετά την επιτυχία, όπως έχουν κάνει πολλοί άλλοι Κενυάτες, είναι ανένδοτος: «Στο μυαλό μου δεν έχω χρήματα, αυτό θα ήταν χαοτικό. Θέλω να παραμείνω άνθρωπος, πέρα από τα χρήματα. Δε δουλεύω με αυτά, είναι μόνο στην τράπεζα. Θέλω να ζήσω μία λιτή ζωή».

Ο επόμενος στόχος
Μετά τον άθλο του μαραθωνίου κάτω από τις 2 ώρες στη Βιέννη είπε στο φυσικοθεραπευτή του: «Τώρα πάμε για το επόμενο βήμα, να το κάνω και επίσημα». Αν και δεν το είχε αναφέρει επίσημα, φήμες λέγανε ότι θα το προσπαθούσε στο Λονδίνο, στον αγώνα που θα γινόταν κανονικά αυτή την Κυριακή, 26 Απριλίου, κόντρα και στον Αιθίοπα Μπεκέλε. Η πανδημία είχε άλλα σχέδια όμως, και ανέβαλε κατά ένα χρόνο και την υπεράσπιση του Ολυμπιακού του τίτλου στο Τόκιο. Η γυναίκα του υπονόησε στη συζήτηση με τον Ρέινολντς ότι ίσως η κούρσα στο Σαπόρο να ήταν και το κύκνειο άσμα του, όμως τώρα θα συνεχίσει σίγουρα μέχρι το 2021, στα 36 του. Ένας δεύτερος Ολυμπιακός τίτλος θα χτίσει ακόμα περισσότερο το μύθο του, όμως ο ίδιος δε θα αλλάξει. Όπως και μετά τη Βιέννη θα γυρνούσε στο καμπ, θα έπινε ένα τσάι με την ομάδα και θα άρχιζε πάλι προπόνηση. ο χαρισματικός κύριος Κιπτσόγκε δήλωσε: «Το πιο σημαντικό για εμένα είναι να δίνω έμπνευση, όχι να έχω φήμη. Έρχονται άνθρωποι και μου λένε το μότο μου (no human is limited, κανένας άνθρωπος δεν είναι περιορισμένων δυνατοτήτων), και αυτό απλά με κάνει ευτυχισμένο».

πηγή: BBC