Οικογενειακή υπόθεση έχουν κάνει το ελληνικό βάδην τα τρία αδέρφια Βαΐτση, μετρώντας ήδη πολλά μετάλλια σε πανελλήνια πρωταθλήματα, αλλά και διεθνείς διακρίσεις. Η μεγαλύτερη κόρη της οικογένειας, Εβελίνα έκανε την αρχή για να την ακολουθήσουν Ιωάννης και Νάνσυ, όλοι τους υπό την καθοδήγηση του Ναπολέων Κεφαλόπουλου.
της Ελεονώρας Ρωσιάδου
[email protected]
Έχοντας ως μόνιμο υποστηρικτή την οικογένεια και μεγαλύτερο θαυμαστή τον εννιάχρονο μικρότερο αδελφό τους, τα τρία αδέρφια Βαΐτση μίλησαν στο Sportsfeed για την σχέση τους με το βάδην.
Η 2χρονη Εβελίνα έχοντας κατακτήσει τη 2η θέση στο πανελλήνιο των 20χλμ. και έχοντας αποτελέσει το πρώτο μέλος των Βαΐτσηδων στο αγώνισμα, μίλησε για το πως ξεκίνησαν όλα αλλά και για το επόμενο μετάλλιο που θέλει να προσθέσει στην συλλογή της. «Στον στίβο βρέθηκα έπειτα από σχολικούς αγώνες στο δημοτικό, όταν μετά από έναν αγώνα μου στα 600μ. με είδαν οι κύριοι Ζώρζος και Κεφαλόπουλος και τηλεφώνησαν σπίτι μου προκειμένου να με καλέσουν στην ομάδα τους στο και αθλητικό γυμνάσιο και είπαμε ναι! Στην αρχή ξεκίνησα από τις ταχύτητες αλλά είχα… ψιλοβαρεθεί να βγαίνω συνέχεια τρίτη γιατί έτρεχα και με μεγαλύτερες, μέχρι που είδα μια κοπέλα να κάνει βάδην. Τότε δεν υπήρχε καμία άλλη αθλήτρια στην περιφέρεια μας για τους σχολικούς αγώνες και ζήτησα από τον κύριο Ναπολέων να μου δείξει, θυμάμαι μου πήρε μια εβδομάδα που του το ζητούσα μέχρι να τον πείσω. Κάναμε τρεις προπονήσεις ίσα ίσα για πλάκα και κατέβηκα στον αγώνα, μετά είδε ότι ήμουν σχετικά καλή και είχα κάποια τεχνική και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας μέχρι σήμερα. Φέτος σαν στόχο έχω ένα καλό ατομικό ρεκόρ στο κλειστό πανελλήνιο πρωτάθλημα και την πανελλήνια πρωτιά στα 20χλμ. βάδην εξίσου με ένα καλό ατομικό ρεκόρ, αλλά και ότι καλύτερο γίνεται με τα δεδομένα που υπάρχουν στις μέρες μας».
Η Εβελίνα έχοντας βάλει τον αθλητισμό και στις σπουδές της δουλεύοντας ήδη σαν φυσιοθεραπεύτρια, μίλησε σαν μεγαλύτερη και για τα θετικά και τα αρνητικά δουλεύοντας σαν οικογένεια, καθώς και για την αντιμετώπιση του κόσμου. «Γενικά εκεί που ξεκινήσαμε για πλάκα, κατέληξε να είναι για όλους μας πιο σοβαρό και σίγουρα το να προπονούμαστε οικογενειακά έχει και τα καλά και τα κακά του. Το καλό είναι ότι ο ένας στηρίζει και τραβάει τον άλλον για ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε αγώνες και προπονήσεις, βέβαια ακόμα και αν δεν κάναμε όλοι μαζί πάλι θα υποστηρίζαμε ο ένας τον άλλον. Το κακό είναι ότι είναι δύσκολο οικονομικά γιατί και οι τρεις χρειαζόμαστε τα ίδια πράγματα (παπούτσια, ρούχα, ταξίδια…). Ο σύλλογος μας ΓΑΣ Ιλισσός μας έχει βοηθήσει όσο μπορεί και μας έχει βοηθήσει πολύ και ο προπονητής μας ο κύριος Κεφαλόπουλος και τον ευχαριστούμε δημόσια. Παρά τις δυσκολίες οι δικοί μας χαίρονται για αυτό που κάνουμε και μας στηρίζουν όπως μπορούνε και φυσικά μας καμαρώνουν όλους μας. Ο κόσμος γενικά μας ενθαρρύνει πολύ, είτε ξέρει τι είναι το βάδην είτε όχι. Σε όσους το λέμε μας λένε μπράβο και να συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε για όσο μπορούμε. Και αυτό σκοπεύουμε να κάνουμε και εμείς, να συνεχίσουμε!».
Στο βάδην από… πλάκα
Ο κατά ένα χρόνο μικρότερος από την ΕΒελίνα, Ιωάννης Βαΐτσης φοιτητής προπονητικής, έχοντας κερδίσει ήδη ένα χάλκινο βαλκανικό μετάλλιο και εμπειρίες από την συμμετοχή στο παγκόσμιο πρωτάθλημα των εφήβων μίλησε στο Sportsfeed για το πως από μια πλάκα, έφτασε σήμερα να κυνηγάει τα 50χλμ. βάδην.
«Στο χώρο του στίβου βρέθηκα λόγω της μεγαλύτερης μου αδερφής, όταν την ακολούθησα και εγώ στο αθλητικό σχολείο. Το βάδην δεν το επέλεξα εγώ ακριβώς… Μια μέρα που έκανα προπόνηση (τρέξιμο) με ένα παιδί είδαμε την αδερφή μου να κάνει βάδην και ξεκίνησε να κοροϊδεύει το αγώνισμα. Πιτσιρικάς τότε του είπα να δει εμένα που το κάνω καλύτερα και όντως το έκανα καλύτερα! Εκείνη την στιγμή με είδε ο προπονητής που είχα (Ζώρζος) και με έστειλε στον κύριο Κεφαλόπουλο για να με δει και έτσι ξεκίνησα. Φέτος ο στόχος μου είναι να ολοκληρώσω την σεζόν με ένα καλό χρόνο στα 20χλμ. βάδην όπως και να τερματίσω στα 50χλμ. βάδην. Από τη δική μου πλευρά το ότι προπονούμαι με τα αδέρφια μου έχει πολλά καλά, γιατί έχουμε κοινό ενδιαφέρον την προπόνηση και ανταλλάζουμε απόψεις, φυσικά με τον προπονητή μας να έχει τον τελευταίο λόγο. Οι δικοί μας, μας στηρίζουν όσο μπορούν και οικονομικά και ψυχολογικά είναι δίπλα μας. Οι φίλοι μου καταλαβαίνουν το αν δεν μπορώ να βγαίνω αρκετές φορές μαζί τους λόγο του προγράμματος που έχω, αλλά παρ’όλα αυτά είναι δίπλα μου και με στηρίζουν και αυτοί και τους ευχαριστώ!».
Η παγκόσμια Νάνσυ
Αν και είναι η μικρότερη της τριάδας (προς το παρόν γιατί ακολουθεί και τέταρτος), έχει καταφέρει να διακριθεί σε παγκόσμιο επίπεδο (Κάλι). Η 17χρονη Νάνσυ Βαΐτση προτεινόμενη για δεύτερη φορά ως η κορυφαία Ελληνίδα κορασίδα αθλήτρια μίλησε για την δική της σχέση με το αγώνισμα και τους επόμενους στόχους. «Ξεκίνησα να πηγαίνω στο γήπεδο από το δημοτικό, όταν με είδε ο κύριος Ζώρζος να τρέχω. Τα πρώτα δύο χρόνια ασχολήθηκα καθαρά με το τρέξιμο όταν μετά από μεγάλη δυσκολία με επέλεξε ο κύριος Κεφαλόπουλος να πάω στο βάδην, γιατί ήταν και είναι κάτι ξεχωριστό για εμένα και το παρακολουθούσα από τα αδέρφια μου και από την τηλεόραση με πολύ ενδιαφέρον και αφοσίωση. Μέχρι στιγμής οι μεγαλύτερες διακρίσεις μου είναι η 5η θέση πέρυσι τον Αύγουστο στους Ολυμπιακούς αγώνες νέων που έγινε στο Νανζίν στην Κίνα και η 15η θέση φέτος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κορασίδων στο Κάλι της Κολομβίας. Και στους δύο αγώνες συμμετείχα στα 5χλμ βάδην με 24:22:21 και 24:07:66 αντίστοιχα, ολοκληρώνοντας την σεζόν μου με 23:27. Φέτος με την νέα χρονιά που μας έρχεται ο μεγαλύτερος στόχος μας, είναι να πιάσω το όριο για το παγκόσμιο πρωτάθλημα νεανίδων που είναι 48:00 στα 10χλμ. βάδην. Μπορεί να είναι δύσκολο αλλά με σκληρή δουλειά και προσπάθεια όλα γίνονται και τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Σχετικά με την συνεργασία με τα αδέρφια μου νιώθω πολύ ωραία γατί βοηθάμε ο ένας τον άλλον στα θέματα προπόνησης. Όσο για την οικογένεια μας, μας στηρίζει όσο μπορεί και είναι μαζί μας σε κάθε νέο βήμα, όπως και οι φίλοι μου με τους οποίους και συζητάμε πολλά πράγματα για το στίβο. Σημαντική βοήθεια έχω και από την συναθλήτρια μου Έφη Κουρκουτσάκη που κάνουμε μαζί προπόνηση και επίσης με στηρίζει και συζητάμε τα πάντα εντός και εκτός γηπέδου».
