Ολοκληρώθηκε το φετινό πρωτάθλημα της βόλεϊ λιγκ, το πρώτο μετά από μια διετία όπου ο κορωνοϊός ήταν στο προσκήνιο (όχι ότι έλειψε και φέτος) με τον Παναθηναϊκό να κατακτά δίκαια τον τίτλο.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Ο καθένας μπορεί να έχει τις ενστάσεις του για το «δίκαια», ωστόσο οι πράσινοι ακόμη κι αν για κάποιους δεν ήταν η (πολύ) καλύτερη ομάδα, ήταν (χωρίς καμία αμφιβολία) η πιο σταθερή από τους υπόλοιπους διεκδικητές (κι αυτή που ας μην ξεχνάμε έφτασε πιο μακριά από όλους στην Ευρώπη παίζοντας στα ημιτελικά του Challenge Cup) με τον Δημήτρη Ανδρεόπουλο να παίρνει τα εύσημα γιατί αποδείχθηκε (κι εκ του αποτελέσματος) ότι διαχειρίστηκε σωστά τις όποιες δύσκολες στιγμές.
Έπεσε από την πρώτη θέση όταν έχασε εντός έδρας από τον ΠΑΟΚ στον Άγιο Θωμά (η μοναδική του ήττα που ήταν κομπλέ, με τον Πρωτοψάλτη να μην παίζει στο δ’ σετ) και βρέθηκε ξανά πρώτος με το διπλό στην έδρα του Δικεφάλου στη 2η αγωνιστική της Β’ φάσης χωρίς να κοιτάξει ποτέ ξανά πίσω.
Οι πράσινοι αν και είχαν το μικρότερο ρόστερ από τους διεκδικητές του τίτλου (μοναδική αλλαγή ο Ράπτης-τεράστιο θέμα η καθοδική πορεία του που βαραίνει τον ίδιο, αλλά και την ομάδα- και ο Μπάσης που ουσιαστικά έμπαινε για να κάνει σερβίς) το πλήρωσαν με τον αποκλεισμό στο Κύπελλο (από τον κακό τους δαίμονα, Φοίνικα Σύρου), ενώ στο μήνα που κρίθηκαν τα πάντα είχαν την τύχη και τις συγκυρίες με το μέρος τους και είδαν τους Γιάκομπσεν, Βαν Ντεν Ντρις να μπορούν να συνεννοούνται μέσα στο γήπεδο.
Τι εννοούμε την αναφορά σε «τύχη και συγκυρίες»; Ο ΠΑΟ στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος δεν είχε καμία απουσία, παρόλο που από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τα μέσα Μαρτίου είχε πολύ δύσκολο πρόγραμμα λόγω και της Ευρώπης), ενώ το πρόγραμμα της Β’ φάσης ήταν το καλύτερο που θα μπορούσε να περιμένει (ο πρώτος ΠΑΟΚ που θεωρητικά είχε το πάνω χέρι έπαιξε τα τρία ντέρμπι συνεχόμενα με τον πρώτο γύρο να έχει τα δύο εντός).
Όλα αυτά είναι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, ειδικά όταν οι αντίπαλοι σου, δεν τις διαθέτουν (ο καθένας για διαφορετικούς λόγους).
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη… Ο φετινός Παναθηναϊκός είχε έναν πραγματικό ηγέτη στο ρόστερ του κι αυτός δεν είναι άλλος από τον Θανάση Πρωτοψάλτη.
Ο κοντός δεν ήταν ο καλύτερος ακραίος του πρωταθλήματος, δεν είχε τα καλύτερα στατιστικά από άλλους παίκτες που αγωνίζονται στην ίδια θέση, ίσως δεν έκανε κανένα τέλειο παιχνίδι, αλλά ήταν αυτός που τραβούσε όλη την υπόλοιπη ομάδα στα δύσκολα. Τεράστια ψυχή και κατά την προσωπική μας άποψη ο πραγματικός MVP του πρωταθλήματος.
Κι αν τελικά αποχωρήσει για το εξωτερικό, θα είναι ένα τεράστιο πλήγμα για τους πρωταθλητές, που θα πρέπει να βρουν έναν νέο ηγέτη (κι αυτό δεν αγοράζεται μόνο με τα λεφτά).
Γενικά η επόμενη μέρα έχει ενδιαφέρον σε όλους, καθώς κι ο ΠΑΟ αναμένεται να έχει αλλαγές (έχει κλείσει Φράγκο, Ζήση, έχει ψαχτεί και για τον Ούντρις), με τον Ολυμπιακό όπως έχει συμβεί όλα τα προηγούμενα χρόνια μετά από την απώλεια του τίτλου, να κάνει πολύ γρήγορες κινήσεις (κι αν τελικά κλείσει και τον Τσέμπουλ θα είναι όντως μια πολύ δυνατή ομάδα).
Οι ερυθρόλευκοι με την έλευση Τζουλιάνι ναι μεν έδειξαν σημάδια βελτίωσης, αλλά οι ανορθογραφίες του καλοκαιριού ήταν πολλές και στη χειμερινή περίοδο άργησε πολύ για να βγει στην αγορά.
Ο Φοίνικας από εκεί που τον Μάρτιο εμφανιζόταν να έχει κλείσει σχεδόν όλη την ομάδα και τον προπονητή για την επόμενη σεζόν, τώρα ετοιμάζεται για αλλαγές ψάχνοντας και προπονητή. Αν στήσει όμως και πάλι πρώτα την ομάδα (Τζούριτς και Ιερεσουέλο μένουν σίγουρα) και μετά πάρει προπονητή, τότε δεν αποκλείεται να δούμε ξανά το ίδιο έργο.
Ο δε ΠΑΟΚ πλήρωσε ακριβά τον κορωνοϊό στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν, αλλά δεν έδειξε και τις απαραίτητες ψυχικές δυνάμεις για να ανατρέψει την κατάσταση. Όταν η ομάδα είχε ρολάρει, από τα τέλη Νοεμβρίου έως τα τέλη Ιανουαρίου ήταν η καλύτερη και με διαφορά, όταν όμως προέκυψαν οι ατυχίες κατέρρευσε και εκεί φάνηκε η έλλειψη ηγέτη, με μοναδικό ξέσπασμα το φάιναλ φορ του Κυπέλλου.
Η παραμονή των Κοκκινάκη, Γουόλς είναι σημαντική, αλλά κι εδώ το καυτό ζήτημα είναι ο προπονητής, καθώς ο Καλμαζίδης ακόμη δεν έχει ανανεώσει και όσο οι μέρες περνούν και δεν προκύπτει ανακοίνωση, τόσο θα μεγαλώνει κι ο προβληματισμός.
