Το παρουσιαστικό του δεν σου γεμίζει το μάτι, όχι επειδή δεν είναι ψηλός και αθλητικός (ίσα-ίσα), αλλά λόγω της babyface φυσιογνωμίας του και του, μάλλον, συνεσταλμένου βλέμματος. Διόλου περίεργο, βέβαια, για ένα παιδί 21 ετών από την όχι δα και τόσο κοσμοπολίτικη πολιτεία του Νέου Μεξικού στον πολύ βαθύ αμερικανικό νότο.
Συνέντευξη Βασίλης Γεωργιώτης
Mπορεί ο Σον Μπάρμπερ, ο νέος παγκόσμιος πρωταθλητής του άλματος επί κοντώ να εκπροσωπεί τον Καναδά, όμως γεννήθηκε και ανατράφηκε στις ΗΠΑ και σαν γνήσιος κάτοικος του Νιου Μέξικο, έχει ως δεύτερη γλώσσα του τα… σπαστά ισπανικά και όχι τα γαλλικά, όπως κάθε τυπικός Καναδός πολίτης. Αλλωστε την πατρίδα των γονιών του, το Τορόντο, τη γνωρίζει μόνο από τις ολιγοήμερες καλοκαιρινές διακοπές των εφηβικών του χρόνων. Ο πατέρας του Τζορτζ, παλιός επικοντιστής και ο ίδιος με 5.29 ρεκόρ και συμμετοχή (χωρίς έγκυρο άλμα) στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1983, ήταν αυτός που μύησε τον Σον στα μυστικά του αγωνίσματος και παραμένει μέχρι σήμερα ο προπονητής του και ο συνεργάτης της εταιρίας που τον προμηθεύει με τα πρωτοποριακά (πολύ ευλύγιστα) κοντάρια του.
Τον Σον Μπάρμπερ τον συναντήσαμε για μια χαλαρή κουβέντα λίγο μετά το τέλος του Ντάιαμοντ Λιγκ των Βρυξελλών, όπου κατατάχθηκε δεύτερος με 5.85, αλλά πίεσε τον Ρενό Λαβιλενί στα όριά του κυνηγώντας τον μέχρι τα 6.00. Είχε μόλις πιει μια μπύρα (τι άλλο; στο Βέλγιο ήταν..) για να χαλαρώσει και πολύ ευγενικά προσφέρθηκε να μας κεράσει ένα δεύτερο κουτάκι που έβγαλε από την τσάντα του.
Ωραίος αγώνας. Τόσο στα 5.90μ. όσο και στα 6.00μ. είχες πολύ ωραία άλματα. Φαίνεται ότι τα «έχεις» τα έξι μέτρα.
Ευχαριστώ. Όντως ήταν πολύ ωραίος αγώνας, με πολύ ένταση. Προσπάθησα για το καλύτερο και είμαι ικανοποιημένος. Και ο Κώστας (Φιλιππίδης) τα πήγε περίφημα. Ξέρεις, όταν πέρασε τα 5.80μ. με την πρώτη και με πολύ καθαρό άλμα, σκέφτηκα ότι αυτή θα ήταν η δική του μέρα του και ότι θα κερδίσει! Είναι ένας εξαιρετικός αθλητής, εγνωσμένης αξίας!
Εχεις προγραμματίσει που θα κάνεις τις διακοπές σου τώρα που τελειώνει η σεζόν;
Κατ’ αρχάς έχω μια ακόμα υποχρέωση, το μίτινγκ της Βαρσοβίας (ήρθε δεύτερος με 5.54μ.) και μετά επιστρέφω σπίτι, δηλαδή στο πανεπιστήμιο (Ακρον) στο Οχάιο. Ηδη για να έρθω εδώ για τα τελευταία μίτινγκ της σεζόν τους παρακάλεσα να μου επιτρέψουν να λείψω και δεν μου χάλασαν το χατίρι. Τις διακοπές μετά τους αγώνες θα αρχίσω να τις σκέφτομαι από το νέο έτος, όταν πια θα έχω ολοκληρώσει τις σπουδές μου.
Φέτος ήταν μια πολύ μεγάλη, ατελείωτη σεζόν για μένα με πολλά μίτινγκ από τον κλειστό στίβο, με κολεγιακούς αγώνες και μετά με τις υποχρεώσεις μου στον ανοιχτό. Θα ήθελα να πάω διακοπές, αλλά δεν θέλω να αφήσω και τις σπουδές μου πίσω».
Στην Ελλάδα έχεις έρθει ποτέ;
Όχι αλλά θα το ήθελα πολύ. Τόσο ο Τομπίας (Σέρμπρατ) όσο και ο Πάβελ (Βοϊτσεχόβσκι) μου είπαν ότι θα έρθουν στη χώρα σας για ξεκούραση και χαλάρωση τις επόμενες μέρες. Ξέρω ότι η Ελλάδα είναι μια όμορφη χώρα.
Στα 18 σου πήρες ένα χάλκινο μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων και στα 21 σου είσαι παγκόσμιος πρωταθλητής ανδρών, έναν τίτλο που οι περισσότεροι αθλητές παλεύουν μια ζωή για να τον κατακτήσουν, αν τα καταφέρουν ποτέ. Εχει αλλάξει κάτι στον τρόπο που σκέφτεσαι και κινείσαι από τη μέρα που κέρδισες το χρυσό μετάλλιο;
Δεν νομίζω, άλλωστε δεν πέρασε και πολύς χρόνος για να συνειδητοποιήσω τις διαφορές. Μέσα μου πάντως, στον τρόπο σκέφτομαι, δεν άλλαξε τίποτα. Το μόνο διαφορετικό που μου συνέβη ήταν το γεγονός ότι εδώ στις Βρυξέλλες οι διοργανωτές με έβαλαν σε ένα από το αυτοκίνητα που κάνουν το γύρο του σταδίου (parade) πριν αρχίσει το πρόγραμμα, μαζί με άλλους παγκόσμιους πρωταθλητές και Ολυμπιονίκες…
Στον Καναδά έχετε φτιάξει μια πολύ δυνατή ομάδα. Κάνατε θραύση στο Πεκίνο!
Αν και το 2001 ήμουν πολύ μικρός, θυμάμαι ότι μέσα στο σπίτι μας στο Εντμοντον δεν είχαμε κατακτήσει κανένα μετάλλιο και τώρα σε μια άλλη χώρα πήραμε οχτώ! Φέτος αναδείχτηκαν πολλά παιδιά κυρίως μέσα από τα αμερικάνικα πανεπιστήμια και οι περισσότεροι είναι σε νεαρή ηλικία. Οι ΗΠΑ προσφέρουν όλες τις ανέσεις για να προπονηθείς σε υψηλό επίπεδο και να σπουδάσεις ταυτόχρονα.
Θα σε δούμε φέτος στον κλειστό στίβο;
Ναι. Αν όχι στα ευρωπαϊκά μίτινγκ, γιατί πρέπει να εκπροσωπήσω και το κολέγιό μου σε αγώνες εντός της Αμερικής, τότε πιθανότατα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Πόρτλαντ, όπου θα συναντήσω και πάλι τον Κώστα, τον Ρενό και τα άλλα παιδιά.
