Σε ένα αγώνισμα στο οποίο είναι οι απόλυτοι πρωταγωνιστές τα τελευταία είκοσι χρόνια οι Αμερικανοί νιώθουν για πρώτη φορά πως απειλείται η κυριαρχία τους.
του Στέφανου Σουλιώτη
[email protected]
Το χρυσό μετάλλιο του Ματ Γκρίβερς στα 100μ. ύπτιο στο Πεκίνο το 2012 είναι πιθανό να αποτελέσει και το τελευταίο ενός σερί που ξεκίνησε από τον Τζεφ Ρους το 1996 στην Ατλάντα και συνεχίστηκε με τον Λένι Κρέιζελμπεργκ (2000), τον Άαρον Πίρσολ (2004, 2008) και τον Ματ Γκρίβερς (2012). Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο αρκετοί είναι εκείνοι που θα διεκδικήσουν το χρυσό μετάλλιο με χρόνους που ίσως αγγίξουν το παγκόσμιο ρεκόρ.
Ο Γκρίβερς δε θα βρίσκεται εκεί για να υπερασπιστεί τον τίτλο του αλλά οι ΗΠΑ δε υπολείπονται σε ταλέντο. Νικητής στα trials ήταν ο Ράιαν Μέρφι ο οποίος κατέχει το αμερικανικό ρεκόρ στις 100 γιάρδες ύπτιο. Το παγκόσμιο πρωτάθλημα του Καζάν ήταν η πρώτη μεγάλη διοργάνωση στην οποία πήρε μέρος. Εκεί κολύμπησε σε 52.18 το 100άρι ύπτιο στη mixed σκυταλοδρομία. Στις υπόλοιπες κούρσες δε μπόρεσε να επαναλάβει παρόμοια επίδοση αλλά φέτος το καλοκαίρι έκανε 52.28 στον ημιτελικό και 52.26 στον τελικό των trials με τον ίδιο να αφήνει να εννοηθεί πως έχει πολλά περισσότερα να δώσει και πως θα πλησιάσει το παγκόσμιο ρεκόρ του Πίρσολ (51.94).
Αν 21χρονος Αμερικανός θέλει να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο δεν πρέπει να ξεπεράσει μόνο τον εαυτό του αλλά και τον Μιτς Λάρκιν. Ο 23χρονος Αυστραλός είναι παγκόσμιος πρωταθλητής στα 100μ. και 200μ. ύπτιο και αποτελεί το φόβητρο των Αμερικανών. Με το φετινό 52.54 βρίσκεται στην τρίτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης για το 2016 – πίσω από το 52.26 του Μέρφι. Το ατομικό του είναι 52.11, όσο ακριβώς και το Γάλλου Καμίλ Λακούρτ. Οι συγκεκριμένες επιδόσεις των δύο αθλητών αποτελούν τον τρίτο καλύτερο χρόνο όλων των εποχών στα 100άρι. Ο Λακούρτ θα κολυμπήσει για δεύτερη φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 2012 κατέλαβε την τέταρτη θέση. Φέτος φιγουράρει στην έκτη θέση της κατάταξης με 52.97, ενώ πέρυσι με 52.48 βρέθηκε μία ανάσα από το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο του Καζάν. Μπορεί από το 2010 που σημείωσε το 52.11 να μην έχει κολυμπήσει ξανά τόσο γρήγορα ωστόσο ένας χρόνος κοντά στο ατομικό του ρεκόρ θα τον κάνει βασικό υποψήφιο για μετάλλιο στο Ρίο.
Φυσικά από το enrty list του αγωνίσματος δε θα μπορούσε να λείπει ο κάτοχος της καλύτερης επίδοσης φέτος στον κόσμο. Ο Αμερικανός Ντέιβιντ Πλάμερ ήρθε στο προσκήνιο το 2010 όταν έκανε την έκπληξη και νίκησε στο πρωτάθλημα της χώρας του απέναντι σε αντιπάλους όπως τους Γκρίβερς, Πίρσολ και Νικ Τόμαν. Μετά από την τρίτη θέση που πήρε στα αμερικανικά trials το 2012, αυτή τη φορά δεν ήθελε να συμβεί πάλι κάτι παρόμοιο. Έτσι σημείωσε το εντυπωσιακό 52.12 στους ημιτελικούς, και στον τελικό ήρθε δεύτερος με 52.28.
Ο Ιάπωνας Ριοσούκε Ίριε ήταν ο χάλκινος Ολυμπιονίκης το 2012. Το 2014 επικράτησε στους ασιατικούς αγώνες με 52.34 το οποίο αποτελεί ατομικό ρεκόρ. Η φετινή του επίδοση είναι 53.26 και βρίσκεται στη δωδέκατη θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου ήταν αρκετό το 52.97 για να δώσει στον Ιάπωνα το μετάλλιο. Ωστόσο φέτος ένας χρόνος κάτω από 53 δευτερόλεπτα μπορεί να μη δώσει καν πρόκριση σε τελικό. Ο Γκριγκόρι Ταράσεβιτς με 53.03 που φιγουράρει έκτος στην κατάταξη, και ο Ρίλοφ με 53.04 που είναι έβδομος το γνωρίζουν καλά αυτό. Στα 100μ. ύπτιο θα πάρει μέρος και ο Απόστολος Χρήστου. Με το φετινό 53.36 ο 20χρονος βελτίωσε το ατομικό του ρεκόρ και προκρίθηκε στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος όπου κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.
