Ήταν 18 Σεπτεμβρίου 2000, όταν ένας 15χρονος από τη Βαλτιμόρη, κολυμπούσε στον προκριματικό των 200μ. πεταλούδα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ. Ολόκληρος ο πλανήτης έγινε μάρτυρας της αρχής του φαινόμενου «Μάικλ Φελπς».
Ένα ψιλόλιγνο παιδί, με σιδεράκια στα δόνtια και το cd του DMX να παίζει μόνιμα στο φορητό του cd player, στον πρώτο μεγάλο αγώνα της καριέρας του εντυπωσίασε. Τερμάτισε δεύτερος στα αμερικάνικα τράιαλς, στο αγώνισμα των 200μ. πεταλούδα πίσω από τον αργυρό Ολυμπιονίκη της Ατλάντα, Τομ Μάλτσοου και πήρε την πρόκριση για τους Αγώνες του Σίνδεϊ. «Δεν γνωρίζει τι σημαίνει να πηγαίνεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν γνωρίζει ότι αυτή η συμμετοχή θα του αλλάξει τη ζωή» είχε δηλώσει τότε ο Μάλτσοου και δικαιώθηκε.
Ο Φελπς, το 2000 στο Σίδνεϊ έγινε ο νεότερος Αμερικανός κολυμβητής που λαμβάνει μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες μεταπολεμικά (το 1932 στους Αγώνες του Λος Άντζελες συμμετείχε ο 13χρονος Ραλφ Φλάναγκαν).
Πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ταξίδεψε με την υπόλοιπη ομάδα των ΗΠΑ για προπονητικό καμπ στο Μπρίσμπεϊν και τότε τον έβαλαν να είναι στο ίδιο δωμάτιο με τον 17χρονο τότε, Άαρον Πίρσολ. Οι δυο τους έμειναν στο ίδιο δωμάτιο και στο Ολυμπιακό χωριό. Όταν δεν έκαναν προπόνηση έπαιζαν ηλεκτρονικά παιχνίδια με τον Τζέιμς Μποντ και τον Τόνι Χοκ (κορυφαίος σκέιτμπορντερ όλων των εποχών).
Στον πρώτο του αγώνα στους Αγώνες, υπήρχαν 18.000 θεατές, στο Ολυμπιακό κολυμβητήριο του Σίνδεϊ. Αγωνίστηκε στην 5η σειρά και την 3η διαδρομή. Έκανε 1:57.30 και ήταν ο νικητής αφήνοντας δεύτερο τον χρυσό Ολυμπιονίκη του 1996, Ρώσο Ντένις Πανκρατόφ. Το βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου, ο Φελπς εντυπωσιάσε και πάλι. Αγωνιζόμενος στη δεύτερη ημιτελική σειρά, τερμάτισε τρίτος με ατομικό ρεκόρ με 1:57.00 παίρνοτας την πρόκριση στον τελικό με την 4η καλύτερη επίδοση.
Την επόμενη μέρα, ο προπονητής του Φελπς, τον ήθελε στο κολυμβητήριο 2,5 ώρες πριν από τον τελικό. Όμως ο άπειρος Φελπς, μπέρδεψε τις διαπιστεύσεις με τον συγκάτοικό του, Άαρον Πίρσολ και δεν του επετράπει η είσοδος στο Ολυμπιακό συγκρότημα. Αναγκάστηκε να επιστρέψει στο Ολυμπιακό χωριό για να πάρει τη δική και να επιστρέψει στο κολυμβητήριο με καθυστέρη 1,5 ώρας. Λίγη ώρα πριν από την εκκίνηση του τελικού των 200μ. πεταλούδα, ο Φελπς έκανε κάτι που ποτέ κανείς κολυμβητής δεν κάνει. Σηκώθηκε από την καρέκλα που καθόταν πίσω από τον βατήρα Νο6, πέρασε μπροστά από τον Ρώσο Ανατόλι Πολιάκοφ και πήγε στον συμπατριώτη του, Τιμ Μάλτσοου που ήταν στη διαδρομή Νο4. «Πάμε γερά. Μπορείς να νικήσεις» του φώναξε αφήνοντας όλους τους υπόλοιπους με την… απορία.
Τελικά δόθηκε η εκκίνηση και ο Φελπς με νέο ατομικό ρεκόρ, 1:56.50 ήταν τελικά πέμπτος. Μια επίδοση που θα του έδινε χρυσό ή αργυρό μετάλλιο σε προηγούμενους Ολυμπιακούς. Όχι όμως και στο Σίδνεϊ, τους πιο… γρήγορους Ολυμπιακούς στην κολύμβηση.
Σε αυτόν τον τελικό, οι φίλαθλοι έμαθαν και την τακτική του Φελπς. Τελευταίος στην τελευταία στροφή, και στα τελευταία 50 μέτρα τους περνάει όλους. Στο Σίδνει του ξέφυγαν… τέσσερις.
Την επόμενη μέρα, ο Μπάουμαν έριξε τον Φελπς στην πισίνα για προπόνηση και του έδωσε ένα χαρτάκι όταν τελείωσε. Σε αυτό το χαρτάκι έγραφε «Όστιν, παγκόσμιο ρεκορ».
Τον Μάρτιο που ακολούθησε, ο Μάικλ Φελπς έγινε ο νεότερος κολυμβητής που καραρρίπτει παγκόσμιο ρεκόρ. Το έκανε στα 200μ. πεταλούδα στους εθνικούς αγώνες των ΗΠΑ, που έγιναν στο… Όστιν.
