Από τον Μάιο του 2014 και το τουρνουά όπεν στο Πουέρτο Βαγιάτα στο Μεξικό, όταν αγωνίστηκαν για τελευταία φορά ως ζευγάρι στην άμμο σε διεθνές τουρνουά η Βίκυ Αρβανίτη με την Πένυ Καραγκούνη, πέρασε πολύς χρόνος και μέσα στους σχεδόν 22 μήνες που μεσολάβησαν άλλαξαν πολλά στις Εθνικές ομάδες μπιτς βόλεϊ γυναικών.
του Δημήτρη Τυχάλα
[email protected]
Ωστόσο όπως αποδεικνύεται η ζωή κύκλους κάνει και δύο χρόνια αργότερα Βίκυ και Πένυ, ως Εθνική ομάδα ξανά, ετοιμάζονται για την μεγάλη επιστροφή στο World Tour.
Μια νέα αφετηρία, με νέο προπονητή, διαφορετικές βάσεις καθότι πλέον η Πένυ δεν είναι η άπειρη πρωτάρα που μόλις είχε αφήσει τη σάλα για την άμμο, η νέα Εθνική ομάδα ξεκίνησε πριν από λίγες ώρες το ταξίδι για την Βραζιλία και τελικό προορισμό την πόλη Μασέιο, όπου στις αρχές της άλλης εβδομάδας ξεκινά το τουρνουά όπεν το World Tour.
Κι όσο κι αν στο συγκεκριμένο τουρνουά ο στόχος είναι απλά η ομάδα να μπει σε αγωνιστικό ρυθμό, καθώς αυτά θα είναι τα πρώτα τους παιχνίδια, η αλήθεια είναι ότι Βίκυ και Πένυ (κι όλο το τιμ) ζει με το όνειρο των Ολυμπιακών Αγώνων, έχοντας όμως πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και κυρίως πολύ καλύτερη χημεία, εντός και εκτός γηπέδου.
Βίκυ το έχετε συνειδητοποιήσει ότι φτάσαμε πάλι στην αρχή μιας χρονιάς;
Θα το συνειδητοποιήσουμε όταν θα μπούμε μέσα στο γήπεδο γιατί έχουμε ξεκινήσει προπονήσεις αρκετούς μήνες πριν και υπάρχει ανυπομονησία για να ξεκινήσουν οι αγώνες. Σ’ αυτό το πρώτο τουρνουά δεν υπάρχει συγκεκριμένος στόχος, απλά θέλουμε να βρούμε το ρυθμό μας γιατί δεν είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε με άλλες ομάδες και αυτές οι τρεις εβδομάδες στην Βραζιλία θα είναι ουσιαστικά ένα ακόμη στάδιο προετοιμασίας.
Πένυ όταν έφτιαχνες την βαλίτσα τί ακριβώς σκεφτόσουν;
Πολλές φορές μου ερχόταν εικόνες από παιχνίδια, ξενοδοχεία κι αυτό δείχνει το πόσο το περιμένω και το θέλω. Απείχα δύο χρόνια από το υψηλό επίπεδο και παρόλο που πλέον έχω μια σχετική εμπειρία νομίζω ότι θα νιώσω το ίδιο συναίσθημα, αν και το βλέπω κι εγώ ότι είμαι πιο ελεύθερη και πιο άνετη απ’ ότι την πρώτη φορά.
Βίκυ, το γεγονός ότι είναι Ολυμπιακή χρονιά η φετινή, είναι όντως κάτι διαφορετικό;
Σίγουρα γιατί ξεκινάς και υπάρχει ένας μεγάλος στόχος που δεν είναι άλλος από την πρόκριση στους Αγώνες του Ρίο. Θα ήθελα πάρα πολύ να αγωνιστώ σε μια 4η Ολυμπιάδα, αλλά ξέρουμε ότι είναι πολύ δύσκολο. Πιστεύω όμως ότι είμαστε στο σωστό δρόμο και το πιο σημαντικό είναι το χτίσιμο της ομάδας γιατί θέλω να βλέπω πιο μακριά από την Ολυμπιάδα.
Η Βίκυ το έχει ζήσει αυτό, εσύ όμως Πένυ το βιώνεις για πρώτη φορά;
Αρχικά ήθελα πάρα πολύ να ζήσω αυτή την προετοιμασία για την Ολυμπιακή χρονιά και η αλήθεια είναι ότι βιώνω κάτι εντελώς διαφορετικό απ’ αυτό που έκανα τα τελευταία δύο χρόνια. Υπάρχουν πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις, υπάρχει πίεση αλλά όπως είπε και η Βίκυ αυτό που προέχει είναι το χτίσιμο της ομάδας με στόχο το μέλλον.
Λένε πως αν ραγίσει το γυαλί δύσκολα ξανακολλάει. Στη δική σας περίπτωση τις ακριβώς ισχύει;
Αρβανίτη: Για μένα ποτέ δεν είχε σπάσει το γυαλί. Η απόφαση που είχα πάρει για να συνεχίσω με την Μαρία ήταν η καλύτερη την δεδομένη στιγμή, αλλά τώρα αυτό το διάστημα που μεσολάβησε μας έκανε καλό και η Πένυ είναι πιο έτοιμη να μπει σ’ αυτή τη διαδικασία. Τότε το 2013 δεν ήταν εύκολη η μετάβαση της από την σάλα στην άμμο, αλλά τώρα είναι διαφορετικά τα πράγματα. Έχουμε ένα καινούργιο τιμ κι εγώ ως μεγαλύτερη και πιο έμπειρη χαίρομαι γιατί βλέπω τη καθημερινή της βελτίωση μέσα από τη δουλειά που γίνεται. Κι αυτή η ομάδα θα είναι διαφορετική από την ομάδα του 2013… Εγώ το πίστευα ότι θα ξαναπαίξω με την Πέννυ.
Καραγκούνη: Η αλήθεια είναι ότι δεν πίστευα ότι πριν το 2016 υπήρχε περίπτωση να ξανασμίξουμε και στην αρχή δεν το είχα δει τόσο ψύχραιμα… Παρόλα αυτά ήθελα να μείνω στο χώρο και έτσι πέρσι έπαιξα με την Πηγιάννα (Μεθενίτη). Φέτος είχα ξεκινήσει προπονήσεις με τον Κώστα (Ποθητάκη) και η πρόταση που ήρθε τον Οκτώβριο ήταν ένα σοκ! Δεν το περίμενα σε καμία περίπτωση, αλλά το θεώρησα ότι ήταν μια ανταμοιβή για την επιμονή μου.
Αρβανίτη: Αυτό ακριβώς της είχα πει. Πρέπει να μείνεις, να βρεις ένα ταίρι να πάρεις έναν άλλον ρόλο μέσα στο γήπεδο, και στο μέλλον πιστεύω ότι θα είμαστε ξανά μαζί.
Βίκυ είναι όπως τη φανταζόσουν η επανένωση;
Αρβανίτη: Δεν θέλω να λέω πράγματα εκ των υστέρων. Αυτή τη στιγμή είμαι πολύ χαρούμενη με την απόφαση που πήρα. Ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων, τα οποία μακάρι να μας δικαιώσουν, θεωρώ ότι έκανα το η πιο σωστή απόφαση.
Καραγκούνη: Εγώ το 2013 είχα έναν πιο δευτερεύοντα ρόλο στην ομάδα, κάτι λογικό αφού ήμουν μικρότερη και πιο άπειρη, αλλά τώρα όπως έχω πει και στη Βίκυ αισθάνομαι εντελώς διαφορετικά και δεν το περίμενα ότι θα ήταν έτσι. Σίγουρα αυτό που συνέβη με τον χωρισμό με βοήθησε να γίνω πιο δυνατή κι από κει και πέρα φυσικά ήταν σημαντικό το γεγονός ότι έπαιξα κάποια παιχνίδια στα οποία είχα πιο ηγετικό ρόλο. Τώρα νιώθω ότι είμαστε ‘ισοδύναμες’ και σ’ αυτό έχει παίξει σημαντικό ρόλο και ο προπονητής μας. Ο Κώστας (Ποθητάκης) καταφέρνει να κρατά τις ισορροπίες, κάτι που δεν γινόταν παλιά και πλέον υπάρχει μια διαφορετική προσέγγιση στο όλο θέμα.
Αρβανίτη: Νιώθω ότι υπάρχει μια συνοχή στην ομάδα, μια πολύ καλή συνεργασία μέσα στο γήπεδο κι αυτό που βλέπω μέσα στο γήπεδο μου αρέσει πάρα πολύ. Κι αυτό το είπα στον Κώστα χθες ότι νιώθω την συνοχή που είχα παλιά με την Βάσω (Καραντάσιου) στο γήπεδο.
Το ευχαριστώ της Βίκυς
«Ο χειμώνας ήταν μια δύσκολη περίοδος και το ότι καταφέρνουμε να πάμε 3 εβδομάδες είναι πρώτον χάρις στην ΕΟΠΕ που μας στηρίζει σ’ αυτές τις πολύ δύσκολες εποχές. Είναι κοντά μας και θέλουμε να συνεχίσει να μας στηρίζει όπως επίσης και την εταιρία ΑΚΤΑΙ ΤΗΝΟΥ που μας βοήθησαν με την κάλυψη ενός μέρους των εξόδων του συγκεκριμένου ταξιδιού».
