Ο Εμμανουήλ Καραλής είναι πλέον χάλκινος Ολυμπιονίκης του επί κοντώ και έδωσε έναν φοβερό αγώνα για να κερδίσει αυτόν τον τίτλο. Ο δρόμος για αυτή την διάκριση δεν ήταν εύκολος όμως πάντα είχε στο πλάι τους γονείς του και την οικογένειά του.
Μετά από κάθε διάκριση είναι φυσιολογικό για τους αθλητές και τις αθλήτριες να σκέφτονται τι χρειάστηκε να κάνουν και να θυσιάσουν για να φτάσουν στο κορυφαίο επίπεδο και εξαίρεση δεν ήταν ο Εμμανουήλ Καραλής που συγκινήθηκε για το όνειρο που έκανε πραγματικότητα: «Τώρα που ηρέμησα λίγο σκέφτομαι τι έχω περάσει ως αθλητής και ως άνθρωπος, όλες τις δυσκολίες που έχω περάσει. Την κατάθλιψη, τον ρατσισμό, τους τραυματισμούς και μπορώ να πω ότι όλα αυτά με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι τώρα. Ένας άνθρωπος που πλέον έχει αυτοπεποίθηση και τώρα ένας τρίτος Ολυμπιονίκης».
Ο ίδιος ακόμα μαθαίνει και εξελίσσεται σαν αθλητής, όμως υπάρχουν ένα ή δύο πράγματα που μπορεί να μοιραστεί με τους νεότερους: «Θα έρθουν και άλλες καλές στιγμές όπως και κακές. Είμαι ακόμα 24 ετών και αυτό που θέλω να πω στα νέα παιδιά είναι να πιστεύουν στα όνειρά τους και να μην τα παρατάνε. Είναι πάρα πολύ δύσκολος αυτός ο δρόμος, αλλά με επιμονή, υπομονή και πίστη στον εαυτό σου σε βοηθούν να κάνεις θαύματα».
Ο Μανόλο ταξίδεψε στο Παρίσι με έναν στόχο και αυτός ήταν το μετάλλιο. Έκανε ότι ξέρει καλύτερα και τα κατάφερε: «Σαν άνθρωπος θέλω να ευχαριστιέμαι τον αγώνα. Θέλω να μπαίνω με την καρδιά και την ψυχή μου σε όλους τους αγώνες. Στους Ολυμπιακούς ήθελα να πάρω ένα μετάλλιο και είχα πει στην οικογένειά μου ότι θα φύγω από εδώ με ένα μετάλλιο. Το πίστευα και το πίστευαν και οι γονείς μου. Όταν έχεις τους δικούς σου να πιστεύουν σε σένα τότε όλα γίνονται αληθινά. Τα κατάφερα και έβαλα τα κλάματα όταν πήγα και είδα τους γονείς μου. Τους αγκάλιασα και τους ευχαρίστησα για την πίστη τους και την ενέργεια τους όλα αυτά τα χρόνια».
Για ακόμα μία φορά φέτος, ο Έλληνας πρωταθλητής προσπάθησε να υπερβεί τα 6.00μ, αφήνοντας το 5.95μ, ώστε να μπορέσει να πλασαριστεί σε ψηλότερη θέση. Δεν βγήκε αυτό το άλμα και αυτό το ρεκόρ, αλλά είναι πολύ αισιόδοξος ότι θα βγει στο μέλλον: «Εγώ ήθελα να αφήσω το 5.95μ. Μου είπαν να κάνω ένα άλμα ακόμα, αλλά είπα να πάω όλα για όλα και να προσπαθήσω να πηδήξω 6.00μ. Όταν μου είπαν ότι ήμουν τρίτος συγκινήθηκα και έβαλα τα κλάματα, αλλά έπρεπε να μείνω συγκεντρωμένος για να κάνω τα επόμενα άλματα και να προσπαθήσω για το αργυρό μετάλλιο. Θέλω να βλέπω τα 6.00μ και είναι κάτι που θα το κάνω σύντομα. Δεν ξέρω αν θα είναι φέτος ή του χρόνου αλλά είναι στα άμεσα πλάνα μου, όπως και των προπονητών μου. Αυτό το μετάλλιο μου δίνει κίνητρο για να πετύχω περισσότερα. Αν πηδήξει κάποιος αθλητής 6.00μ μπαίνει στο πάνθεον του επί κοντώ, γιατί συνολικά το έχουν καταφέρει περίπου 20 αθλητές. Είναι ιστορικό και ανεπανάληπτο. Ξέρω ότι θα τα πηδήξω 100% και το έχω επιχειρήσει αρκετές φορές. Είναι θέμα χρόνου, ενέργειας και συνθηκών».
Φυσικά δεν γινόταν να μην δώσει και το μήνυμά του και σε όλη την Ελλάδα: «Ευχαριστώ όλους πάρα πολύ όχι μόνο για μένα αλλά για όλους τους αθλητές. Είμαστε 100 άτομο που έχουμε έρθει στους Ολυμπιακούς Αγώνες και είναι πάρα πολύ δύσκολο για κάποιον αθλητή να έρθει εδώ. Οπότε όλοι οι Έλληνες να είμαστε σαν ένα και να στηρίζουμε όλες τις προσπάθειες των αθλητών είναι πάρα πολύ σημαντικό. Να συνεχίσετε να στηρίζετε τις προσπάθειες των αθλητών που αγωνίζονται. Αναμένουμε και άλλα μετάλλια και ελπίζω να έρθουν. Η αγάπη που έχω λάβει από τον κόσμο δεν υπάρχει και τους ευχαριστώ όλους».
