Το 2016 ήταν χρονιά βουνό για την ελληνική κολύμβηση με τους Έλληνες αθλητές και αθλήτριες να καλούνται να φορμαριστούν δύο φορές σε διάστημα τεσσάρων μηνών. Το 2017 θα είναι και αυτό δύσκολο, όμως η ελληνική κολύμβηση αναμένεται και φέτος να είναι ψηλά.
του Σούλη Μέζου
[email protected]
Δίχως αμφιβολία το 2016 ήταν εξαιρετικό για την κολύμβηση παγκοσμίως, αλλά και για τα δεδομένα της Ελλάδας. Μετάλλια και διακρίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και καλή παρουσία στους Ολυμπιακούς καταγράφηκαν από τους Έλληνες κολυμβητές. Η νέα γενιά των αθλητών είναι η πιο ταλαντούχα που έχει εμφανιστεί στις πισίνες ενώ και η νέα (και λίγο παλιά) γενιά των προπονητών έχει σαφώς πιο εξελιγμένες γνώσεις και έχει παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό το ξεπέταγμα της κολύμβησης. Τα 21 νέα πανελλήνια ρεκόρ σε 50αρα πισίνα (συνολικά είναι παραπάνω καθώς υπήρξαν διπλές καταρρίψεις) και τα επίσης 21 σε 25αρα πισίνα (και αυτά είναι περισσότερα καθώς κάποια καταρρίφθηκαν περισσότερες από μία φορές) αποδεικνύουν ότι η νέα γενιά είναι πολύ γρήγορη και το 2017 αναμένεται ακόμα γρηγορότερη.
Η μετα-Ολυμπιακή χρονιά πάντα είναι δύσκολη καθώς υπάρχει το λεγόμενο hangover του Ολυμπιακού κύκλου. Επίσης, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα μετά από Ολυμπιακούς, ολοκληρώνεται η καριέρα κάποιων πολύ σπουδαίων αθλητών (Φελπς) αλλά ανοίγει ο δρόμος για νέα ταλέντα από τα οποία προκύπτουν οι σταρ της νέας εποχής.
Ο αγώνας στόχος για την Εθνική ομάδα για το 2017, αρχικά είναι το παγκόσμιο πρωτάθλημα 50αρας στη Βουδαπέστη και στη συνέχεια το ευρωπαϊκό 25αρας στην Κοπεγχάγη όπου αυτή τη φορά ελπίζουμε να στείλουμε κανονική ομάδα και όχι μόνο δύο αθλητές όπως συνέβη στη Νετάνια.
Aν και η κολύμβηση είναι άθλημα επίδοσης, είναι δύσκολο να γίνουν κάποιες προβλέψεις για το 2017, δεδομένων και των συνθηκών στις οποίες προετοιμάζονται τα μέλη των Εθνικών ομάδων. Το πιθανότερο είναι πως η ομάδα του Ρίο με κάποιες προσθήκες θα είναι και αυτή που θα αγωνιστεί στη Βουδαπέστη. Βαζαίος, Χρήστου, Γκολομέεβ, Σαμιλίδης, Δημητριάδης, Μελαδίνης, Κατραντζής, Κουλούδης, Δημητρίου, Ντουντουνάκη, Δράκου και Βουρνά θα είναι γρήγοροι και φέτος ενώ από πίσω έρχεται η νέα γενιά με τους εξαιρετικούς Νέγρη, Σοφιανίδη και τις Οικονόμου-Λεμπλ.
Η κατάκτηση μεταλλίου στη Βουδαπέστη είναι δύσκολη υπόθεση όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για οποιαδήποτε χώρα. Η παρουσία σε τελικό θεωρείται τεράστια επιτυχία από μόνη της κάτι που δεν ισχύει μόνο για λίγους αθλητές σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Αντιθέτως προσδοκίες για μετάλλια υπάρχουν στο ευρωπαϊκό της 25αρας. Βαζαίος, Χρήστου και Γκολομέεβ απέδειξαν στο Γουίντσορ του Καναδά αγωνιζόμενοι στο παγκόσμιο, ότι έχουν πολλά περιθώρια για κάτι καλό στη μικρή πισίνα. Ο Βαζαίος έχει ήδη στην κατοχή ένα μετάλλιο (χάλκινο, 100μ. μεικτή).
Αν το άθλημα στηριχθεί από την ομοσπονδία όσο του αρμόζει και αν οι προπονητές μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους… ανθρώπινα, τότε έρχονται σπουδαία πράγματα το 2017 για την ελληνική κολύμβηση.
ΥΓ. Στη μαραθώνια κολύμβηση θα αναφερθούμε ξεχωριστά. Η αποχώρηση του Σπύρου Γιαννιώτη δεν ήταν τόσο μεγάλο πλήγμα καθώς ήταν αναμενόμενη, όσο η μείωση κατά 50% από την ΚΟΕ της επιχορήσης στο open water. Το αγώνισμα που έφερε στην ΚΟΕ τη μεγαλύτερη διάκριση για το 2016.
