Την Κυριακή, η ομοσπονδία χάντμπολ έχει γενική συνέλευση και για μία ακόμη φορά τα προβλήματα θα κρυφτούν κάτω από το χαλάκι.
του Ηλία Τάταλα
[email protected]
Τα πρωταθλήματα μπαίνουν στην τελική ευθεία και σύντομα θα έρθει η ώρα του απολογισμού. Ας πιάσουμε ένα θέμα που για πολλούς αποτελεί ταμπού. Το να υπάρχουν σήμερα 12 ομάδες στην Α1 και 19 ομάδες στην Α2 είναι τελείως παράλογο, με τις συνθήκες που επικρατούν (οικονομική κατάσταση, γηπεδικές συνθήκες κλπ και δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στην ανάπτυξη και την πρόοδο του αθλήματος.
Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη όταν στην Α1 συμμετέχουν κάποιες ομάδες που…
• δεν έχουν γήπεδο,
• δεν καλύπτουν ασφαλιστικά τους αθλητές,
• γίνονται σάκος του μποξ για τις υπόλοιπες,
• δεν πληρώνουν,
• μετακινούνται στα ταξίδια ακόμη και από τη Βόρεια στη Νότια Ελλάδα με αυτοκίνητα και με τους αθλητές και τους προπονητές να οδηγούν πριν και μετά τον αγώνα,
• παίζουν σε ένα πρωτάθλημα χωρίς ξεκάθαρους κανόνες και μίνιμουμ απαιτήσεις.
Φέτος το πρωτάθλημα της Α1 είναι ανταγωνιστικό, όμως είναι ανταγωνιστικό προς τα κάτω και όχι προς τα πάνω. Αναξιόπιστο αναφορικά με τη διαιτησία και χωρίς αίγλη. Όταν η βιτρίνα σου είναι σε αυτή την κατάσταση, πώς θα φέρεις κόσμο στο μαγαζί;
Από τη στιγμή που το άθλημα δεν διαθέτει το έμψυχο δυναμικό για να υποστηρίξει ένα πρωτάθλημα τόσων ομάδων, για ποιο λόγο να μη μειωθούν οι ομάδες και σε συνάρτηση με την εφαρμογή των κανόνων να μπουν οι βάσεις για να υπάρξει πρόοδος;
Άραγε, τι βάση υπάρχει ώστε το επόμενο πρωτάθλημα να είναι καλύτερο από το φετινό; Τι κινήσεις έχουν γίνει; Η πεμπτουσία ενός αθλήματος είναι το θέαμα που παράγει και πάνω σε αυτό και στους πρωταγωνιστές στήνεται το μάρκετινγκ και η επικοινωνιακή πολιτική. Εδώ τα έχουμε ξεχάσει αυτά και παπαγαλίζουμε τη λέξη «ανάπτυξη».
Ποια ανάπτυξη;
Στην ομοσπονδία κάνουν στρατηγικούς σχεδιασμούς για την ανάπτυξη του αθλήματος εδώ και τριάντα χρόνια. Σήμερα ξέρετε σε ποιο σημείο είμαστε; Σε λίγες μέρες θα γίνουν οι ημιτελικοί όμιλοι του εφηβικού πρωταθλήματος. Κάποιοι σύλλογοι έχουν ενημερώσει ήδη τους αθλητές τους, πολλοί εκ των οποίων αγωνίζονται και στα ανδρικά τμήματα, ότι θα πρέπει να επωμιστούν το οικονομικό κόστος. Πόσο σοβαρά μπορεί να δει το άθλημα ένας 18χρονος ή 19χρονος που παίζει τζάμπα στο ανδρικό, είναι δέσμιος της ομάδας και πληρώνει για να παίξει στο εφηβικό;
Οι κινήσεις που γίνονται με ιδιωτική πρωτοβουλία, όπως το «Βριληττός», το «Climax» και το «Danaon Cup» σαφώς και είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, διότι πρέπει να υπάρχει δράση και κίνητρο στις μικρές ηλικίες. Τι γίνεται, όμως, στο άθλημα, όταν τα παιδιά μεγαλώνουν;
Οικονομικό σκάνδαλο
Πρόσφατα η εφημερίδα «Ρεβάνς των σπορ», δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ σύμφωνα με το οποίο κάποιες ομάδες στον όμιλο Βορείου Αιγαίου της Β’ εθνικής χρησιμοποιούν ακόμη και τους φύλακες των γυμναστηρίων ή παίκτες της αντίπαλης ομάδας για να συμπληρώσουν επτάδα και να αγωνιστούν, υπό την ανοχή και τη συνεργασία των διαιτητών και των κριτών. Για μισό λεπτό όμως… Αυτές οι ομάδες επιχορηγούνται από τη ΓΓΑ. Κάποιες πήραν πέρσι 4.500 και 4.700 ευρώ, τα οποία θα μπορούσαν να διατεθούν σε συλλόγους που πραγματικά προσφέρουν στο άθλημα και στην ανάπτυξή τους. Η ΟΧΕ πώς ελέγχει ότι τα πρωταθλήματά της δεν είναι κάλπικα; Από τα φύλλα αγώνων που παραποιούνται;
Δεν αρκεί μια διαφήμιση
Ο τελικός της 29ης Μαρτίου, μεταξύ ΠΑΟΚ και ΑΕΚ στο PAOK Sports Arena, εφόσον κυλήσει ομαλά, φαίνεται σε κάποιους στην ΟΧΕ ως η κολυμπήθρα του Σιλοάμ, που θα ξεπλύνει όχι τις αμαρτίες, αλλά τις αδυναμίες του χώρου. Και είναι καλό που θα προβληθεί το άθλημα, μακάρι να αποτελέσει αυτή η συνεργασία με τη ΝΕΡΙΤ την απαρχή μίας σταθερής συνεργασίας για την επόμενη χρονιά. Τα προβλήματα, όμως, στη φιλοσοφία της οργάνωσης του αθλήματος θα παραμένουν και αν δεν λυθούν το ελληνικό χάντμπολ θα μείνει τελματωμένο.
Πιθανώς τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα συζητηθεί στην τακτική γενική συνέλευση, διότι η ημερήσια διάταξη προβλέπει συγκεκριμένη συζήτηση και κυρίως επειδή δεν φαίνεται από πουθενά διάθεση για τομές. Ο Ανδρέας Κόγκας από την Πάτρα, έκανε μια συγκεκριμένη πρόταση για αναδιάρθρωση στα πρωταθλήματα των γυναικών, ωστόσο δεν την βλέπουμε προς συζήτηση μέσα στα θέματα της τακτικής συνέλευσης της Θεσσαλονίκης. Με αυτά και μ’ αυτά, μέχρι νεωτέρας κάποιοι σύλλογοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν ώσπου να βαρεθούν, κάποιοι θα συνεχίζουν να αδιαφορούν και κάποια άτομα θα συνεχίσουν να βολεύονται.
