Η δεύτερη μέρα των αγώνων του στίβου στους 33ους Ολυμπιακούς Αγώνες τα είχε όλα. Χαρά για τις νίκες των μικρών κρατών, σπουδαίες επιδόσεις, ανατροπές, μπόλικη ξινίλα από τους Αμερικανούς που είδαν τα μεγάλα τους φαβορί σε 100μ γυναικών και μεικτή 4Χ400μ (χθες έκαναν παγκόσμιο ρεκόρ) να καταποντίζονται και τη Νορβηγία να κερδίζει ξανά στο δέκαθλο μετά από 104 χρόνια με αθλητή που δεν έχει κερδίσει ακόμα το εθνικό πρωτάθλημα της χώρας του.
100μ γυναικών – ΤΕΛΙΚΟΣ (-0,1) 1. Τζούλιεν Άλφρεντ (Αγία Λουκία) – 10.72 εθνικό ρεκόρ 2. Σακάρι Ρίτσαρντσον (ΗΠΑ) – 10.87 3. Μελίσα Τζέφερσον (ΗΠΑ) – 10.92 Χωρίς τη Σέλι Αν Φρέιζερ Πράις (Τζαμάικα) ο τελικός δεν είχε την ιδια λάμψη. Είχε όμως ανατροπή με την παγκόσμια πρωταθλήτρια και υπερ-ατού Σακάρι Ρίτσαρντσον να της παίρνει σχεδόν 11 δευτερόλπετα να ξινίσει. Η Άλφρεντ έκανε εξαιρετική εκκίνηση (0.144 αντίδραση), τη Ρίτσαρντσον την πήρε ο ύπνος (0.221) και υπό καταρρακτώδη βροχή η αθλήτρια από την Αγία Λουκία έχοντας τρομερή top end speed κράτησε τη διαφορά και χάρισε στη χώρα της το πρώτο Ολυμπιακό (και μάλιστα χρυσό) μετάλλιο στην ιστορία της από το 1996 που άρχισε να έχει παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Σφαιροβολία ανδρών – ΤΕΛΙΚΟΣ 1. Ράιαν Κράουζερ (ΗΠΑ) – 22.90μ 2. Τζο Κόβαξ (ΗΠΑ) – 22.15μ 3. Ραζίντρα Κάμπελ (Τζαμάικα) – 22.15μ Για τρίτη συνεχόμενη φορά χρυσός Ολυμπιονίκης ο Κράουζερ. Κανένας άλλος σφαιροβόλος στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων δεν έχει καταφέρει να κερδίσει τρία χρυσά πόσο μάλλον συνεχόμενα. Στην τελευταία του βολή ο Κόβαξ έκλεψε το αργυρό μετάλλιο από τον Κάμπελ, ρίχνοντας και αυτός 22.15μ αλλά είχε καλύτερη δεύτερη βολή (21.69μ έναντι 20.00μ). Στενάχωρο το γεγονός πως ο σπουδαίος Τομ Γουόλς (Νέα Ζηλανδία) δεν κατέγραψε επίδοση.
Μεικτή 4Χ400μ – ΤΕΛΙΚΟΣ 1. Ολλανδία – 3:07.43 ευρωπαϊκό ρεκόρ 2. ΗΠΑ – 3:07.74 3. Βρετανία – 3:08.01 εθνικό ρεκόρ Με τη Φέμκε Μπολ να τρέχει το τελευταίο 400αρι σε 47.93, υπήρχε ποτέ περίπτωση η Ολλανδία να μην πάρει το χρυσό; Τι και αν πήρε τη σκυτάλη 4η, η Μπολ κατάπιε τις αντίπαλες της και χάρισε την Ολλανδία το χρυσό μετάλλιο, στέλνοντας παράλληλα το μήνυμα στη Σίντνι Μακλάφλιν Λεβρόνι (ΗΠΑ) για τα 400μ εμπόδια.
Τριπλούν γυναικών – ΤΕΛΙΚΟΣ 1. Τέα Λαφόντ (Δομινίκη) – 15.02μ (-0,4) εθνικό ρεκόρ 2. Σανιέκα Ρίκετς (Τζαμάικα) – 14.87μ (-0,7) 3. Τζάσμιν Μουρ (ΗΠΑ) – 14.67μ (+0,7) Η Λαφόντ έγραψε ιστορία για τη μικρή χώρα της Δομινίκης που υφίσταται από το 1993, συμμετείχε πρώτη φορά σε Ολυμπιακούς το 1996 και ποτέ δεν είχε κερδίσει μετάλλιο. Μέχρι σήμερα που η χώρα απέκτησε μεταλλιούχο και μάλιστα χρυσή.
Δέκαθλο 1. Μάρκους Ροτ (Νορβηγία) – 8.796 2. Λέο Νόϊγκερμπάουερ (Γερμανία) – 8.748 3. Λίντον Βίκτορ (Γρενάδα) – 8.711 Πόσο πιο περίεργο να γίνει; Να χάνεις στο εθνικό πρωτάθλημα της χώρας σου και να κερδίζεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως πρωταθλητής Ευρώπης Κ23, σε ηλικία 22 ετών. Ο Μάρκους Ροτ, μπαίνοντας στο αεροπλάνο από το Όσλο για το Παρίσι, μόνο αν τον πήρε ο ύπνος και είδε όνειρο θα πέρασε από το μυαλό του το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μέχρι και το 8ο αγώνισμα (επί κοντώ) αυτή η προοπτική δεν υπήρχε. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Τόκιο και μεγάλο φαβορί Ντάμιαν Γουόρνερ (Καναδάς) ακυρώθηκε, το ίδιο και ο Σάντερ Σκότχαϊμ (Νορβηγία) που διεκδικούσε τον τίτλο. Την ίδια στιγμή ο Ροτ κάνει δύο φορές ατομικό ρεκόρ, πηδάει 5.30μ και ξαφνικά το όνειρο που μάλλον είδε στο αεροπλάνο άρχισε να γίνεται πραγματικότητα. Στα 1500μ είχε τον Σκότχαϊμ (δεν τα παράτησε ο Νορβηγός και ας ακυρώθηκε στο επί κοντώ) να του δίνει ρυθμό για να τερματίσει μπροστά από τον Λεό Νόιγκαρμπαουερ (Γερμανία) και στο τέλος ήταν αυτός που χτύπησε την καμπάνα των νικητών στο Σταντ Ντε Φρανς. Χρυσός Ολυμπιονίκης πριν γίνει πρωταθλητής Νορβηγίας… Για τη Νορβηγία αυτό είναι το δεύτερο χρυσό μετάλλιο στο δέκαθλο. Το πρώτο το κατάκτησε ο Χέλγκε Λόβλαντ πριν από 104 χρόνια στην Αμβέρσα…